Hoe de minibieb dankzij corona nog populairder is geworden: 'Ze zijn voor sommigen een dagelijks uitje'

Kleine kastjes, gevuld met gratis boeken: je vindt ze tegenwoordig zowat in elke gemeente. De minibieb geeft een buurt sfeer en vergroot het gevoel van geborgenheid, zo lijkt het. En daarom zijn ze sinds de coronacrisis enorm in populariteit toegenomen.

Docent Nederlands Jacques Zuiderwijk beheert drie van de 53 minibiebs in zijn woonplaats Leidschendam. Onlangs adopteerde hij een vierde, die na het overlijden van de eigenaar in verval was geraakt. "Dat kon ik niet aanzien."

Aantal boeken verdriedubbeld

Sinds de komst van COVID-19 heeft Jacques drie keer zoveel boeken om zich over te bekommeren. "Vóór de coronacrisis kwamen er ongeveer honderd boeken per maand binnen. Tijdens de eerste golf ontving ik er wel driehonderd." Dat had ermee te maken dat veel mensen hun huizen gingen opruimen, denkt hij. Elke dag loopt Jacques een rondje langs zijn minibiebs. "Dat is zeker in coronatijd een belangrijk onderdeel van de dag, het geeft structuur." Hij ziet dat zijn biebs hetzelfde effect hebben op de gebruikers ervan. "Ze zijn voor sommige mensen echt een dagelijks uitje geworden."

De docent Nederlands houdt nauwkeurig bij welke boeken worden gedoneerd. "Niet alles vindt hij even geschikt. Een Bijbel haal ik eruit. Door de boeken te stempelen, probeer ik te voorkomen dat ze op Marktplaats terechtkomen." Het principe is 'neem een boek, geef een boek', maar Jacques vindt het geen probleem als mensen soms alleen komen om iets te nemen. "Als de minibiebs bijdragen aan een wereld waarin meer wordt gelezen, dan is dat winst."

Sociale functie

Minibiebs hebben een belangrijke sociale functie, ziet ook Regina Berends van Altijdwerkplaats. Haar 'boombiebs' - minibiebs in boomstammen - leveren een sprookjesachtig plaatje op. Haar minibieb in het Naarderbos is gemaakt van restanten van bomen, geoogst uit een natuurproject uit de directe omgeving. Bovenop ligt een vogelnest. "Prachtig om te zien hoe mensen reageren als ze de deur ontdekken en de boeken zien."

Regina merkt dat haar minibiebs mensen bij elkaar brengen. "Ze vormen een fantasierijk middelpunt in de wijk. Een minibieb is geen plek waar je gaat kibbelen, er ontstaan juist sociale keuvelmomentjes waar velen van ons naar snakken in deze rare tijd."

Bron: EenVandaag

Boeken die anders verdwijnen

Ook schrijver Marjolijn de Cocq laat zich graag betoveren door de mini-biebs in haar buurt. "Als ik naar de minibieb loop, voel ik altijd een tinteling: wat zou er vandaag staan? Van een collega kreeg ik laatst een mooie uitgave cadeau van Remco Campert. Gescoord in de minibieb. Wat ik vrijwel altijd aantref is een exemplaar van oude bestsellers als Het Diner van Herman Koch. Zo'n boek dat iedereen las toen het uitkwam. Elke keer als ik Het Diner in een minibieb tegenkom, maak ik er een foto van. Ik heb inmiddels een hele verzameling."

Doordat de wereld sinds de coronacrisis voor veel mensen ineens veel kleiner is geworden, hebben we meer aandacht gekregen voor onze eigen buurt, merkt Marjolijn. "We ontspullen en we klussen. We proberen ons 'thuis' en de omgeving waarin we wonen meer vorm en inhoud te geven. Dat doen sommige mensen met een minibieb. De beheerders zijn een soort 'boekenhoeders' die zich bekommeren om boeken die anders verdwijnen. Daarbij helpen ze ook nog eens mensen met weinig geld gratis aan goede boeken. Ik vind het heel mooi dat mensen bereid zijn om daar tijd en liefde in te steken. De wereld van de minibieb is een hele lieve."

Bron: EenVandaag