Groei riviercruises zorgt voor risico's

De riviercruises door Europa winnen aan populariteit. De haven van Amsterdam ziet elke zomer meer riviercruiseschepen aanleggen. Maar wat veel cruisegangers zich niet realiseren is dat deze snelle groei kan zorgen voor veiligheidsrisico. De Duitse schipper Harald Ludwig en Nautilus, de vakbond voor nautisch personeel, maken zich hier zorgen over. 

In 2012 meerden er 1380 riviercruiseschepen aan in Amsterdam, in 2016 was dat getal opgelopen tot 1876. Al die schepen bezorgden Amsterdam vorig jaar 450 000 extra toeristen. Volgens Ludwig en vakbond Nautilus is er een tekort aan personeel in de branche, waardoor door de toenemende vraag steeds minder ervaren personeel steeds hogere posities krijgt. Bovendien wordt volgens hen veel personeel uit verschillende landen aangenomen, waardoor taalverschillen voor veiligheidsrisico’s kunnen zorgen.

Tragisch ongeval

Reden voor Harald Ludwig om zich zorgen te maken was een dodelijk ongeval vorig jaar in Duitsland. In september 2016 overleden twee bemanningsleden van een riviercruiseschip na een tragisch ongeval op het Duitse Main-Donaukanaal. De stuurhut waarin de mannen stonden werd niet genoeg naar beneden gehaald om onder een spoorbrug door te gaan. Daardoor werd de stuurhut van het schip afgeslagen en overleden de 49-jarige kapitein en een 33-jarige matroos.

Verschillende talen

Ludwig kende de 49-jarige kapitein goed, ze hebben jarenlang samen gevaren. Voor hem tekent het ongeluk een ontwikkeling in de branche waar hij zich zorgen over maakt. Door de groeiende branche en het grote tekort aan personeel in Noord-West Europa komt er volgens hem steeds meer personeel met weinig ervaring op hogere posities op een schip. Daarnaast spreken verschillende personeelsleden vaak verschillende talen, waardoor het personeel elkaar in geval van nood niet kan verstaan.

Angst voor meer ongelukken

Voor Ludwig is het schippersbestaan een baan voor het leven. Hij ergert zich eraan dat dat voor de jongeren die nu de riviercruisebranche instromen vaak niet zo lijkt te zijn. Ze werken een paar jaar in de branche en gaan dan weer iets anders doen. Daarom voelen ze zich volgens hen minder verantwoordelijk en doen ze alleen wat ze gevraagd wordt. Bovendien hebben ze minder ervaring, kennen ze de vaarwegen en de schepen minder goed. Ludwig is bang dat door deze ontwikkelingen meer ongelukken zoals op het Main-Donaukanaal gaan voorkomen en daarom vraagt hij de aandacht voor zijn zorgen.

Vakbond voor nautisch personeel Nautilus ondersteunt het verhaal van Ludwig volledig. Volgens hen is er zowel in de binnenvaart als in de riviercruisevaart een behoorlijke vraag naar personeel waardoor er steeds vaker ver over de grens wordt gekeken op zoek naar personeel. Volgens het Centraal Bureau Rijn- en Binnenvaart, de branchevereniging voor de Nederlandse riviervaart, klopt het dat er buitenlands personeel wordt aangenomen op de schepen, maar zijn Engels of Duits op de schepen vaak de voertaal en worden die talen vaak door het overgrote deel van het persooneel wel gesproken.