Gemengd wonen levert nauwelijks iets op

Achterstandswijken opknappen door sociale huurhuizen te slopen en er koopwoningen neer te zetten. Dat was onderdeel van het Vogelaarbeleid dat van start ging in 2007. Maar werkt dat? Nee, zegt Emily Miltenburg. Zij promoveerde afgelopen vrijdag op een onderzoek naar buurten in Nederland. 

Uit het onderzoek van politiek socioloog Miltenburg  blijkt dat het ‘mengen’  van wijken door koop- en sociale huurwoningen door elkaar neer te zetten de sociaal-economische problemen niet oplossen: “Individuele aanpak zet veel meer zoden aan de dijk dan het aanpakken van een hele wijk. Mensen in de wijk leven alsnog langs elkaar heen.”

De Kolenkitbuurt in Amsterdam-West is zo’n Vogelaarwijk waar nieuwe koopwoningen werden neergezet. Het ging erg slecht met de buurt, maar gaat nu steeds beter. Bijvoorbeeld door initiatieven zoals het ZID theater, waar verschillende buurtbewoners samenkomen om samen te acteren. EenVandaag ging langs.

Malou Lintmeijer van het ZID theater ziet dat buurtbewoners op deze manier in contact komen met elkaar: “Door samen te acteren leggen we de nadruk op de overeenkomsten, en niet op de verschillen. Daarbij ontdekken mensen door aan theater te doen nieuwe talenten wat ze weer meer zelfvertrouwen geeft”. Op deze manier hopen de medewerkers middels het ZID theater bij te dragen aan de buurt. 29 april staan de buurtacteurs van het ZID theater op de planken van de Stadsschouwburg in Amsterdam. 

Hoogleraar stedelijke vernieuwing Maarten van Dam is het in zekere zin eens met Emily, maar vindt de conclusie een beetje te kort door de bocht: “Het plaatsten van koopwoningen zorgt wel degelijk voor een betere wijk. Het ziet er mooier uit en het gemiddelde inkomen in de wijk gaat omhoog. Maar dat wil niet zeggen dat de problemen daardoor opgelost zijn, die verschuiven weer naar andere wijken”