De gemeenteraad van Rotterdam staat als één man achter zijn raadslid Turan Yazir van het CDA. De christendemocraat is in drie publicaties in de grote Turkse krant Sabah door het slijk gehaald. 

De krant noemde Yazir een ’terrorist’ en beschuldigde hem ervan één van de aanstichters van de diplomatieke rel met Turkije te zijn. De politicus van Turkse afkomst werd na de beschuldigingen meerdere keren bedreigd. Yazir staat te boek als Gülen-sympathisant en wordt daarom door het regime-Erdogan beschouwd als een landverrader. Volgens het regime zou de beweging van de geestelijk leider Fethullah Gülen het brein zijn achter de mislukte coup afgelopen zomer. 

In de Daily Sabah, een spreekbuis van het regime, wordt Yazir aangewezen als een politicus die optrekt met ‘fascisten in Nederland’. Samen met twee andere oud-raadsleden van het CDA, Alaattin Erdal en Muzaffer Cetin, staat hij afgebeeld bij een portret van Geert Wilders. Volgens de krant werkt het raadslid in het geheim samen met Geert Wilders.

Yazir noemde de publicaties ‘hele grote leugens’ en ‘te bizar voor woorden’. De bedreigingen waren voor Yazir reden zijn raadswerk in Rotterdam tijdelijk neer te leggen. Ook heeft hij aangifte gedaan bij de politie. 

Als reactie op de smaad sleept de Rotterdamse gemeenteraad de krant voor de rechter. Uniek: nog nooit heeft een gemeenteraad een krant, in dit geval dus een Turkse krant, gedaagd. Han van Midden, griffier van de gemeente Rotterdam: “ In Rotterdam zijn wij gewend om het niet alleen bij woorden te laten maar om daar ook een daad bij te voegen.”

Als de krant niet overgaat tot rectificatie zal een dwangsom worden opgelegd. Maar hoe groot is de kans dat de Raad zal slagen? Morgen dient het kort geding bij de rechtbank in Rotterdam. 

EenVandaag spreekt met Turan Yazir, met griffier Han van Midden en met film-en programmamaker Sinan Can over de kwestie.

Uitgeprocedeerde asielzoekers zouden de Europese Unie echt moeten verlaten: dat is de inzet van nieuwe plannen van de Europese Commissie. Maar hoogleraar migratie Arjen Leerkes is kritisch. "Voor een deel gaat het ook om beeldvorming."

Waarom krijgt de een na een schokkende gebeurtenis posttraumatische stress en de ander niet? Radboud Universiteit deed hier samen met de Nationale Politie onderzoek naar.

Mishandeling, een zwaar ongeval of oorlog, dit zijn enkele voorbeelden van situaties die kunnen leiden tot een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS). In Nederland krijgen jaarlijks 400.000 mensen de diagnose. Maar de een is hier gevoeliger voor dan de ander, blijkt uit onderzoek van de Radboud Universiteit Nijmegen.

Uniek onderzoek naar PTSS

Aan het onderzoek van de universiteit deden ruim 200 beginnende agenten mee. Volgens neurowetenschapper en een van de onderzoekers van de studie Linda De Voogd is dit uniek. "Er zijn weinig onderzoeken gedaan waarbij de deelnemers nog geen dingen hebben meegemaakt of geen PTSS-klachten hebben", vertelt ze.

En voor een goede meting moet je er juist bij zijn voordat iemand een traumatische ervaring meemaakt, weet de onderzoeker. "Ook richtten vorige studies zich vooral op kleinere onderzoeksgroepen en militairen."

Wel of niet schieten

Tijdens het onderzoek moesten de agenten onder een MRI-scan een schietopdracht doen. "Om de spanning op te bouwen moesten de deelnemers een poppetje in de gaten houden. Het poppetje kon een geweer of een telefoon uit zijn zak pakken", gaat De Voogd verder. En op basis daarvan moesten de agenten een keuze maken: wel of niet schieten.

"Bij het pakken van het geweer, moesten de agenten op het poppetje schieten. Bij het pakken van de telefoon, moeten ze niks doen. Dat was dan de veilige situatie," vertelt De Voogd. "Bij een foute keuze kregen de agenten een elektrisch schokje. De schok doet niet echt pijn, maar het is wel vervelend. Er stond dus wel iets op het spel."

Actieve amygdala

Het uitvoeren van de oefening stimuleert hersenactiviteit, vooral in de amygdala. "Dat is een gebied in de hersenen dat betrokken is bij het verwerken van informatie en het detecteren van dreiging", legt De Voogd uit.

Anderhalf jaar na de MRI-scan moesten de onderzochte agenten terugkomen naar de universiteit. "Uit de studie blijkt dat agenten met een hyperactieve amygdala vaker kampen met de symptomen die passen bij PTSS", vertelt De Voogd. "Mensen met een actievere amygdala hebben dus meer kans op het ontwikkelen van PTSS na het meemaken van trauma."

Nachtmerries en overprikkeld

Voormalig politieagent Maaike Zegers heeft te maken gehad met zo'n trauma. "Tijdens mijn werk kreeg ik steeds vaker een onveilig gevoel en wilde ik niet terug naar bepaalde plekken", vertelt ze.

"In het begin dacht ik: dat is logisch en dit hoort nou eenmaal bij mijn baan. PTSS was ook geen onderwerp dat destijds bij de politie besproken werd. Maar mijn klachten gingen van kwaad tot erger: nachtmerries, overprikkeld en een extreem kort lontje. Na enige tijd kwam ik thuis te zitten en startte ik met intensieve traumaverwerking."

'Donkere wolk ging weg'

"Inmiddels gaat het mentaal goed met mij en ik werk niet meer bij de politie", vertelt ze. Ze schreef een paar jaar geleden het boek 'Een kast vol', om families te helpen om met PTSS om te gaan. "Juist door het woord 'PTSS' in huis te halen, ging de donkere wolk weg. Dat was verhelderend."

Zegers was geen onderdeel van het onderzoek van de Radboud Universiteit, maar juicht dit soort studies erg toe. "Als ik van tevoren had geweten dat ik misschien een hoger risico had op PTSS, dan had ik nog steeds het vak gekozen. Ik heb bij de politie ook een hele fijne tijd gehad."

Eén stukje in een grote puzzel

Met de studie probeert de onderzoeker preventief te kijken naar PTSS en mensen zoals Maaike Zegers te helpen.

"Met dit onderzoek zijn er wellicht mogelijkheden om beter om te gaan met trauma of aversieve gebeurtenissen. In de hoop om de kans op PTSS te verkleinen, ook voor andere beroepen buiten de politie,'' zegt De Voogd. "Maar de studie is slechts één stukje in een grote puzzel."