Wie denkt dat er vandaag alleen maar jongeren losgaan op de Bevrijdingsfestivals heeft het mis. Ook veel 40-plussers maken zich op voor een drukke festivalzomer. Zo heeft Ester Scholtes haar agenda al volgepland: "Je leeft maar één keer."

"Het gaat mij gewoon echt om de muziek die ik leuk vind. Ik vind het leuk om lekker te dansen en plezier te maken met een groep mensen", vertelt Ester. "Je hebt nu van die 40+-feestjes met discomuziek uit de jaren 70, 80 en 90. Maar dat is in principe niet mijn muziek."

Leven en dood

Ester (49) werkt doordeweeks in een crematorium en wordt dus dagelijks geconfronteerd met de dood. Het is een pittige baan maar ook 'super mooi werk', vertelt ze. "Ik voel mij er thuis, het is mijn roeping. Maar je komt heel veel verdriet tegen. Je wordt eigenlijk elke dag wel met je neus op de feiten gedrukt dat het leven zomaar over kan zijn. Dat het heel kort is soms."

Deze ervaringen doen haar beseffen dat ze het in haar eigen leven naar haar zin wil hebben. Ze wil genieten in het nu en zich niet druk maken over wat er nog gaat komen: "Want dat komt er misschien nooit. Ik wil gewoon lekker dansen. Wanneer ik vrij ben, kan ik lekker eruit gooien wat ik doordeweeks meemaak. Dat is juist wat ervoor zorgt dat ik mijn werk goed kan blijven doen."

Gelijkgestemden zoeken

Voor Ester is dat haar uitlaatklep: feesten en dansen op house- en technomuziek. En dat doet ze al sinds de jaren 90, maar toen ze een gezinsleven kreeg werd dat een stuk minder. Nu ze gescheiden is en haar drie dochters - de oudste is 23 en de jongste bijna 16 - ouder zijn, heeft ze meer tijd om 's weekends op stap te gaan. "Je ziet steeds vaker dat het gewoon overdag kan. En dat vind ik fijn."

Maar uitgaan dat doet ze liever niet alleen. "Ik ben echt een mensenmens en vind het fijn om te weten dat ik ergens kan aanhaken", legt ze uit. In haar zoektocht naar gelijkgestemde feestgangers vond ze de Facebookgroep Festivals & Friends 40+. Daarin kunnen 'ouderen die nog wel naar festivals willen' met elkaar in contact komen, zegt medebeheerder Ronald de Lange (52).

Vrienden, voorpret én veiligheid

De groep is bijna een jaar geleden opgericht om oudere feestgangers een platform te geven. "Via de groep kom ik nu in aanraking met leeftijdsgenoten die ook van een feestje houden", vertelt Ronald. Festivals & Friends 40+ heeft inmiddels bijna 3.000 leden op Facebook en een Whatsapp-community met meer dan 100 groepen. "Je brengt heel veel mensen met elkaar in verbinding", hoort hij van nieuwe leden.

"We zijn er voor de praktische dingen: kaartjes, logeren. Maar ook de voorpet, het maken van nieuwe vrienden én veiligheid", legt de medebeheerder uit. "Veel festivals vinden in de Randstad plaats. En voor een vrouw die bijvoorbeeld uit Arnhem moet komen, kan een terugreis per trein in je eentje niet heel fijn voelen. Onze groep kan die geborgenheid of veiligheid ook geven, door bijvoorbeeld met anderen mee te reizen."

Bron: Eigen foto

Samen uit, samen thuis

"We waarderen de beheerders heel erg, met dit initiatief trekken ze sommigen uit hun isolement", vult Ester aan. "Mensen zijn gescheiden of kinderen gaan de deur uit en vinden op deze manier nieuwe vrienden. Er ontstaan zo ook kleinere groepjes mensen die elkaar al een aantal keren hebben gezien en die dan met elkaar afspreken", vertelt ze. "Ik heb best vaak geregeld dat er vier of vijf meiden bij mij thuis slapen omdat ze vanuit het hele land komen. Ze blijven dan bij mij omdat ik redelijk centraal woon, ik kom uit Alphen aan den Rijn."

Samen zoeken ze dan meestal naar festivals waar ook een ouder publiek aanwezig is. Dat is soms nog best lastig, vertelt Ester, omdat op de grotere en populaire festivals toch vaak vooral jongeren afkomen. "Maar er zijn ook wel wat kleinere festivals waarvan bekend is dat daar ook veel 40-plussers komen. Dus die zoeken we dan het liefst een beetje op, omdat je dan weet dat je meer leeftijdsgenoten tegen gaat komen."

'Muziek is nog steeds leuk'

Tegelijkertijd merkt Ester dat er sowieso meer 'ouderen' op festivals lijken rond te lopen. "Toen ik zelf nog jong was, kwam dat eigenlijk niet voor." Maar de tijden zijn duidelijk veranderd en dat komt volgens haar door de muziek uit haar jeugd: de house en techno die eind jaren 80 en begin jaren 90 opkwamen. "Die muziek vinden we nog steeds heel erg leuk."

"En dus blijven wij wél gaan. We zijn vaak met een groep van minimaal twintig, soms met honderd." Het komt weleens voor dat de groep zo groot is dat wordt geopperd om lichtgevende bandjes om te doen: "Dan weet je wie er nog meer van de groep is."

Van Boothstock tot Awakenings

Komend seizoen is Ester, samen met een groep vriendinnen uit de Facebookgroep, weer op verschillende festivals te vinden: van housefeest Boothstock tot technofeest Awakenings. Ook is ze bij de allereerste editie van Festivals & Friends 40+, waar dj's uit de community zelf gaan draaien. "Ze organiseren nu voor het eerst in oktober een eigen festival voor alle leden."

"Het gaat mij vooral om de gezelligheid, om de verbinding met mensen van mijn leeftijd die ook gewoon plezier willen maken", legt Ester uit over al haar festivalplannen. "Zelfs als het muziekgenre niet helemaal is waar ik op had gehoopt - soms is de muziek te hard óf te zacht - dan kan ik dat nog steeds."

'Je leeft maar één keer'

Ze merkt bovendien dat zij als 'oudere' festivalganger ook een inspiratie is voor de jongere generatie feestvierders. "Ik heb juist het idee dat de jeugd het leuk vindt. Je knoopt gesprekken met ze aan en dan zien ze: oké, als ik straks 50 ben, kan ik ook nog steeds gewoon lekker stappen."

Het moedigt haar in ieder geval aan om nog lang door te blijven dansen, vertelt ze tot slot. "Je leeft maar één keer. Probeer gewoon niet te oordelen over andere mensen, maar doe gewoon waar jij blij van wordt. Het maakt mij niet uit wat iemand anders daarvan vindt, ik heb daar geen oordeel over."

Hulpverleners zijn hard bezig overlevenden te redden in Myanmar na de aardbeving. Ook een Nederlands team met reddingshonden staat klaar om het land, dat midden in een burgeroorlog zit, te helpen. "Ter plaatsen zullen we zien met wie we gaan samenwerken."

De eerste raket van de Duitse start-up Isar Aerospace wordt morgen in het noorden van Noorwegen gelanceerd. Als deze slaagt, is het de eerste keer dat een raket vanuit West-Europa in een baan om de aarde wordt geschoten. "Dit is belangrijk voor Europa."

Isar Aerospace is een van de eerste Europese commerciële bedrijven die zich bezighoudt met het bouwen van raketten, vertelt deputy director van het Netherlands Space Office (NSO), Joost Carpay. Europa loopt, vergeleken met Amerika, achter op dit gebied. "Maar nu lijkt er een gat in de markt te zijn waarin een paar commerciële bedrijven springen."

'Mooie ontwikkeling'

"Dit zijn mooie ontwikkelingen voor Europa", benadrukt Carpay. Volgens hem is het belangrijk dat we vanaf ons eigen grondgebied kunnen lanceren. Hij vindt het daarom goed dat het commerciële bedrijf Isar Aerospace, dat de intentie heeft om de Europese concurrent van het Amerikaanse SpaceX te worden, een risico neemt.

"Je ziet dat er op het moment minstens vier bedrijven bezig zijn met het ontwikkelen van raketten", vertelt hij. "En daar wordt dus ook in geïnvesteerd, soms door overheden maar dan zonder de ontwikkeling te sturen. Dus alleen met financiering." Ook zijn er private investeerders die steeds meer interesse tonen. En als de testlancering morgen succesvol blijkt, zal die belangstelling alleen maar groter worden, voorspelt Carpay.

Onafhankelijkheid voor Europa

Deze nieuwe ontwikkelingen zijn van groot belang voor Europa. Het is volgens de deputy director belangrijk om onafhankelijk te zijn, van wie dan ook: "Ruimtevaart is strategisch van groot belang. We willen zelf kunnen bepalen welke satellieten we wanneer waarnaartoe lanceren en dat moeten we in eigen hand hebben."

"Dit bedrijf ziet dus een markt naast SpaceX, ook omdat zij een kleine raket hebben. Die heeft SpaceX niet. Dus het is ook een kwestie van marktkansen zien."

Meer raketten en lanceerbases

Maar wat moet er eigenlijk nog gebeuren voordat we op grote schaal dit soort raketten kunnen lanceren, zodat we écht kunnen concurreren met SpaceX van Elon Musk? "Het belangrijkste is het ontwikkelen van de raketten en een lanceerbasis", antwoordt Carpay.

Hij vertelt dat in het ontwikkelen van zulke bases al grote stappen worden gezet. "Er zijn al een aantal in Europa die voor de wat kleinere raketten geschikt zijn. En onze Spaceport in Frans Guiana wordt ook voor die kleinere raketten klaargemaakt." Het is op dit moment een kwestie van de ontwikkelingen blijven stimuleren, stelt hij.

'Het blijft een uitdaging'

Maar wat als het morgen dan toch misgaat? "Het blijft een uitdaging", antwoordt Carpay. "Maar ik denk ook dat het bedrijf daar zelf rekening mee houdt. Het blijft altijd een risico, zeker omdat de raket nog nooit gevlogen heeft."

Wel is hij ervan overtuigd dat Isar Aerospace het proces grondig heeft aangepakt. En mocht het toch fout gaan, dan is het een goede les. "Dat betekent alleen maar dat de kans dat het de volgende keer goed gaat, groter is."

Lancering over 1 à 2 jaar

Gaat de testlancering morgen wel goed, dan komt een echte lancering sneller dan gedacht om de hoek kijken, denkt Carpay. "Ik zag dat ze hun eerste lanceringen in 2028 verkocht hebben. Maar als het morgen goed blijkt te gaan dan weet ik zeker dat we al eerder kunnen zeggen dat hij klaar is voor ontwikkeling."

"Dus laten we zeggen, dan verwacht ik dat binnen 1 of 2 jaar echt ook de markt het vertrouwen heeft in de raket om lanceringen in te kopen."

Sneller en wendbaarder dan ESA

Ook de European Space Agency (ESA), de Europese variant van de NASA, is al 10 jaar bezig met de bouw van raketten. Waarom duurt het daar veel langer dan wanneer een commercieel bedrijf een poging waagt?

"Die bedrijven zijn vaak wat sneller en wendbaarder dan de ESA", weet de deputy director. "Bij de ESA moeten 23 lidstaten beslissingen nemen."

Kleine raket

Maar ook het gewicht dat de raket van Isar Aerospace heeft, maakt het makkelijker voor het bedrijf om snel een raket te bouwen. "Het is een kleine die precies onder de gewichtsklasse zit van de raketten die ESA heeft ontwikkeld. Dus hij is speciaal voor de wat kleinere satellieten", legt Carpay uit.

"Normaal lanceren we met één raket een heleboel tegelijk. Maar met een kleinere raket gaat het met één of twee tegelijk." Ook hoeven de kleinere satellieten van de Duitse start-up niet te wachten tot ze met een grotere raket mee kunnen, vertelt de expert. "En dat maakt het heel interessant."