EenVandaag vroeg de panelleden naar hun ervaringen en herinneringen aan De Kuip. We ontvingen veel reacties over de speciale sfeer en de gewoonte om van kinds af aan al naar De Kuip te gaan. Maar ook een trouwerij, een verjaardag, en het zoeken van lege colaflesjes. Hieronder een greep uit de reacties.

"Hoe belangrijk De Kuip is voor me? Tja, ik heb al een seizoenkaart sinds 1989. Ben vanaf 1991 tien jaar lang heel Europa doorgereisd met Feyenoord. In 1997 zijn mijn vrouw en ik in De Kuip getrouwd. In 2003 hebben we haar 40e verjaardag in De Kuip gevierd."

"De Kuip? De Kuip is mijn tweede thuis!"

"Eigen ervaring: Als een muziekkorps in een lege Kuip speelt (ter voorbereiding op de wedstrijd gebeurde dat vroeger) dan resoneert "zingt" de lege kuip. Prachtig geluid."

"Ben er verschillende malen geweest en altijd is er die SFEER (uniek)."

"De Kuip betekent voor mij saamhorigheid, strijdt en emotie. Samen optrekken voor het doel wat je wil bereiken, de tegenstander imponeren. De sfeer die een volle Kuip met zich meebrengt is uniek in de wereld en valt niet te kopiëren. Het gebouw is uniek en straalt iets onoverwinnelijks uit. Als je naar binnen gaat dan krijg je een speciaal gevoel alsof de historie nog net zo levendig is als altijd."

"De Kuip hoort op Zuid, ik heb tot m'n 5e op Zuid gewoond en herinner me (jongste jeugdherinnering) de supporters die op zondag in dikke rijen langs het huis van mijn oma liepen (allen te voet, jaren 50), op weg naar De Kuip."

"De Kuip is een stuk Rotterdam, ik ben Rotterdammer, ik ben een stukje van de Kuip."

"De kuip is speciaal voor mij omdat ik daar als klein jongetje, 10jaar, een voorwedstrijd mocht spelen, terwijl de hele kuip vol zat."

"Ik ben nu 65 jaar. Wij kwamen al heel jong naar het stadion om de lege cola flesjes te zoeken op de tribunes. Want een kwartiertje voor het einde mocht je daar als kind al naar binnen om te gaan zoeken. Nou, het leverde toentertijd toch weer een paar dubbeltjes extra op. Dat was heel leuk."

"Ik heb als jong ventje in de kuip gestaan op 9 september 1970 toen Feyenoord voor de wereldbeker speelde tegen Estudiantes uit Argentinië. Ik zal dat nooit vergeten; het gejuich, de enorme ontploffing van geluid, het trillen van het stadion overal zag je mensen huilen, elkaar in de armen vallend van ongeloof, zo indrukwekkend en dat gevoel gaat nooit meer weg."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.