Een unieke plek vinden om je droom te verwezenlijken en vervolgens worden opgeschrikt door de bouw van vier grote windmolens op nog geen halve kilometer meter afstand. Het overkwam Pieter van Reeth. "Er is een eind gekomen aan mijn toekomst."

In 2018 kocht Pieter samen met een vennoot een voormalig klooster in een zogeheten 'maatschappelijk' stiltegebied in het plaatsje Stokershorst. Ze wilden daar een retraite creëeren voor meditatie en persoonlijke groei. En bovenal een stilte-oord voor ouders met kinderen die lijden aan een ernstige (terminale) ziekte en ouders die een kind verloren.

Zijdelings genoemd

Pieters 9-jarige zoon Tristan is ook ziek. De ondernemer wil zich met het stilte-oord inzetten voor ouders die hetzelfde doormaken. Toen ze afspraken maakten met de verkoper van het klooster, noemde die zijdelings dat er 'ergens verderop, aan de overkant van het kanaal' plannen waren voor windturbines. Pieter sloeg er niet te veel acht op: "Ik was in België, waar ik vandaan kom, windmolens van 50 tot 80 meter gewend, die veroorzaken geen overlast."

Bron: EenVandaag

Het was dan ook schrikken toen bleek dat er vier kolossen van 210 meter hoog gepland waren op nog geen 500 meter van zijn stiltecentrum. Pieter: "Dat betekent het einde van al mijn plannen en eigenlijk mijn hele toekomst. De geluidhinder van deze molens - inclusief de laagfrequente trillingen die ze veroorzaken - zorgen ervoor dat ik hier niet kan blijven. Dit stiltegebied is een industriële zone geworden."

Miljardenindustrie

Volgens deskundigen heeft Pieter een punt. Windmolens, dat klinkt als een milieuvriendelijke vorm van energiewinning, die historisch goed past in het typisch Hollandse landschap. Maar het is een miljardenindustrie geworden met enorme belangen en impact op de omgeving, zegt advocaat Peter de Lange.

De Lange heeft inmiddels namens zo'n 140 verenigingen van omwonenden procedures lopen tegen bestaande en geplande windturbineparken in Nederland. "De molens van 10 jaar geleden zijn inmiddels dwergen. De grootte van de molens en bijbehorende geluidsoverlast is geëxplodeerd. We hebben het nu standaard vaak al over turbines met een tiphoogte van 246 meter: iets kleiner dan de Eiffeltoren.

Geen compensatie

Volgens omwonenden heeft de gemeente Nederweert, waar Stokershorst ligt, alle communicatie over de windmolens overgelaten aan de initiatiefnemers. Terwijl de gemeente de taak heeft om de belangen van burgers zoals Pieter te beschermen, zeggen ze.

Op het retraite-oord van Pieter rust al sinds eind 19e eeuw de bestemming 'maatschappelijk rustgebied', vertelt hij. "Als je daar vier hoge windmolens naast zet, is dat bijna een vorm van onteigening. Maar dan zonder enige compensatie."

Geen kinderen ontvangen

Pieter is inmiddels ten einde raad. "Ik kan hier straks geen kinderen meer ontvangen: er zijn rapporten waarin staat dat het geluid van de turbines een verslechterend effect heeft op mensen met hartklachten. Mijn zoon Tristan onderging sinds 1-jarige leeftijd een chemo en bestralings met orgaan- en hartschade als gevolg. Ik kan geen risico nemen als bevestigd wordt dat er een bijkomend risico ontstaat voor zijn welzijn."

Maar hij heeft al zijn kapitaal geïnvesteerd in het project. Pieters enige hoop is dat de gemeente de vergunning voor de vier turbines opschort.

Bron: EenVandaag

Nieuwe norm

De kans daarop is niet groot, zegt advocaat Peter de Lange. Hij ziet dat de verouderde normen het voor omwonenden vrijwel onmogelijk maken om succesvol bezwaar te maken. Hij hoopt op een nieuwe norm, waarbij de hogere Turbines op grotere afstand van woningen moeten staan.

Maar liever nog verwijst hij naar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie. Daarin staat dat overheden bij windturbineprojecten verplicht zijn om zelf vooraf vast te stellen dat gezondheid van omwonenden niet wordt aangetast.

Burgers beschermen

"Overheden zijn er om burgers te beschermen", zegt De Lange. "Dat is hun belangrijkste taak. Maar nu lopen ze in het kader van de klimaatdoelen zelf voorop om projecten te realiseren waarbij de gezondheid van hun burgers ondergeschikt is."

Pieter is inmiddels het vechten moe. We hebben met onze zoon Tristan al zo'n enorm gevecht geleverd. Dat leidde ons naar deze plek, waar we de rust hoopten te vinden voor ons en anderen die hetzelfde meemaken. Mijn ziel en zaligheid zitten erin. En ik kan haast niet geloven dat ook hiertegen uiteindelijk niks te doen valt." Daarom blijft hij in gesprek met de gemeente en hoopt hij nog altijd dat die de plannen voor de windmolens herziet.

Paus Franciscus ligt sinds 3 weken in het ziekenhuis vanwege een dubbele longontsteking. Overal in de wereld komen gelovigen bijeen om voor hun leider te bidden en gister kregen ze eindelijk goed nieuws van de paus zelf: het gaat iets beter met hem.

Het ‘strengste asielbeleid ooit’ dat asielminister Marjolein Faber wil uitvoeren, is weer een stapje dichterbij. De fel bekritiseerde asielwetten zijn vrijwel ongewijzigd goedgekeurd door de ministerraad en kunnen worden voorgelegd aan de Tweede Kamer.

Het zijn misschien wel de meest beeldbepalende wetten van dit kabinet: de asielnoodmaatregelenwet en de Wet invoering tweestatusstelsel. Deze twee wetten regelen dat niet elke asielzoeker onder dezelfde voorwaarden in Nederland mag blijven, maken gezinshereniging moeilijker, verblijfsvergunningen korter en schaffen ook de verblijfsvergunningen voor onbepaalde tijd af.

Tweede ronde

De ministerraad boog zich vandaag voor de tweede keer over de wetten van Faber (PVV), aanleiding hiervoor is het spoedadvies van de Raad van State. Faber zegt dat de kritiek over de onzekerheden bij de uitvoering is besproken. 'Maar ik heb één zekerheid. Zo kan het niet langer," aldus Faber.

Vorige maand raadde het belangrijke adviesorgaan asielminister Faber af de wetten in de 'huidige vorm' in te dienen. De wetten zijn volgens de Raad van State onzorgvuldig voorbereid.

Niets aanpassen, alleen kleine correctie

Maar al voor de ministerraad begon, liet Faber weten dat ze behalve een 'kleine correctie' niets zou wijzigen aan haar asielwetten. Die kleine aanpassing komt volgens haar neer op een 'technische correctie'.

Hierdoor kunnen asielzoekers na een afwijzing niet langer bezwaar maken bij de de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), de organisatie die bepaalt of mensen een verblijfsvergunning krijgen. Ze moeten nu direct beroep instellen bij de rechter.

Wel extra geld

Wel wordt er extra geld vrijgemaakt om de wetten beter uitvoerbaar te maken. In totaal wordt 115 miljoen euro vrijgemaakt.

Het gaat dan om 101,8 miljoen euro voor het tweestatusstelsel en 13,3 miljoen euro voor de asielnoodmaatregelenwet. Daarmee komt Faber enigszins tegemoet aan de snoeiharde kritiek van de Raad van State.

Kritiek

Het adviesorgaan is kritisch omdat de plannen van Faber in de praktijk niet haalbaar zouden zijn. Zo zouden er volgens het orgaan, en uitvoeringsorganisaties, nog meer opvangplekken nodig zijn omdat asielzoekers langer moeten wachten op een besluit. En dat wil het kabinet juist niet.

Ook krijgt de IND er door deze wet veel meer werk bij, maar extra geld kan die problemen dus wel iets verzachten. Tot vandaag werd de organisatie vanaf 2027 juist gekort.

'Gaat ten koste van de rechtszekerheid'

Eerder liet ook nog de Raad voor de Rechtspraak zich al kritisch uit over de plannen van Faber. De Raad noemt het 'bijzonder onwenselijk', dat de regelingen aangepast worden net voordat er nieuwe Europese regels in gaan.

Dat 'gaat ten koste gaan van de rechtszekerheid', zegt de Raad. Het zou helpen als de nieuwe regels wat later in zouden gaan, maar dat wil het kabinet niet.

Gemeenten kritisch

Mark Boumans, burgemeester van Doetinchem en voorzitter van commissie asiel en migratie van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), noemt het 'zorgelijk' dat de wetten niet zijn aangepast.

"Wij vrezen overlast en chaos voor mensen in dorpen en steden waar wij verantwoordelijk voor zijn," zegt Boumans. "Het lijkt heel moedig en strak beleid. Maar het effect zou weleens tegengesteld kunnen zijn, waardoor de kiezer die graag wil dat er iets gebeurt nog meer teleurgesteld raakt."