Hij won er de Nobelprijs voor de Vrede voor in 2006, Mohammed Yunus de bedenker van het microkrediet. Ruim 30 jaar geleden bedacht hij dat het een goed idee zou zijn om de meest arme mensen ter wereld kleine bedragen te lenen. Dit zouden zij dan kunnen investeren in bijvoorbeeld een winkel, landbouwgrond of vee. Met het geld dat ze hierdoor verdienen kunnen ze hun schuld terugbetalen en voortaan op eigen benen staan. "Een geweldig idee" zo stelden regeringsleiders, opinieleiders en beroemdheden. Maar loopt het project in de praktijk even goed als in theorie? Vanavond in EenVandaag: de schaduwzijde van het microkrediet.
Veel armen hebben helemaal geen zin om een microkrediet af te sluiten. Ze vinden dat de regels te streng zijn. Bij het afsluiten van een microkrediet zijn er zo veel voorwaarden, dat aan het einde van de rit de persoon in kwestie armer achterblijft. En dat is niet het enige risico. Zo lopen de rentepercentages op tot twaalf of veertien procent. In sommige gevallen moet de hele lening terug betaald worden binnen een jaar.
De contracten die mensen tekenen zijn maar een papiertje. Ze tekenen om de lening te krijgen en hebben geen idee van de verplichtingen die er aan vast zitten. Veel microkredieten worden verstrekt door de grootste bank van Bangladesh. In de loop der tijd heeft deze Grameen Bank aan 8,5 miljoen mensen een microlening verleend.
Bekijk hier de volledige documentaire over het microkrediet. Gemaakt door het Noorse programma Brennpunkt.
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.