meer NPO start

De auto helemaal weg doen? Janneke en haar gezin deden het 4 jaar geleden en ze hebben er nog geen spijt van

De auto helemaal weg doen? Janneke en haar gezin deden het 4 jaar geleden en ze hebben er nog geen spijt van
Janneke en haar gezin
Bron: Nancy Reuten

Wie de auto gebruikt kan het beamen: een ritje kost steeds meer geld. En dan is er nog het milieu dat eronder lijdt. Sommige mensen maken daarom bewust de keuze om de auto nooit meer te gebruiken. Zij zoeken andere manieren van vervoer.

Zo stapt Max (67) vaak op de fiets of in de trein, en hebben Janneke (37) en haar man allebei een elektrische bakfiets aangeschaft om zichzelf te verplaatsen.

De auto als gewoonte

"Ik heb 30 jaar een auto gehad en ik was er verslaafd aan. Het was een soort gewoonte geworden", vertelt Max Sipkes. "Ik had geeneens een fiets. Ik woonde wel in de stad, maar ook voor de supermarkt op 400 meter afstand pakte ik de auto."

Toen hij 13 jaar geleden naar de binnenstad van Haarlem verhuisde, besloot hij de auto te laten staan. "Ik dacht: is het eigenlijk wel nodig? Laat ik het eens een paar maanden zonder proberen. En dat bleek makkelijker dan gedacht."

Bekijk ook

'Trein rijdt wel op tijd'

"Ik ben erachter gekomen dat ik die auto niet echt nodig heb", vertelt Max. "Er zijn ontzettend veel manieren om ergens te komen, zoals met de fiets, het openbaar vervoer of een taxi."

"Je bent geneigd om af te gaan op alle berichten over de trein die altijd te laat is, maar mijn ervaring is dat de trein vaker op tijd rijdt dan als ik met de auto ga. Met de auto sta je ook heel vaak in de file."

Max Sipkes
Bron: Eigen foto
Max Sipkes

Lastig om fiets mee te nemen

Hij vindt het wel jammer dat het soms lastig is om zijn fiets mee te nemen in de trein. "Als ik mijn dochter bezoek, moet ik fietsen vanaf het station, maar dat wordt echt ontmoedigd. Doordeweeks mag het maar een paar uur per dag en in het weekend staat één coupé stampvol met fietsen."

Als hij écht verre afstanden moet afleggen, maakt Max gebruik van een deelauto-service. "Maar dat doe ik denk ik maar vijf keer per jaar."

Bekijk ook

Plan voor tweede auto

Voor Janneke Postulart en haar gezin was er een andere reden om in 2018 de auto de deur uit te doen. "Eigenlijk waren we van plan om een tweede auto aan te schaffen. We hebben allebei een eigen bedrijf en reden veel op en neer. Naar werk, naar de opvang, naar de school van de kinderen."

Maar toen Janneke zich verdiepte in hoe ze het beste kon verduurzamen, zag ze dat de grootste slagkracht bij de auto lag. "In overleg hebben we de auto toen weggedaan. In plaats daarvan namen we een elektrische bakfiets."

Ritje van 200 meter

Ze spraken af om het een halfjaar vol te houden, dan zouden ze die bakfiets in ieder geval hebben terugverdiend. "We zeiden: 'Als het niet lukt, kunnen we alsnog een auto nemen', maar de auto is niet meer teruggekomen." Inmiddels heeft Janneke al ruim 20.000 kilometer afgelegd zonder auto.

Sinds een tijdje hebben zij en haar man allebei een elektrische bakfiets, waar ze bijna alles mee doen. "Ik had gelezen dat de meeste autoritten onder de 5 of 10 kilometer zijn. Dat was bij ons echt zo. Je stapt in de auto voor de supermarkt die 200 meter verderop zit. School en werk liggen ook binnen 6 kilometer."

Bekijk ook

In oplossingen denken

"Voordat we de beslissing namen, hebben we een lijst gemaakt met voor- en nadelen", vertelt Janneke. "Voor alle nadelen was een oplossing te bedenken. Als je kind bijvoorbeeld een keer ziek is, is er altijd wel iemand in de buurt die kan helpen. En als het een keer regent, werkt fatsoenlijke regenkleding prima."

"Er is ook een groot voordeel dat ik niet had voorzien", vervolgt ze. "Het fietsen werkt heel goed om mijn hoofd leeg te maken. In de auto was ik vaak gestrest. Ik kan op sommige dagen met gemak 40 kilometer fietsen zonder dat ik er erg in heb. Maar dat is misschien ook wel makkelijker als je van dorp tot dorp fietst, in plaats van in de drukke stad."

Stok achter de deur

Dat is dan ook een van de weinige dingen waar Janneke en haar gezin tegenaan lopen. Het openbaar vervoer in het Limburgse Sint Odilienberg is niet altijd even toegankelijk. "In de avonduren kan het best lastig zijn, omdat de bus dan maar één keer per uur rijdt. Je moet goed plannen."

Maar dat zorgt er niet voor dat ze terugverlangt naar haar auto. "Ik zou mensen aanraden om het te proberen. Maar dan moet je wel echt de auto weg doen, als een soort stok achter de deur. Anders is het te verleidelijk om alsnog te auto te pakken."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Meer maatregelen, of is de zwaar beveiligde EBI in Vught al streng genoeg? Jullie vragen beantwoord

Meer maatregelen, of is de zwaar beveiligde EBI in Vught al streng genoeg? Jullie vragen beantwoord
Beveiliging bij de extra beveiligde inrichting (EBI) in Vught
Bron: ANP

Taghi, Holleeder, Razzouki: de gevaarlijkste Nederlandse criminelen verblijven allemaal in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) in Vught, oftewel de EBI. De inrichting heeft het hoogste beveiligingsniveau. We vroegen wat jullie erover willen weten.

Vlakbij de zwaar beveiligde gevangenis in Vught is afgelopen vrijdag een zittingszaal geopend voor strafzaken. Het is een maatregel om vluchtgevaarlijke gedetineerden minder vaak te hoeven vervoeren, want dat is peperduur en heeft grote risico's voor de veiligheid.

Beveiliging aanscherpen

"Tijdens een verplaatsing is er het risico dat een gedetineerde een ontsnappingsmogelijkheid vindt, meer dan wanneer iemand binnen de gevangenismuren blijft", verklaart woordvoerder Charlotte Hees van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI).

De opening van de zittingszaal past in een bredere politieke beweging om de beveiliging rond zware criminelen verder aan te scherpen. Het is onder meer een reactie op incidenten waarbij criminelen ondanks hun detentie vermoedelijk toch contact onderhielden met de buitenwereld.

Is er wel personeel voor een nieuwe EBI?

Tweede EBI in Vlissingen

De afgelopen jaren hebben we gemerkt dat er meer hoogrisico-gedetineerden zijn die hun criminele handelen proberen voort te zetten vanuit hun cel, zegt de woordvoerder van de Dienst Justiële Inrichtingen. Het is ook de reden dat er een extra EBI wordt gerealiseerd op het nieuwe Justitieel Complex in Vlissingen, dat naar verwachting in 2030 klaar is.

Advocaat Geert-Jan Knoops, die vaak in de EBI is geweest, stelt vast: "Er is in de samenleving een toenemende toestroom aan georganiseerde criminaliteit, de aard van het strafrecht is veranderd. Er is daardoor meer behoefte ontstaan aan een tweede EBI."

Druk op capaciteit

Op dit moment is er één EBI in Nederland, in de Penitentiaire Inrichting (PI) in Vught. Die heeft plek voor 24 gedetineerden, verdeeld over verschillende afdelingen. Naast de geplande bouw van een nieuwe EBI in Vlissingen wordt ook de capaciteit in Vught uitgebreid, met twaalf extra cellen.

Er is veel druk op de capaciteit in het gevangeniswezen, zowel wat betreft personeelstekorten als celtekorten, maar op deze groep wordt niet bezuinigd, laat de woordvoerder van de DJI weten.

Wat maakt de EBI anders dan een gewone gevangenis?

Afgezonderd van elkaar

Wat maakt zo'n EBI nu anders dan andere plekken waar gedetineerden verblijven? Het belangrijkste verschil is de doelgroep die erin zit, legt de woordvoerder uit. In de EBI komen vooral gedetineerden terecht die een grote rol speelden in georganiseerde criminaliteit, en die bijvoorbeeld een crimineel netwerk aanstuurden.

"Hierdoor zijn we er in de EBI niet alleen mee bezig dat deze gedetineerden - plat gezegd - achter slot en grendel blijven, maar willen we ook voorkomen dat ze hun criminele netwerk vanuit de gevangenis blijven aansturen."

Volledig afgezonderd

Om dat te voorkomen, is er strenge controle op de gedetineerden. "Het meest essentiële verschil is dat een gedetineerde in de EBI volledig afgezonderd is van andere gedetineerden", vertelt Knoops.

"In gewone gevangenissen mogen gedetineerden met elkaar socialiseren. Bijvoorbeeld gezamenlijk naar de luchtplaats gaan of sporten. Dat is in de EBI vrijwel niet het geval."

Hoe wordt hulp van buitenaf tegengegaan?

Contact met buitenwereld

Woordvoerder Hees legt verder uit dat gedetineerden in de EBI absoluut niet samen in één cel geplaatst worden, zoals dat in andere gevangenissen soms wel gebeurt. De gedetineerden in de EBI kunnen heel soms even samen koken of tegelijkertijd sporten. Maar dan wordt er goed gekeken wie met wie mag, en wie zeker niet.

De afgelopen jaren is er ook meer afstand gekomen in het contact tussen de bewaarders en de gedetineerden. Om bewaarders zelf beter te beschermen.

Controle bij telefoongesprekken

Telefoongesprekken met de buitenwereld zijn bovendien streng geregeld. In andere gevangenissen is er vaak een grotere belzaal en algemenere controle. Maar bij de EBI is die controle één-op-één: om te bellen met een gedetineerde in de EBI, moet de beller onder begeleid toezicht naar een andere gevangenis komen. Zodat nauw in de gaten kan worden gehouden wie met wie belt.

Ook zijn de bezoekregels streng: je kunt niet zomaar even op bezoek bij iemand in de EBI.

Bekijk ook

'Bizar streng'

Volgens Hees is de EBI 'bizar streng'. Ze zegt: "Niemand wordt een momentje losgelaten. De gedetineerden zijn helemaal in hun eentje. En hoewel het natuurlijk terecht is dat ze daar verblijven, is het een heel naar regime om in te zitten."

In 2023 stelde het anti-foltercomité van de Raad van Europa dat de veiligheidsmaatregelen in de EBI 'buitensporig' streng waren.

Ieder jaar opnieuw beoordeeld

De woordvoerder benadrukt dat goed verantwoord moet blijven waarom maatregelen in de EBI nodig zijn. "Dienst Justitiële Inrichtingen staat ook voor een humaan detentiebeleid. Dus bij zo'n streng regime als in de EBI moet je verantwoorden of het noodzakelijk is dat iemand daar verblijft. En als iemand er al langer verblijft: of het niet afgebouwd kan worden. Soms kunnen gedetineerden naar een iets minder zwaar beveiligde inrichting, de Afdeling Intensief Toezicht (AIT)."

Ieder jaar worden de gedetineerden daarom opnieuw beoordeeld. Dat gebeurt onder meer op basis van adviezen van de gevangenisdirecteur.

info

EenVandaag Vraagt

Bij EenVandaag heb je de mogelijkheid om vragen en ideeën in te sturen. Dat kan altijd in onze chat, of je kunt meedoen aan de gerichte EenVandaag Vraagt-oproepen die wij zo'n twee keer per week plaatsen in de Peiling-app. De Peiling-app is gratis te downloaden in de App Store of Play Store.

Cameratoezicht op advocaten

Dan zijn er nog de advocaten die contact hebben met gedetineerden. Ook op dat contact is het toezicht strenger geregeld dan in andere gevangenissen. "In een gewone gevangenis kun je als advocaat gewoon met je cliënt aan een tafeltje zitten, kun je dossiers over en weer uitwisselen, zodat de gedetineerde kan meelezen", weet Knoops uit eigen ervaring.

"In de EBI wordt een gesprek streng gemonitord", zegt Knoops. "Dat is ook altijd zo geweest, voor zover ik weet. Toen ik ruim 10 jaar geleden iemand in de EBI als cliënt had, was dit ook al zo."

Naar de Eerste Kamer

Onder het vorige kabinet stelde minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) nog scherpere maatregelen in de EBI voor. Hieronder was ook het voorstel om cameratoezicht in te stellen bij gesprekken tussen gedetineerden en advocaten.

In februari 2025 stemde de Tweede Kamer in met de wetswijziging die hiervoor nodig was. Het voorstel moet nu nog langs de Eerste Kamer.

Bekijk ook

Verdediging moeilijker

Eerder stemde de Tweede Kamer in met wijzigingen die verder gingen dan enkel cameratoezicht, en ook auditief toezicht mogelijk maakte. Na een spoedadvies van de Raad van State werd hiervan afgezien.

"Het scherpe toezicht in de EBI maakt het werk van de verdediging al een stuk moeilijker", zegt Knoops hierover. "Als het toezicht óók nog eens gepaard zou gaan met geluid opnemen en kunnen terugluisteren. Dan zou een advocaat nooit vertrouwelijk informatie kunnen uitwisselen."

'Grenzen van toelaatbare zijn bereikt'

"Dat zou in strijd zijn met het Europese Mensenrechtenverdrag. Zelfs het belang van de veiligheid van de samenleving kan niet opwegen tegen het grote belang dat de wetgever heeft gecreëerd voor ongestoord vrij verkeer tussen advocaat en cliënt", zegt hij.

"Ik denk dat de grenzen van het toelaatbare nu al zijn bereikt met het huidige EBI-regime."

Nog strenger?

De Dienst Justitiële Inrichtingen ziet in principe geen heil in een nog strengere beveiliging in de EBI. "Bij incidenten moet je natuurlijk kijken: hoe wil je dit voorkomen in de toekomst?", zegt de woordvoerder. "En het is goed dat er voor de capaciteit een tweede EBI-vestiging gepland staat. Maar wij zitten niet op de route dat het dagelijks regime van de gedetineerden nu nog strenger moet."

"Het is in de EBI echt al heel streng. Dus de indruk die mensen soms hebben van 'het kan nog wel wat strenger', die klopt niet", zegt ze. "Bovendien moet je ook denken aan wat zo'n extreem streng beleid doet met mensen, wat voor mensen je daarmee maakt. Daar los je niks mee op, zeg maar. Het baat niet."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant