Het zijn vaak niet meer dan nieuwsberichten van enkele regels: vereenzaamde ouderen die wekenlang dood in hun huis liggen voor ze gevonden worden. Annemarie Tegels maakte het van dichtbij mee. Haar overbuurman werd onlangs dood in zijn woning gevonden. Wat bleek: hij lag daar al weken. De maden kropen inmiddels door de woonkamer, en krioelden onder de bank en stoelen.

"Het is verschrikkelijk dat hij niet eerder is gevonden," zegt Annemarie. Ze had hem al een poosje niet gezien en zelfs al aangebeld en voor zijn deur gestaan. De geur aan de voordeur was niet te harden, en de politie werd gewaarschuwd. De 75-jarige buurman werd dood aangetroffen en moet daar al geruime tijd hebben gelegen.

Annemarie Tegels

Annemarie Tegels is geschokt dat zij zijn dood niet eerder heeft opgemerkt, en dat ook de gewaarschuwde instanties niet hebben kunnen voorkomen dat buurman Peter zo lang in zijn eigen huis lag. "De buurman was erg op zichzelf. Het liefst wilde hij met niemand iets te maken hebben." Toch deden buurtgenoten wat ze konden, al werd dat hen door Peter niet altijd in dank afgenomen.

Het is verschrikkelijk moeilijk om iemand te helpen die eigenlijk niet geholpen wil worden

Niet meer hulp

"Het is verschrikkelijk moeilijk om iemand te helpen die eigenlijk niet geholpen wil worden," vertelt Annemarie in EenVandaag. Zij, en de andere directe buren, brachten de buurman af en toe naar het ziekenhuis, knipten zijn heg, deden reparaties in zijn huis en maakten kopjes soep voor hem. Toen Tegels er bij de buurman op aandrong meer hulp te zoeken, vertelde hij haar dat hij dat niet wilde.

Een grens over

In juli hebben Tegels en haar man het huis van buurman Peter nog schoongemaakt. "Toen ben ik echt een grens overgegaan'," vertelt ze. "Het was zo smerig. De maden kropen toen ook over de vloer. Dagen daarna was ik er nog gedeprimeerd over.' Annemarie besluit dat het zo niet langer kan, en schrijft de huisarts een brief. Die gaat langs bij buurman Peter, maar daar blijft het bij. Ook andere instanties worden gewaarschuwd, maar er gebeurt niets. 

Annemarie voelde zich naar over de hele situatie. "Mijn man en ik werden er moedeloos van dat het kennelijk zo geregeld is in Nederland. Er komen steeds meer bejaarden in ons land en daarmee zullen ook dit soort situaties toenemen. Het kan toch niet zo zijn dat iedereen maar wegkijkt en zijn handen in onmacht omhoog heft?"

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.