“Waar liggen je roots?” Het is een vraag die Willemijn de Koning vaak kreeg voorgelegd. Dat ze niet honderd procent Nederlands is, is haar duidelijk. Maar waar haar ‘roots’ liggen weet ze niet. Want beantwoord die vraag maar eens als je vader een man is die zijn zaad ooit anoniem heeft ingeleverd bij de spermabank.

In Nederland zijn er zo’n 40.000 kinderen met een anonieme donorvader. “Maar mensen weten niet echt wat het is, een anonieme donorvader. Als ik anderen vertel dat ik van een anonieme donor ben, kijken ze me aan alsof ik een alien ben.” Om donorkinderen een gezicht te geven maakte de 27-jarige Willemijn samen met collega-journalist Jorinda Teeuwen de documentaire ‘Vader Onbekend’, over haarzelf en andere donorkinderen in Nederland.

“Lastig om iets te missen wat je nooit hebt gehad”

Willemijn is de dochter van een alleenstaande, lesbische moeder. Vragen over haar onbekende vader kreeg ze met name toen ze als 16-jarige het uitgaansleven begon te ontdekken. Jongens in de kroeg stelden haar toen weleens vragen over haar afkomst. Willemijn zou graag weten wie haar vader is om een antwoord op dat soort vragen te vinden. Maar de behoefte om hem daadwerkelijk te ontmoeten voelt ze niet. “Het is lastig om iets te missen wat je nooit hebt gehad,” legt ze uit. Voor haar zou een ontmoeting met haar vader niet veel toevoegen.

Potje

Het leven van Willemijn is de rode draad in haar documentaire, maar de film vertelt ook het verhaal van andere kinderen die ter wereld zijn gekomen dankzij anonieme spermadonatie. Sommigen van hen willen niet weten wie hun vader is. Zo vertelt een van hen over haar anonieme vader: “het is gewoon iemand die 28 jaar geleden zich heeft afgetrokken in een potje, en dat was het. Meer is het voor mij niet.” Anderen zetten juist een hele zoektocht op touw, waarbij ze studieboeken van de universiteit doornemen en digitaliseren.

FIOM Databank

Sinds 2004 is het verboden om anoniem sperma te doneren. Maar vóór die tijd hebben duizenden mannen hun zaad anoniem gedoneerd, en tienduizenden vrouwen hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt. Officieel hebben de donorkinderen die daaruit zijn voortgekomen geen rechten om hun vader te achterhalen. Erg lastig dus om hem alsnog te vinden, maar sinds 2010 is er een beetje meer hoop voor donorkinderen die hun vader willen vinden. In dat jaar richtte FIOM, een organisatie die kinderen helpt om hun donorvader te vinden, een databank op waar donorkinderen en spermadonoren hun DNA kunnen registreren om zo gevonden te worden.

Ook Willemijn registreerde zich daar onlangs. Ze ontdekte pas dat ze dat wilde tijdens het maken van de documentaire: een van de donorkinderen daarin had haar aan het denken gezet. “Ik zag dat zij via de databank allemaal halfbroers en –zusjes had teruggevonden. En ik zag hoe leuk dat was.” Daarnaast vond Willemijn dat ze wel heel erg op elkaar leken… maar toch is er voor Willemijn nog geen match gevonden in de databank.

Vrijdag gaat de documentaire Vader Onbekend van Jorinda Teeuwen en Willemijn de Koning in première. In EenVandaag een gesprek met Willemijn over haar leven als donorkind en de documentaire die ze maakte.

In samenwerking met het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis heeft Fiom de KID-DNA Databank ontwikkeld. Hierin kunnen zowel donoren als donorkinderen zich inschrijven.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.