Het moet eindelijk eens worden geregeld: aandacht in de zorg voor de verschillen tussen man en vrouw. Dat die verschillen er zijn, is al jaren bekend. Maar volgens de PvdA gebeurt hier veel te weinig mee.

Daarom komt de PvdA nu met een initiatiefnota waarmee ze de kwestie eens te meer in de Tweede Kamer aan de orde willen stellen. PvdA-Kamerlid Liliane Ploumen maakt zich hier nu hard voor.

Mannen en vrouwen reageren verschillend

Want de cijfers stemmen niet vrolijk: bij vrouwen komt een stil hartinfarct - een hartinfarct dat niet wordt herkend - meer dan twee keer zoveel voor als bij mannen. En ook bij andere ziektes worden diagnoses bij vrouwen te laat of niet gesteld.

Vroeger was het mannenlichaam bepalend in de geneeskunde. Dat mannen en vrouwen soms verschillend reageren op geneesmiddelen en dat bepaalde ziektes zich anders uiten bij vrouwen dan bij mannen, is al tientallen jaren bekend. En inmiddels zijn er grote stappen gezet.

Meer bemoeienis van de minister

Ondanks deze stappen vraagt Lilianne Ploumen aandacht voor de dingen die nog mis gaan - zoals late of gemiste diagnoses bij vrouwen omdat ze vrouw zijn. In het initiatiefvoorstel aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en aan de Tweede Kamer pleit ze ervoor dat alle aankomend artsen les krijgen over de verschillen tussen mannen en vrouwen en dat de minister alles rond dit thema gaat coördineren.

"Ik wil dat de minister van VWS een coördinerend bewindspersoon wordt voor alles wat hiermee te maken heeft. Ik wil dat farmaceuten meer onderzoek gaan doen en een fonds oprichten om de verschillen in behandeling, bijwerkingen, doseringen van medicijnen te onderzoeken. En en we moeten het er gewoon vaker over hebben."

Verkeerde diagnoses bij Bea en Naomi

Bea Eijlander was 51 jaar toen ze op een avond uit het niets niet lekker werd. Het koude zweet brakhaar uit en ze voelde zich misselijk en beroerd. Achteraf blijkt het een hartinfarct te zijn, terwijl de huisarts en de arbo-arts Bea in eerste instantie naar huis stuurde omdat ze overwerkt zou zijn. Zelf dacht Bea dat haar klachten met de overgang te maken hebben. Aan een hartinfarct werd in eerste instantie niet gedacht.

Naomi Veerman had rond haar 40ste last van hevige pijn in haar benen. De huisarts dacht dat het met haar zwangerschap te maken had en zei dat Naomi eerst maar eens moet ontzwangeren. Pas bij haar derde zwangerschap kwam ze bij een reumatoloog terecht, die vaststelde dat ze aan de ziekte van Bechterew lijdt. Een ziekte die vaker bij mannen voorkomt dan bij vrouwen.

Onduidelijkheid rond de spreidingswet is niet eens het grootste punt voor de gemeente Best. Ze voelt zich in de steek gelaten door minister Faber. Vandaag vraagt de gemeente in een brandbrief om haar steun bij het werk dat zij doet: opvanglocatie regelen.

Van een kroontjespen naar een balpen en van een krijtbord naar een digibord: er is door de jaren heen veel veranderd in het onderwijs. Dat is nu nog te zien in het Onderwijsmuseum in Dordrecht, maar niet lang meer. Vanwege bezuinigingen moet het sluiten.

Wat voor de een gewoon was in het klaslokaal, was 20 jaar daarvoor en 20 jaar daarna heel anders. Een collectie die die veranderingen weergeeft, is te vinden in het Onderwijsmuseum. Maar gisteren maakte het museum in een persbericht bekend dat het vanwege geldproblemen moet sluiten.

Onderwijsgeschiedenis van Nederland

"In het Nationaal Onderwijsmuseum laten we de enorm rijke onderwijsgeschiedenis van Nederland zien", vertelt rondleider en educator Juultje.

"En dat doen we aan de hand van een toonaangevende en omvangrijke collectie. Allemaal onderwijsobjecten die het onderwijserfgoed laten zien."

Maatschappelijke vragen

Zelf is ze vooral enthousiast over het 'droogzwemapparaat': een soort houten stellage waarop kinderen vroeger op school leerden zwemmen. Juultje: "Dit vind ik een mooi object om te laten zien dat discussies die we vandaag de dag voeren in de maatschappij, dat het onderwijs daar ook mee te maken heeft. En dat daar vaak al oplossingen op zijn gevonden. Of dat nu goede oplossingen zijn of niet."

Zo wordt met dit object de discussie over schoolzwemmen weergegeven, vertelt de rondleider. "Wie is ervoor verantwoordelijk dat de kinderen kunnen zwemmen? Wie gaat daarvoor betalen? Dit is een van de oplossingen die in het verleden is bedacht als het gaat om die maatschappelijke vragen."

'Buitengewoon belangrijk'

Maar de manier waarop deze collectie tentoongesteld is, is binnenkort dus verleden tijd. Al is er bij voorzitter van de Raad van Toezicht van het museum Peter Vrancken nog een klein beetje hoop. "We hebben gisteren het persbericht de deur uit gedaan. Iets waarvan je hoopt het nooit te hoeven doen. Met een kleine hoop dat door de reuring die we organiseren het museum alsnog gered kan worden", vertelt hij.

Want volgens Vrancken is het museum niet alleen leuk om te bezoeken, maar ook 'buitengewoon belangrijk'. "Het is een van de belangrijkste onderwijscollecties in Europa. We lenen ook veel uit aan het buitenland. Die collectie gaat terug tot eind 19de eeuw, dus die herbergt al onze innovaties en methodes in het onderwijs. En de verschillen met het heden."

Te weinig geld

Dat het museum de deuren moet sluiten, is niet geheel verbazingwekkend. Het ging op financieel gebied al een tijdje niet heel goed. Vrancken legt uit: "We waren al jaren met zowel de minister als met de wethouder in Dordrecht in gesprek. We kregen echt structureel veel te weinig bekostigd, want alle kostenstijgingen worden niet in de subsidies doorberekend waardoor we eigenlijk steeds meer achteruit gingen."

"Toen eerst de gemeente Dordrecht, door de bezuinigingen die zij opgelegd krijgen van het Rijk, en vlak daarna ook de minister van Onderwijs zei: 'We gaan de subsidie stoppen', ja dan verdwijnt driekwart van je basisfinanciering. Dan heb je eigenlijk geen toekomst meer."

Lot van de collectie

Voor de voorzitter is nu een van de grote vragen wat er gaat gebeuren met de collectie. "We hebben in mei een gesprek met het ministerie van Onderwijs en ook nog een keertje met de gemeente. En dan is dit een van de vragen die we met hen gaan bekijken."

De collectie in een opslagbox stoppen, ziet hij in ieder geval niet zitten. "Dan is het ook niet meer open voor publiek. En is het ook niet meer open voor de wetenschappers die regelmatig bij ons aan de deur staan en vragen of ze een deel van de collectie kunnen gebruiken voor onderzoek. Dus eigenlijk willen we 'm niet opslaan, dat hoort niet bij een collectie", zegt Vrancken resoluut.

'Eeuwig sund'

Het sluiten van het museum is ook het publiek niet ontgaan. Mensen die nog een laatste kijkje willen nemen, pakken nu hun kans. En voor oudere bezoekers brengt dat ook herinneringen van hun eigen schooltijd met zich mee. "Vooral de letterplankjes en de platen", herinnert een bezoekster zich uit haar jeugd.

Zij vindt het jammer dat het museum binnenkort zal sluiten. "Het is eeuwig sund", zegt ze op z'n Brabants. Eeuwig zonde.

Reacties op sluiting

Die reactie herkennen Juultje en Vrancken allebei. "Dit zijn gewoon prachtige voorbeelden die niet verloren mogen gaan", zegt de rondleider.

Vrancken sluit af: "Als je kijkt naar de hartverwarmende reacties die we uit verschillende organisaties krijgen en ook met name van de mensen uit het onderwijs die zeggen: 'Dit kan niet, dit mag niet', dan doet dit niet alleen iedereen pijn, maar betekent dit voor iedereen ook een groot verlies." Wanneer het museum precies zal sluiten, is nog niet bekend.