Slecht geslapen vanwege de hitte in je slaapkamer vannacht? Geen nood, we geven je enkele eenvoudige tips om ondanks de warmte toch goede nachtrust te pakken. 

1. Zorg voor beddengoed van licht katoen. Dat ademt en laat lucht door, in tegenstelling tot satijn, zijde of synthetische stoffen.
    
2. Stop je lakens voordat je naar bed gaat een paar minuten in de koelkast of vriezer (extra tip: doe dit in een plastic zak, zodat je bed niet naar diepvriespizza ruikt.)
    
3. Vul een kruik met ijskoud water en leg die in je bed.
    
4. Plaats je ventilator strategisch, naast een open raam. Zo wordt er in plaats van warme lucht, koele lucht van buiten de kamer ingeblazen. Heb je geen ventilator, hang dan een vochtig laken voor het open raam. De lucht die binnenkomt zal ook heel verfrissend zijn.
    
5. Vul een washandje met wat ijsblokjes en leg die als compres op je lichaam. De beste plekken om ze op te leggen zijn je polsen en je nek.
    
6. Warmte stijgt, dus sleep je matras naar de benedenverdieping. Of ga buiten in de tuin liggen. Nog een tip: alleen slapen is een stuk koeler.
    
7. Drink geen alcohol. Toegegeven, niks is zo lekker als een koud drankje in de zon, maar alcohol verhoogt je lichaamstemperatuur en droogt je uit, wat niet bevorderlijk is voor je nachtrust.
    
8. Neem een douche voor het slapengaan om je even op te frissen. Opgelet: zet het water niet te warm, maar ook niet te koud. In beide gevallen zal je veel te warm krijgen.
    
9. Schakel alle elektronica uit en trek zoveel mogelijk elektrische apparaten uit het stopcontact. Die apparaten genereren zelfs in slaapstand enige warmte.
    
10. Als je het echt niet meer weet: zet een kom ijswater naast je bed. Stop bij grote opvliegers even je voeten er in om je temperatuur snel te laten dalen. Wel uitkijken dat je hem niet omschopt de volgende ochtend.

Welterusten!

Uitgeprocedeerde asielzoekers zouden de Europese Unie echt moeten verlaten: dat is de inzet van nieuwe plannen van de Europese Commissie. Maar hoogleraar migratie Arjen Leerkes is kritisch. "Voor een deel gaat het ook om beeldvorming."

Waarom krijgt de een na een schokkende gebeurtenis posttraumatische stress en de ander niet? Radboud Universiteit deed hier samen met de Nationale Politie onderzoek naar.

Mishandeling, een zwaar ongeval of oorlog, dit zijn enkele voorbeelden van situaties die kunnen leiden tot een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS). In Nederland krijgen jaarlijks 400.000 mensen de diagnose. Maar de een is hier gevoeliger voor dan de ander, blijkt uit onderzoek van de Radboud Universiteit Nijmegen.

Uniek onderzoek naar PTSS

Aan het onderzoek van de universiteit deden ruim 200 beginnende agenten mee. Volgens neurowetenschapper en een van de onderzoekers van de studie Linda De Voogd is dit uniek. "Er zijn weinig onderzoeken gedaan waarbij de deelnemers nog geen dingen hebben meegemaakt of geen PTSS-klachten hebben", vertelt ze.

En voor een goede meting moet je er juist bij zijn voordat iemand een traumatische ervaring meemaakt, weet de onderzoeker. "Ook richtten vorige studies zich vooral op kleinere onderzoeksgroepen en militairen."

Wel of niet schieten

Tijdens het onderzoek moesten de agenten onder een MRI-scan een schietopdracht doen. "Om de spanning op te bouwen moesten de deelnemers een poppetje in de gaten houden. Het poppetje kon een geweer of een telefoon uit zijn zak pakken", gaat De Voogd verder. En op basis daarvan moesten de agenten een keuze maken: wel of niet schieten.

"Bij het pakken van het geweer, moesten de agenten op het poppetje schieten. Bij het pakken van de telefoon, moeten ze niks doen. Dat was dan de veilige situatie," vertelt De Voogd. "Bij een foute keuze kregen de agenten een elektrisch schokje. De schok doet niet echt pijn, maar het is wel vervelend. Er stond dus wel iets op het spel."

Actieve amygdala

Het uitvoeren van de oefening stimuleert hersenactiviteit, vooral in de amygdala. "Dat is een gebied in de hersenen dat betrokken is bij het verwerken van informatie en het detecteren van dreiging", legt De Voogd uit.

Anderhalf jaar na de MRI-scan moesten de onderzochte agenten terugkomen naar de universiteit. "Uit de studie blijkt dat agenten met een hyperactieve amygdala vaker kampen met de symptomen die passen bij PTSS", vertelt De Voogd. "Mensen met een actievere amygdala hebben dus meer kans op het ontwikkelen van PTSS na het meemaken van trauma."

Nachtmerries en overprikkeld

Voormalig politieagent Maaike Zegers heeft te maken gehad met zo'n trauma. "Tijdens mijn werk kreeg ik steeds vaker een onveilig gevoel en wilde ik niet terug naar bepaalde plekken", vertelt ze.

"In het begin dacht ik: dat is logisch en dit hoort nou eenmaal bij mijn baan. PTSS was ook geen onderwerp dat destijds bij de politie besproken werd. Maar mijn klachten gingen van kwaad tot erger: nachtmerries, overprikkeld en een extreem kort lontje. Na enige tijd kwam ik thuis te zitten en startte ik met intensieve traumaverwerking."

'Donkere wolk ging weg'

"Inmiddels gaat het mentaal goed met mij en ik werk niet meer bij de politie", vertelt ze. Ze schreef een paar jaar geleden het boek 'Een kast vol', om families te helpen om met PTSS om te gaan. "Juist door het woord 'PTSS' in huis te halen, ging de donkere wolk weg. Dat was verhelderend."

Zegers was geen onderdeel van het onderzoek van de Radboud Universiteit, maar juicht dit soort studies erg toe. "Als ik van tevoren had geweten dat ik misschien een hoger risico had op PTSS, dan had ik nog steeds het vak gekozen. Ik heb bij de politie ook een hele fijne tijd gehad."

Eén stukje in een grote puzzel

Met de studie probeert de onderzoeker preventief te kijken naar PTSS en mensen zoals Maaike Zegers te helpen.

"Met dit onderzoek zijn er wellicht mogelijkheden om beter om te gaan met trauma of aversieve gebeurtenissen. In de hoop om de kans op PTSS te verkleinen, ook voor andere beroepen buiten de politie,'' zegt De Voogd. "Maar de studie is slechts één stukje in een grote puzzel."