Jaarlijks tienduizenden bijtincidenten met honden, toch blijven harde maatregelen uit: 'Verbieden lost niks op'

Organisaties als de Hondenbescherming kwamen de afgelopen jaren al vaak met voorstellen voor maatregelen die het aantal bijtincidenten omlaag zouden moeten brengen. Maar hoewel de verantwoordelijke ministers en staatssecretarissen zich daar meerdere keren positief over hebben uitgesproken, is er nog heel weinig van terechtgekomen.

'Alles moet 'AVG-proof''

Neem nu het pleidooi voor een landelijke registratie van bijtincidenten. Volgens directeur van de Koninklijke Hondenbescherming Daphne Groenendijk ontbreekt het aan actuele cijfers en veroorzaakt dat dat er amper iets van de grond komt. "We teren nog op een oud getal van 150.000 bijtincidenten per jaar. We willen een landelijk meldpunt, zodat we weten: hoeveel, waar, in welke omstandigheden en met welke honden. Dán kun je beleid maken."

Waarom dat meldpunt er nog niet is? "Het is complex. Wat is een bijtincident precies, wie meldt het, welke gegevens mogen gedeeld worden? En alles moet 'AVG-proof'. Toch is er nu wel de vaart ingezet, wij hopen dat het eind dit jaar staat."

Verplichte cursus

Verder pleit de Hondenbescherming onder andere voor een verplichte cursus voor mensen die een hond willen aanschaffen.

Groenendijk: "Past dit ras bij jou, je woonsituatie, je tijd en portemonnee? Daarna praktijklessen, gericht op het type hond, want een buitenlandse 'herplaatser' vraagt iets anders dan een pup uit een Nederlands nest."

Nationaal verbod?

Een nationaal verbod op bepaalde hondenrassen waarmee vaak incidenten plaatsvinden klinkt eenvoudig, maar het is volgens Groenendijk echt geen wondermiddel. "We hebben de Regeling Agressieve Dieren gehad; die leidde niet tot minder incidenten. Beter is verantwoord fokken, strengere plaatsing en begeleiding door mensen met verstand van zaken."

Ook Europees afstemmen is nodig. "België, Duitsland, Engeland en Frankrijk worstelen óók. Grenzen zijn open; wat wij hier verbieden kan via het buitenland binnenkomen. Pak dit gezamenlijk aan."

'Muilkorf is symptoombestrijding'

Dan is er nog de optie om een muilkorfplicht op te leggen, dat gebeurt nu soms al lokaal. Maar volgens Groenendijk is daarmee eigenlijk het kwaad al geschied. "Preventie moet centraal staan, zodat het níet tot bijten komt."

Hondenspecialist en -trainer Arnoud Busscher onderschrijft dat. "Een muilkorf is symptoombestrijding. Je voorkomt een ernstig incident, maar de motivatie van de hond verandert niet."

Regelgeving per gemeente

Busscher wil, net als de Hondenbescherming, een einde aan versnippering van regelgeving op gebied van honden. "Registratie van bijtincidenten gebeurt nu lokaal. Een hond die in gemeente A drie keer beet, begint in gemeente B weer op nul. Dat moet eruit: één goede landelijke registratie."

Het moet volgens Groenendijk in ieder geval snel klaar zijn met de 'incidentenpolitiek', want dat helpt niet, zegt ze. "Na elk heftig geval staat dit weer even op de agenda en daarna ebt het weer weg. Door wisselingen in de politiek verschuiven prioriteiten. Intussen blijft de onduidelijkheid bestaan."

'Stevig pakket maatregelen'

Dat vindt ook Busscher: "We roepen telkens 3 dagen na een incident en gaan weer door. Richt nu eens een serieuze werkgroep op, met daarin de Hondenbescherming, hondenspecialisten en mensen van de faculteit Diergeneeskunde."

"Die zouden de koppen bij elkaar moeten steken en een goed advies uit moeten brengen aan de regering", vindt hij. "Kijk of er een stevig pakket maatregelen kan komen. Het kan niet langer wachten."