Chi-Ling worstelde met de transitie van haar volwassen trans kind: 'Ik moest wennen aan het pad dat ze ging bewandelen'

"2 jaar geleden kwam ze uit de kast als transgender", vertelt Chi-Ling over haar toen al volwassen dochter Luna. "Ze is altijd al een kind geweest dat anders was, maar toen pas vielen alle stukjes op zijn plaats. Ik ben geen jongetje, maar een meisje, wist ze toen."

Innerlijke worsteling

Chi-Ling zag al vroeg in de opvoeding dat Luna niet lekker in haar vel zat. "Ze is erg intelligent en ook wat minder sociaal. Op school viel ze buiten de groep." Als ouder dacht ze dat wat extra leerstof en trainingen over sociale vaardigheden dat wel zouden verhelpen. "Maar toch, dat was het niet helemaal."

Want ook met die hulp voelde haar dochter zich niet zichzelf. Tijdens de pandemie kampte ze zelfs met een depressie. Tot zo'n 3 jaar geleden. Toen ging Luna actief op zoek naar zichzelf. "Ze heeft toen heel veel informatie gezocht online", vertelt Chi-Ling.

Het laatste zetje

Maar het kwartje viel definitief toen het duo in 2023 samen naar een concert van Coldplay ging. "We werden toen aangesproken van 'hey dames, heel veel plezier'", vertelt Chi-Ling. Zelf was ze op dat moment even verbaasd. Voor Luna - die toen haar haar al lang droeg - voelde die ene opmerking juist als thuiskomen.

"Dat is denk ik net even dat duwtje geweest dat ze nog nodig had", denkt Chi-Ling. Want nog geen 2 maanden later kwam Luna thuis met nieuws dat ze wilde delen: "Ze zei eerst dat ze non-binair was. Een week later was het van: 'Nee, dat is het toch niet. Ik voel me echt vrouw'. En toen heeft ze alles in gang gezet."

'Mijn rol is om te luisteren'

Voor de transitie had Luna geen goedkeuring van haar ouders nodig. Ze was op dat moment al volwassen en dus bekwaam om een keuze over haar eigen lichaam te maken. "Je hebt dus alleen een rol in de transitie als je volwassen kind dat toestaat", legt Chi-Ling uit.

"Die van mij is heel open. Ze is ook blij met de steun die ze krijgt. Zeker in de beginperiode kwam ze elke week naar mij toe in het weekend. Dat was vooral om de verhalen kwijt te kunnen. Wat ze nu weer ontdekt had, welke stappen ze had gedaan. En mijn rol daarin is vooral luisteren."

'Ik zie gewoon mijn kind'

"Ik vind het prachtig, die mentale veranderingen. Ik heb mijn kind nog nooit zo gelukkig gezien", gaat de moeder verder. "En wat voor mij het grootste inzicht was, was dat de persoon eigenlijk niet verandert. Alleen de buitenkant."

"Het klinkt misschien heel raar, maar ik zie het verschil niet", legt Chi-Ling uit over hoe ze haar dochter Luna nu ziet. "Ik zie gewoon mijn kind. En of dat nu een vrouw of een man is, dat is voor mij minder relevant geworden."

Verbazing, verwondering en zorgen

Ze is trots op haar dochter, maar moet af en toe toch even slikken. Vooral toen ze het nieuws voor het eerst hoorde. "Dat was wel een donderslag bij heldere hemel", weet Chi-Ling nog. "Het was meer verbazing en verwondering van, wat gebeurt hier nou? Wat is er aan de hand?"

"De wereld is ook niet zo'n hele fijne plek voor transgender mensen. Er worden mensen in elkaar geslagen omdat ze homo zijn of transgender. Nu heeft Luna een bruine band in kungfu, dus die slaat gewoon terug", lacht ze. "Maar toch, mensen kunnen wel heel kwetsend zijn naar anderen. Zeker die bezorgdheid kwam heel snel naar boven."

'Wat betekent dit?'

Ook besefte Chi-Ling al snel dat ze eigenlijk niet zoveel wist over wat transgender zijn betekent. "Ik had er wel eens van gehoord maar ja, wat betekent dat dan? Nooit over nagedacht", vertelt ze. En ze gaat niet mee naar doktersafspraken, dus moet zelf onderzoek doen.

Met een beetje googlen kwam ze wel wat verder. "Maar dat waren vooral de simpele dingen." Als moeder was ze eigenlijk op zoek naar vragen die met haarzelf als ouder te maken hadden. "Vooral dat stukje van, wat moet ik hiermee? Is het normaal dat ik rouw om de zoon die ik nu kwijt bent? Op dat soort vragen zocht ik een antwoord."

Nog veel te leren

Het is een probleem waar meer ouders van volwassen trans kinderen mee rondlopen, weet Chi-Ling. Ze werkt namelijk ook als coach voor ouders van trans personen. "De meeste ouders die ik spreek, moeten er nog over leren op het moment dat het kind in transitie gaat. Zeker als het al wat ouder is."

Bij minderjarigen gaat dat toch vaak anders, vertelt ze. Ook die ouders krijgen te maken met hun eigen proces en hun eigen gevoelens, "maar dan groei je mee in het proces". En ze spelen een actievere rol in de begeleiding. "Maar als een kind op 20-, 30- of 40-jarige leeftijd uit de kast komt, dan hebben ouders ook nog wel wat te doen. En dat kan best pittig zijn."

Confrontatie met jezelf

Er komt namelijk veel op ouders af tijdens zo'n proces. Je maakt je zorgen, hebt kritische vragen, maar denkt ook na over je eigen identiteit, legt Chi-Ling uit. "Je wordt als ouder met jezelf geconfronteerd. Je hebt natuurlijk een beeld van je kind. Misschien zelfs een traditioneel beeld van man en vrouw. En dat moet je loslaten."

"Je kan ook nog eens aan je eigen identiteit gaan twijfelen", gaat ze verder. En dat gebeurt vooral wanneer buitenstaanders negatieve opmerkingen maken. "Dat mensen niet snappen dat ik dit zo accepteer en toelaat, is weleens tegen me gezegd. 'Waarom laat jij toe dat je kind zichzelf verminkt?' zeggen ze. Dat was een hele kwetsende."

'Triest om te zien'

Door dat soort opmerkingen vragen ouders zich dan af of ze het wel goed hebben gedaan. "Is het mijn eigen 'schuld' dat mijn kind transgender is? Zelf heb ik dat niet, maar het zijn wel hele logische vragen die je kan stellen aan jezelf", vindt Chi-Ling.

"Ouders dienen er eigenlijk voor om het transitieproces zo goed mogelijk te laten verlopen. Maar waar zij zelf mee te maken krijgen, daar is eigenlijk bijna geen aandacht voor." En de vragen waarmee ze zitten - maar geen hulp bij krijgen - kunnen daarom soms ook voor wrijving tussen ouder en kind zorgen, weet Chi-Ling. "En dat vind ik heel triest om te zien."

'Geef ouders tijd om te wennen'

Het is vooral het 'wennen' waar de ouders tijd voor nodig hebben, denkt ze. "Ik moest wennen aan het pad dat ze gaat bewandelen. Dat is een boodschap die gevoelig ligt, heb ik gemerkt." Toch heeft Chi-Ling dat ook aan haar eigen dochter moeten communiceren. "Ik heb duidelijk gezegd: geef mij de kans om hieraan te wennen. Luna accepteert dat, maar dat gaat niet in alle gevallen zo."

En dat is begrijpelijk, vertelt Chi-Ling. "De trans persoon staat daar niet altijd bij stil, dat ouders ook tijd nodig hebben. Dat is logisch, want als je in zo'n proces zit ben je met jezelf bezig. Soms kan je de gevoelens van een ander er dan nog niet bij hebben."

Meer aandacht voor ouders

Toch wil ze zich hard blijven maken voor meer begeleiding voor ouders van volwassen trans kinderen. "Mijn missie is om juist dat ouderperspectief onder de aandacht te brengen. Ik begeleid ouders in dit proces, omdat er gewoon heel weinig hulp voor ze is."

"De hulp is altijd gericht op degene die wat heeft of 'iets' is. Dat is jammer, want als je ouders begeleidt, ook in hun eigen proces, dan gaat dat van het kind ook beter", zegt de moeder tot slot.