Bernadette (79) kiest bewust voor oudere honden en adopteerde daarom Kiddo (11): 'Wil dat ze een leuke oude dag heeft'

'Deze leuke dame van 11 jaar jong is op zoek naar een nieuw, rustig thuis. Ze heeft een heel aandoenlijk en schattig hoofd, vinden wij.' Zo werd Kiddo omschreven op de site van de Koninklijke Hondenbescherming. Wie wil haar een nieuw thuis geven?

'Seniorenhuis' voor honden

Toen haar 'vrouwtje', met wie ze haar hele leven had doorgebracht, kwam te overlijden in een hospice, kwam Kiddo in het speciale 'seniorenhuis' in Den Ham terecht. Net als zo'n negentig andere honden tot nu toe dit jaar. Daar krijgen ze - als dat nodig is - een 'oplapbeurt' en worden ze verzorgd tot ze een nieuw baasje vinden.

Om die zoektocht makkelijker te maken krijgen de oude heren en dames een biografie op de website en social media van de Hondenbescherming met daarin alle informatie die een nieuwe eigenaar nodig heeft. En zo kwam de 79-jarige Bernadette Keyser uit Zaltbommel Kiddo uiteindelijk ook op het spoor, vertelt ze.

'Hoe werkt zo'n dier?'

Bernadette heeft 'altijd honden gehad': "Mijn eerste was een Tervuerense herder die ik als puppy heb opgehaald bij een fokker toen ik net uit huis was. Ik vond het een prachtige hond, maar ik wist er eigenlijk heel weinig van af. En een Tervuerense herder is niet de eerste de beste: het is een heel karaktervolle hond die heel duidelijk een baas moet hebben."

Ze volgde puppycursus en probeerde zoveel mogelijk te weten te komen over het trainen en opvoeden van een hond. "Hoe werkt zo'n dier en wat heeft het eigenlijk nodig? Het is niet niks", weet Bernadette inmiddels uit ervaring. "Het was een heerlijke hond en die is bij mij oud geworden."

Geen puppy's meer

En daar bleef het niet bij. "Ik ben naar een ander ras gegaan, want een herdershond is een hond die veel vraagt, daar moet je echt mee werken. Toen ben ik bij de Friese Stabij terechtgekomen." Ze fokte deze honden zelfs nog een tijdje zelf. "Het is een uitstervend Nederlands ras geworden en dat vond ik eeuwig zonde, want het is een prachtige en lieve hond. Dus ik heb een paar nestjes gehad."

Met de liefde voor honden zit het dus wel goed, maar pups zitten er niet meer in, vertelt Bernadette. "Het is gewoon realistisch als je zelf ouder bent - en ik vind 79 aardig op leeftijd - dat je geen puppy meer neemt. Ik ben bang dat die hond mij dan overleeft en juist weer 'in het circuit' terechtkomt." Dat haar hond ineens zonder eigenaar zit, lijkt haar vreselijk.

Hond uit Roemenië

Dus ging ze op zoek naar een 'senior' en adopteerde ze Meike vanuit Roemenië. "Die moest eerst vertrouwen krijgen, want ze heeft een heel getraumatiseerd leven achter de rug. Ze kwam bij mij met een gebroken staart en een half verlamd gezichtje. En ze was doodsbang."

Het duurde een jaar voordat de hond haar nieuwe baasje vertrouwde, maar inmiddels is ze helemaal gewend, vertelt Bernadette. "Ze is een schat van een hond. Ik hoef niet te verwachten dat ze staat te springen om mijn aandacht, maar het is prachtig om te zien dat ze bij me komt en blij is dat ik er ben. En dat ze tevreden is."

'Op slag verliefd op snuitje'

Op dat moment leefde Aagje, Bernadettes laatste Friese Stabij, ook nog. Maar die hond overleed 2 maanden geleden. "Ze waren geen vriendjes van elkaar, maar ze keken wel naar elkaar om. Toen Aagje overleed, vond ik Meike zó alleen. En toen ging ik op internet op zoek naar senior honden."

Toen ze in haar zoektocht Kiddo tegenkwam, was ze meteen verkocht. "Ik was op slag verliefd op haar snuitje. Ze heeft grote zwarte ogen en is een heel klein hondje. Op de site stond dat ze een verlegen hondje was, maar daar geloofde ik niks van."

Lokken met koekjes

Kiddo bleek al 2 maanden in de opvang te zitten, veel langer dan de meeste honden daar. Mensen hadden wel interesse in haar, maar ze is angstig en zet zich af bij vreemden. Bernadette snapt dat wel: "Ze had een fijn leven met een vrouwtje, moest mee naar de hospice en belandde vervolgens op een nieuwe plek. Het is niet gek dat zo'n hondje van de rel is. Dat is niet zomaar over."

Ook met de verzorgers ging het eerst stroef, weet oud-vrijwilliger Stijn Pape nog. "Om haar aan te lijnen heb ik zeker de eerste paar weken een kwartier bij haar in de kennel op de grond gezeten", vertelt hij. "Met koekjes en worstjes probeerde ik haar dichterbij te krijgen." Om uiteindelijk het koekje aan te nemen en snel weer weg te lopen.

'De knop ging om'

Maar op een dag nam ze het koekje aan én bracht ze een balletje terug. "Ineens moest er gespeeld worden", zegt Stijn lachend. "Het vertrouwen moest groeien en toen kwam ze los. En na een aantal weken ging ineens de knop om bij Kiddo, en zag ook iedereen dat ze eigenlijk hartstikke leuk en lief was."

Het komt volgens hem wel vaker voor dat binnengekomen honden even tijd nodig hebben om los te komen. "Maar het is echt mooi om als vrijwilliger te zien hoe een hond gaat van angstig in een hoekje zitten naar dansen en rondjes om je heen springen."

Een nieuw thuis

Uiteindelijk vond Kiddo dus haar nieuwe thuis bij baasje Bernadette en 'zus' Meike. "Ik wil dat ze hier ook gewoon oud kan wezen en dat ze op een of andere manier nog een leuke oude dag heeft", vertelt de blije eigenaar.

Omdat Bernadette al haar hele leven honden heeft gehad weet ze ook hoe het is om afscheid van ze te nemen. "Dat is natuurlijk vreselijk." Zeker als ze terugblikt op het overlijden van Aagje. Die heeft ze moeten laten inslapen. "Dat is vreselijk en heel verdrietig. Maar als je echt van je dier houdt, is dat het enige wat je kan doen."

Geen verwachtingen hebben

Een hond adopteren uit het asiel doe je niet alleen voor jezelf, vindt Bernadette. Zeker niet als de hond al wat ouder is. "Eigenlijk is het zo: jij moet er zijn voor dit dier en niet omgekeerd. Heel veel mensen nemen een hond omdat zíj dat willen, maar je moet geen verwachtingen hebben of hoge eisen stellen."

Aan wie ze het dan aanraadt om een 'senior' te adopteren? "Mensen die van honden houden en iets te geven hebben." Je krijgt er volgens haar ook nog eens veel voor terug: "Kiddo's staartje vliegt bijna van haar kontje af als ik even weg ben geweest en haar weer terugzie", zegt Bernadette vertederd. "Dat is zoiets heerlijks."