Amina vluchtte uit Somalië en helpt nu vrouwelijke migranten aan werk: 'Moeilijk als vrouw alleen, die de taal niet kent'
1 op de 5 migranten heeft geen baan terwijl ze wél zouden kunnen werken, volgens de Adviesraad Migratie. In Rotterdam ligt dat zelfs een stuk hoger, vooral onder vrouwen. Hoe komt het dat deze groep niet aan werk komt? Amina Hussen kan erover vertellen.
Amina vluchtte ooit uit Somalië, ze woont nu in Rotterdam en helpt vrouwen met zo'n zelfde geschiedenis vanuit de stichting Krachtvrouwen Oude Westen aan het werk. Ze is hun steun en toeverlaat. "Als vrouw alleen zijn in Nederland, dat is echt moeilijk als je de taal niet spreekt", vertelt ze.
Vrouwen ondersteunen
"Voor mij was dat ook erg moeilijk", gaat ze verder. "Ik heb 10 jaar lang gezocht naar iemand die mij kon helpen en om contact te komen met andere mensen." En omdat Amina dus precies weet wat de vrouwen die na haar naar Nederland zijn gekomen meemaken, weet ze precies wat ze nodig hebben. Dat probeert zij te bieden met de stichting.
"Er komen hier honderden vrouwen per dag. Sommigen komen iets brengen, sommigen komen iets leren. Het zijn vaak vrouwen die hier net zijn, die hun weg in de maatschappij nog niet hebben gevonden." Het doel van Amina's stichting is om deze vrouwen te ondersteunen.
'De meesten geven op'
Het helpen vinden van werk valt daar ook onder. Maar Amina ziet dat dat moeilijk is voor de vrouwen die bij haar komen. En dat ligt vooral aan de taalkloof en het niet hebben van een (Nederlandse) diploma. "Het leren van de taal of een diploma halen duurt soms 6, 7 jaar. De meesten geven dan op."
Dit alles maakt het ook moeilijk voor de vrouwen om een netwerk op te bouwen, weet Amina. Iets wat juist heel belangrijk is. "Want pas als je dat hebt kan je iets doen om je leven te beteren." Deze groep heeft volgens haar echt iemand nodig die hun kan verbinden aan iemand die kan helpen aan een baan. Ook in een tijd waarin de banen voor het rapen liggen.
'Amina helpt ons'
Zo'n vrouw die geen Nederlands kan en helaas ook nog geen baan heeft, is Leila. Ze heeft drie kinderen maar is sinds 6 maanden dakloos. "Amina helpt ons met het zoeken (naar een huis, red.), maar we moeten wachten", vertelt ze.
Zelf zou Leila ook graag weer willen werken, het liefst in een bejaardenhuis of in de thuiszorg. Dat is wat ze eerder ook heeft gedaan. "Dat zou heel fijn zijn", zegt ze tot slot.