Alzheimer komt ineens dichtbij: toneelstuk De Vader
'Ben ik nou een gepensioneerde tapdanser of was ik vroeger bouwkundig ingenieur? Mijn dochter Anne woont toch samen met haar man Antoine of heet haar nieuwe vriend Pierre? Waarom heb ik mijn pyjama nog aan? Is het al ochtend of moet het nog avond worden? En waar is mijn horloge? Begin ik gek te worden?'
Dat zijn zomaar wat flarden van gedachten van de tachtigjarige André, gespeeld door Hans Croiset in het stuk De Vader.
André glijdt steeds verder weg in een mistige wolk waarin de wereld die hij eens zo goed kende, zich steeds meer van hem vervreemd. Een wereld waarin herinneringen vergaan en vertrouwde gezichten vervagen. De wereld van alzheimer.
Krampachtig probeert hij grip op zijn leven te krijgen dat langzaam uiteen lijkt te vallen zonder dat hij begrijpt waarom. Zijn onrust en paniek raken niet alleen hem, maar ook zijn dochter Anne (Joahnna ter Steege). Ze probeert haar vader te helpen. Maar hoe help je iemand die steeds meer wegraakt van deze wereld?
Le Père (De Vader) is geschreven door de Franse auteur Florian Zeller, ook wel 'het grootste literaire talent in Frankrijk' genoemd. Zijn werk is veelvuldig bekroond. Le Père is onderscheiden met de prestigieuze Franse theaterprijs Molière.
Behalve in Frankrijk werd het toneelstuk ook bejubeld door pers en publiek in Engeland. Onder meer in Londen was The Father een regelrechte hit op West End, met als gevolg dat in het aankomend theaterseizoen de voorstelling in meer dan 25 landen uitkomt.
De Nederlandse versie wordt geregisseerd door Gijs de Lange. De vader gaat op 20 december in premiere in Den Haag en speelt daarna in theaters door het hele land.
In Radio Eenvandaag spreken we met hoofdrolspeler Hans Croiset.