20 jaar EenVandaag: de loopgraven van La Boisselle
In de Eerste Wereldoorlog groeven zowel de Engelsen als de Duitsers tunnels onder elkaars loopgraven. Doel was om de loopgraven van de vijand - en daarin hun manschappen - van onderen op te blazen.
In oktober 2011 zond EenVandaag een verhaal uit over de tunnels van la Boisselle. De Britse historicus Peter Barton is gefascineerd door de Eerste Wereldoorlog en doet met een team graafwerk in de tunnels en de omgeving van La Boisselle, waar een van de belangrijkste fronten van de oorlog lag.
EenVandaag keert terug naar Peter Barton. Hoe gaat het met zijn onderzoekswerk? Wat heeft hij zoal ontdekt? En wat drijft hem? Bovendien is het volgend jaar 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog begon. Een oorlog die onder Britten veel meer leeft dan onder Fransen. Hoe komt dat?
"Ik voel me moedeloos, ik ben op afstand maar zou graag daar zijn om te helpen." De Nederlandse arts Salih El Saddy werkte een maand als chirurg in de Gazastrook en ziet nu tot zijn schrik hoe collega's in het ziekenhuis langzaam verhongeren.
We spreken de arts in zijn huis onder de rook van Rotterdam. Hij heeft er een hectische periode opzitten waarin hij mensenlevens probeerde te redden in de Gazastrook. Het waren lange dagen waarbij hij zwaargewonde mensen moest behandelen.
Uitgehongerd
Elke dag kregen hij en zijn collega's in het ziekenhuis een klein bakje rijst. "Toen hadden we in ieder geval nog iets te eten."
Maar ook dat bakje rijst is er niet meer. Zelfs medisch personeel wordt uitgehongerd. "Ik krijg berichten van collega's die zich amper nog kunnen concentreren."
Water met zout
Ze draaien daar diensten van 24 uur, maar hoe houd je dat vol als je geen eten hebt? Volgens El Saddy moeten zijn collega's het nu doen met water aangelengd met zout. Er zelf op uit gaan om eten te vinden is lastig. Een kilo bloem kost al snel 50 euro. Geld wat ook de medisch specialisten niet hebben.
"Het doet al heel erg veel pijn om al die uitgehongerde kinderen te zien. En als je dan ziet dat ook artsen door honger geen energie meer hebben, dan doen dat nog meer pijn."
Beschietingen bij voedselpunten
Ondertussen neemt het aantal patiënten op de spoedeisende hulp snel toe. Bij voedselpunten schiet het Israëlische leger met scherp op wanhopige Palestijnen die eten proberen te krijgen. Elke dag worden er tientallen zwaargewonde mensen binnengebracht in het kleine ziekenhuis waar El Saddy werkte.
"Het aantal patiënten neemt snel toe en de verwondingen zijn zwaarder. Het gaat om mensen die al uitgehongerd en verzwakt zijn, dus die overlijden ook veel sneller."
'Kabinet moet meer doen'
"Ik snap het niet, ik ben boos en verdrietig. Hoe kunnen we dit laten gebeuren?" verzucht El Saddy. "Het Israëlische leger zegt dat ze alleen precisieaanvallen uitvoeren en niet op burgers schieten maar dat komt absoluut niet overeen met wat ik op de spoedeisende hulp zie. Daar worden aan de lopende band kinderen en vrouwen binnengebracht die niets verkeerd hebben gedaan."
Hij roept de politiek op om eindelijk de daad bij het woord te voegen. "Er moet iets veranderen en snel ook. Het maakt me niet uit hoe - als er maar hulp komt." Hij vindt dat het Nederlandse kabinet ook veel meer zou kunnen doen maar wil zich niet teveel uitlaten over politiek. "Ik ben medicus, geen politicus, maar we kunnen en moeten veel meer doen om deze mensen te helpen dan we nu doen."