Hoofdpijn, allergieën, slapeloosheid, depressie, hartkloppingen en oververmoeidheid: duizenden mensen zeggen deze klachten te krijgen door de straling van zendmasten, wifi, mobiel bellen en appen. Het wordt Elektro Hypersensitiviteit (EHS) genoemd, maar het wordt door de wetenschap niet erkend. Steeds meer landen nemen maatregelen rondom straling, maar in de wetenschap is EHS nog niet erkend.
Elektro Hypersensitiviteit, ook wel EHS, is een overgevoeligheid voor de blootstelling aan elektromagnetische velden. EHS is echter een diagnose van de patiënten zelf, niet van artsen.
De medische wereld heeft geen verklaring voor de klachten van de patiënt. Er is nog geen eenduidig bewijs dat het aan de straling ligt en meerdere onderzoeken spreken elkaar tegen. De elektro-gevoeligen voelen zich daarom niet erkend.
Toch lijkt er hoop te zijn: experts geven nu adviezen over bescherming tegen straling van deze apparaten. Er bestaat sinds kort zelfs de eerste stralingsvrije camping. De landelijke GGD pleit voor een stralingsvrij gebied ergens in Nederland.
Mobieltjes mogelijk kankerverwekkend
De World Health Organisation classificeert sinds 2011 mobieltjes als mogelijk kankerverwekkend. Steeds meer landen raken hiervan doordrongen en nemen voorzorgsmaatregelen ondanks het ontbreken van een wetenschappelijke duidelijkheid.
Zo komt er in Frankrijk een totaal verbod op het gebruik van mobiele telefoons op lagere en middelbare scholen. In België komt er in mei een voorstel voor de erkenning van Elektro Hypersensitiviteit. In Zweden zijn er al sinds 2006 stralingsvrije ruimten in ziekenhuizen.
In april 2017 oordeelde een Italiaanse rechter dat de mobiele telefoon de oorzaak was van een hersentumor en moet een schadevergoeding uitgekeerd worden. Ook het Spaanse Hooggerechtshof besloot daartoe in 2016 bij een telecommunicatie ingenieur.
In Nederland worden geen voorzorgsmaatregelen getroffen. Het standpunt is dat straling van draadloze communicatie niet schadelijk is.
De ontdekking: ik heb EHS
Carolien Schooneveld viel ineens van haar fiets. Haar kantoorwerk werd voor haar steeds zwaarder. Vanaf 1997 gaat ze van de ene specialist naar de andere op zoek naar een verklaring. Haar vader, die ook gevoelig was voor straling en daar een boek over schreef, attendeerde haar erop dat ze wel eens een overgevoeligheid voor de straling zou kunnen hebben.
Net als haar vader, zou Schooneveld EHS hebben. “Ik had hele andere klachten dan hij. Mijn vader had migraine. Toch wilde hij dat ik onderzocht of het met straling te maken had. Het lijkt iets genetisch te zijn”, vertelt Schooneveld.
Schooneveld was blij dat ze maatregelen kon treffen. “Ik heb, samen met een specialist op het gebied van meten van elektromagnetische velden, naar een woning gezocht”, legt ze uit. “Nu woon ik daar al 16 jaar zonder problemen. We hebben wat aanpassingen moeten maken, maar ik kan hierdoor gewoon werken en leven”.
Je kan leven met EHS als je er op tijd bij bent
Schooneveld vindt het belangrijk dat er meer informatie wordt verstrekt over EHS, omdat je volgens haar goed met de ziekte kan leven als je er op tijd bij bent. Daarom zet Schooneveld zich nu beroepsmatig in voor de voorlichting. “Ik heb een eigen praktijk en netwerk om mensen met EHS te helpen.”
Zo praat ze onder andere met werkgevers hoe ze de werkplek stralingsvrij kunnen krijgen. Ook helpt ze mensen om hun huis aan te passen: met eco-wifi routers en aluminiumfolie. “Soms moeten mensen verhuizen”, vertelt ze.
Schooneveld heeft de afgelopen jaren zes zelfdodingen en euthanasie-gevallen meegemaakt ter gevolgen van EHS-klachten. “Maar als je er op tijd bij bent, voorkom je dat mensen zo ziek en depressief worden, ze hun werk verliezen en steeds verder afglijden.”
Pleidooi voor een stralingsvrij woongebied
Fred Woudenberg is verbonden aan Kennisplatform Elektro Magnetische Velden. Hij gaat er van uit dat ondanks het ontbreken van wetenschappelijke bevestiging het niet kan worden uitgesloten dat sommige mensen daadwerkelijk gevoelig zijn voor elektromagnetische velden.
Woudenberg vindt dat je zieke mensen moet erkennen. “Er zou in Nederland één stralingsvrij woongebied moeten komen voor deze groep. Ook is er geen expertise aanwezig over EHS. Zorg dat die er komt. Er moet ook een stimuleringsbudget beschikbaar komen om een specialist aan te trekken.”
Chantal Halmans heeft ook EHS en schreef in 2017 hier een boek over. Ze is boos op de overheid, omdat die de patiënten in de steek laat. "De politiek zou voor stralingsvrije plekken moeten zorgen waar wij kunnen wonen."
500.000 mensen met EHS
Volgens het Kennisplatform is er voor de Nederlandse situatie geen betrouwbare informatie beschikbaar over het aantal mensen dat gezondheidsklachten ervaart in de buurt van elektromagnetische velden.
Een informele schatting van de Stichting Elektrohypersensitiviteit, de zelfhulpgroep voor lotgenoten, is dat 3% van de mensen in onze samenleving is overgevoelig voor elektromagnetische velden. Dat zijn in Nederland zo'n 500.000 mensen.
Een documentaire, genaamd Ubiquity, over EHS-patiënten wereldwijd is nu te zien in de Nederlandse bioscoop.
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.