Van de Wajong naar een fulltime baan: Quirien wil met zijn verhaal anderen met een beperking inspireren

"Van Wajong naar een fulltime baan. Dat was even schrikken 6 maanden geleden", vertelt Quirien op zijn LinkedIn-pagina. Hij hoopt dat zijn succesvolle voorbeeld anderen inspireert en vooral werkgevers meer openstelt voor mensen met een beperking.

Volgens de Nationale Ombudsman moeten veel jongeren met een Wajong-uitkering of een uitkering onder de Participatiewet leven met een inkomen rond het sociaal minimum. Wetten en regels zitten mogelijk in de weg, wat inmiddels reden is voor onderzoek. Quirien Chaigneau (33) wachtte het niet af en besloot een half jaar geleden het heft in eigen hand te nemen en te gaan solliciteren. Met succes.

Beperking

"Het is nu hartstikke fijn", vertelt hij. Hij heeft helemaal zijn draai gevonden bij zijn huidige werkgever. Voordat hij daar aan de slag ging, ontving hij onder andere een Wajong-uitkering.

Hij heeft pdd-nos, een lichte vorm van autisme, en dat heeft hem in het verleden nog wel eens in de weg gezeten. "Daar heb ik mee leren leven, maar het is niet herkenbaar dat ik het heb. Als je met mij om zou gaan, zou je er niks van merken. Maar er zit nogal een stigma op", legt hij uit.

Moeilijk rondkomen met Wajong

Na zijn schooltijd probeerde hij aan het werk te gaan, maar dat is naar eigen zeggen 'niet helemaal gelukt'. "Toen kwam ik in aanraking met de Wajong, ben ik op mezelf gaan wonen en heb vrijwilligerswerk gedaan."

Maar rondkomen met een Wajong-uitkering was moeilijk, vertelt hij. "Je kan niet zeggen: ik ga op reis of ik koop iets nieuws. Dat is gewoon niet mogelijk. In mijn vorige woning waren mijn rekeningen in totaal 900 euro, en met een Wajong-uitkering zat ik daar 100 euro boven. Dan heb je financieel gezien weinig bewegingsruimte."

Solliciteren

"Toen heb ik getracht te gaan werken en dat beviel me gewoon niet", vervolgt hij. Te eentonig vond hij die baan, besloot ermee te stoppen en kwam thuis te zitten, maar ook dat beviel hem niet. "Toen dacht ik: ik ga weer solliciteren. Maar ik kreeg overal 'nee' op, dat was wel jammer. Als je een achterstand hebt op de arbeidsmarkt en niet veel werkervaring, dan word je al niet snel aangenomen."

Maar toen hij een vacature bij De Vloerenman in IJsselstein voorbij zag komen, trok hij de stoute schoenen aan en besloot te solliciteren. Er volgde een eerste gesprek en hij durfde het aan zijn situatie uit te leggen. Tot zijn verbazing volgde er een tweede gesprek.

Aangenomen

Met de gedachte 'It's now or never, let's do this', ging hij nogal nerveus dat tweede gesprek in en werd tot zijn grote vreugde direct aangenomen. Het veranderde zijn leven.

"Ik ben sinds 20 juli 2020 getrouwd en dat is ook wel een motivatie geweest een baan te vinden", vertelt hij. "Ik wil mijzelf en mijn vrouw kunnen onderhouden en ik heb ook nog andere doelen in het leven die ik wil bereiken. Kunnen reizen, ik wil mijn rijbewijs kunnen halen en ik wil ook een huisje kunnen kopen. Dat soort dingen."

Ervoor gaan

Inmiddels is hij erg gelukkig met zijn baan. Offertes opmaken, afmetingen opnemen, administratief werk, IT-taken, hij doet het allemaal.

"Ik heb altijd wel zoiets gehad: als je iets wil bereiken, dan is er ook een weg daar naartoe", verklaart hij monter. "Dat kan je dan bereiken, als je wilt. Dat is ook mijn motivatie geweest: als je er niet voor gaat, weet je ook niet waar je terecht kan komen."

Werkgever moet iedereen een kans geven

Wat hem betreft ligt de bal ook zeker bij werkgevers. Zoals hij de kans kreeg, zou iedereen een kans moeten krijgen, al dan niet met een proefperiode. "Dan kan je altijd nog even proeven van: hé, is het wat ja of te nee."

"En natuurlijk heb je de gevallen dat het niet zal lukken. Maar bij mij is het gelukkig positief uitgevallen en is het wel gelukt. Dat wil ik een werkgever wel meegeven: laat je deuren openstaan voor iedereen, of ze nou wel of niet een beperking hebben. Als werkgever moet je iedereen de kans kunnen geven."