Ruud nam uit wraak zonnepanelen op zijn dak: 'Oprotten met die cv-ketel'

In 2030 gaat de gaskraan definitief dicht, maar steeds meer particulieren nemen alvast maatregelen voor een gasloos bestaan. Ruud van Wier hoort daar ook bij. Over zijn beweegreden is hij eerlijk: niet de wens om duurzaam te leven, maar wraak.

Al 36 jaar woont Ruud in zijn sociale huurwoning in een klein wooncomplex in Osdorp. Toen hij er kwam wonen, hing er een geiser en moest hij zelf een gaskachel neerzetten. Daar genoot hij met volle teugen van. "Heerlijk, die vlammetjes die zo spelen voor het glas."

CV-ketel door de strot

In 2016 kwam daar verandering in, toen hij van woningcorporatie Ymere ineens aan de cv-ketel moest. Daar had hij geen zin in. Ruud maakte bezwaar, maar kreeg te horen dat alle woningen hetzelfde voorzieningenniveau moesten krijgen. "Ik had geen keus, het werd me gewoon door de strot geduwd."

'De troep werd neergezet', zoals Ruud het omschrijft, maar hij zinde op wraak. "Ik dacht: ik pak jullie nog wel." Toen kwam hij op het idee om zonnepanelen te nemen, om zo van het gas af te kunnen. Zonder gas doet een cv-ketel het immers niet. Daarnaast zou hem dat ook nog geld schelen, want gas wordt alsmaar duurder.

Met 'nee' geen genoegen

In een folder las hij dat zijn woningcorporatie bezig was met zonnepanelen. Hij belde met de vraag of ze die ook bij hem neer konden leggen. "Nee, meneer, zeiden ze. U bent nog lang niet aan de beurt." Ruud, geen man die snel met 'nee' genoegen neemt, besloot het toen maar zelf te regelen.

Woningcorporatie Ymere verbood het hem niet, als individuele huurder in een complex. Toch vermoedde Ruud 'dat ze dachten dat hij het toch niet ging redden'. En obstakels waren er inderdaad. Installateurs van zonnepanelen doen normaal gesproken liever geen zaken met huurders, maar alleen met huiseigenaren. Toch regelde Ruud een offerte. Toen bleek dat er nog een nadeel was. De goedkope energielening van de gemeente Amsterdam, voor het installeren van duurzame maatregelen in huis, gold niet voor huurders.

'Kom die troep maar halen'

De 10 duizend euro die Ruud nodig had, sprokkelde hij bij elkaar door een doorlopend krediet en persoonlijke lening te nemen. Uiteindelijk werden de zonnepanelen geïnstalleerd en kon hij zijn woningcorporatie bellen met de heugelijke boodschap 'dat ze hun troep (de cv-ketel, red.) konden komen halen'.

Aanvankelijk gaven ze daar geen gehoor aan. Maar, nadat Ruud dreigde de ketel anders te zullen verkopen, haalde Ymere deze toch maar op.

Afgekeurd: 'Geen baas houdt het met me vol'

Aan tijd om alles te regelen had, en heeft, Ruud geen gebrek. Hij werkt niet en leeft van een uitkering. Op zijn 30ste werd hij, toen hij bij een bank werkte, afgekeurd vanwege een anti-autoritaire houding. "Ik houd het met geen baas vol en geen baas houdt het met mij vol."

Trots laat hij foto's van de twintig zonnepanelen zien, waarmee het dak van zijn kleine wooncomplex voor een groot deel gevuld wordt. Mochten de buren ook panelen willen, dan zou er nu te weinig ruimte zijn. "Het punt is dat niemand het doet. Dat is mijn geluk." Toch zou hij met liefde ruimte maken op het dak, als het nodig zou zijn. "Maar de meeste huurders huren niet, zoals ik, 36 jaar dezelfde woning. Die gaan na een paar jaar weg."

Geld verdienen

Met de zonnepanelen op het dak van zijn sociale huurwoning verdient Ruud inmiddels zelfs geld. "Niet veel, maar het is nu ongeveer 55 euro." Elke dag houdt hij in een Excel-spreadsheet bij hoe hoog het rendement van zijn panelen is.

Ter vervanging van de gaskachel, waar het ten slotte allemaal mee begon, heeft hij nu een elektrische kachel gekocht. Met daarin een nep houten vuurtje. Het saaie, witte elektrische paneel aan de muur zorgt voor de warmte, het vuurtje voor de sfeer. "Zo gezellig, die vlammen."