Marten Toonderprijs voor Peter Pontiac
Striptekenaar Peter Pontiac wint de Marten Toonderprijs 2011, de belangrijkste Nederlandse stripprijs. Pontiac is de tweede winnaar; de eerste winnaar, in 2010, was Jan Kruis.
De Marten Toonderprijs is een oeuvreprijs die wordt uitgereikt aan een striptekenaar die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan het beeldverhaal. Pontiac heeft met Kraut volgens de jury de beste Nederlandse graphic novel getekend én geschreven. Zijn werk is vernieuwend. Hij heeft iets aan de Nederlandse strip toegevoegd wat er nog niet was: een combinatie van schrijver- met kunstenaarschap. Kortom, EenVandaag maakt een portret van Peter Pontiac (1951). Pontiac groeide als tekenaar van undergroundartiest naar internationaal erkende en geroemde kunstenaar. Hij volgde geen enkele opleiding om te leren tekenen.

Een klushuis kopen omdat je anders geen woning kan betalen, Vivian (28) en Martijn (35) deden het
Na 3 jaar lang elke dag op Funda kijken, meer dan 25 bezichtigen en 8 keer een bod uit te hebben gebracht, hadden Vivian en Martijn nog steeds geen huis. Een 'instapklare woning' binnen hun budget wordt het niet. Dus gaan ze voor een klushuis.
"We zijn in totaal ongeveer 3,5 jaar op zoek geweest", vertelt Vivian (28) over hun zoektocht naar een nieuwe koopwoning in een krappe markt. "In het begin keken we vooral naar huizen die voor een groot deel al af waren. Ik ben best wel handig, maar met kinderen erbij klussen heeft niet onze voorkeur", vult Martijn (35) aan. Het stel heeft 2 kleine kinderen onder de 3 jaar.
'Bij het eerste kind paste het nog wel'
Maar nog voordat ze aan die gezinsuitbreiding begonnen, beseften Vivian en Martijn zich dat ze op een dag een grotere woning nodig zouden hebben. "Bij het eerste kind paste het allemaal nog wel", vertelt Vivian. "Toch zijn we toen al begonnen met kijken naar een andere woning." Want de twee weten dan al dat ze in de toekomst nog een kind willen.
Ze gaan op zoek naar een huis dat past en dat ze samen kunnen kopen. Het huis waar ze op dat moment in wonen, kocht Martijn eerder al in z'n eentje. "Maar we dachten, het is toch wel heel fijn om een plekje samen te hebben", legt Vivian uit.
'Absoluut geen klushuis'
Bovenaan de wenslijst voor de perfecte woning staat één ding, heel duidelijk: geen klushuis. Boren, zagen, of een nieuwe vloer leggen terwijl kleine kinderen rondlopen en kruipen, leek het stel geen goed idee.
"Alleen, de woningmarkt was best wel overspannen en we hebben heel veel woningen bekeken", vertelt Martijn over die periode. "Op een gegeven moment moesten we wat wensen van ons lijstje laten vallen."
Sprong in het diepe
Maar ook dan nog wordt het stel een aantal keer overboden of soms zelfs geweigerd voor een bezichtiging. Vivian en Martijn zien zo langzaamaan het huizenaanbod in hun omgeving steeds kleiner worden. Een instapklare woning, binnen hun budget, zit er gewoon niet in.
"We zijn wel een aantal keer tweede geworden met bieden. Maar het wilde ons gewoon niet lukken", vertelt Martijn. "Vandaar dat we toch een sprong in het diepe hebben genomen."
Instapklaar of verbouwen?
Het stel is niet de enige. In een tijd waar huizenprijzen voortdurend blijven stijgen en door krapte op de woningmarkt, komt men vaak voor een moeilijke keuze te staan: een (te) hoge hypotheek afsluiten voor je droomwoning of binnen je budget blijven en een huis kopen waar nog het een en ander aan moet gebeuren.
Vivian en Martijn kozen na lang wikken en wegen voor dat laatste. En dus kochten ze afgelopen zomer in Dokkum een klushuis uit de jaren 30. "Nadat we het hadden bezichtigd waren we eigenlijk wel een beetje verliefd geworden", vertelt Martijn. "Het heeft veel karakter en dat zagen we wel zitten."
Het is strippen en opnieuw beginnenVivian over haar klushuis
'De buitenmuren staan nog'
"Het had eigenlijk alle wensen die we hadden", gaat het stel verder over hun nieuwe woning. "Alleen één groot nadeel: er zat een gigantische verbouwing aan vast om het te moderniseren." Op het moment van de sleuteloverdracht heeft het huis nog enkel glas, een verouderde uitbouw, en moeten de kozijnen nog vervangen worden.
"Ik zeg ook weleens: het is strippen en opnieuw beginnen", vertelt Vivian. "De buitenmuren staan nog, maar voor de rest is er van de oude indeling bijna niets meer over. Van binnen wordt het helemaal opnieuw gebouwd." Want ook de badkamer, keuken en het leidingwerk worden vervangen.
Duidelijke taakverdeling
Een hele opgave dus, zo'n woning die nog van top tot teen verbouwd moet worden. Het stel heeft daarom de taken verdeeld, vertelt Martijn. "Ik neem op de bouwplaats alles onder mij, ik stuur de mensen aan die ons komen helpen met klussen en doe zelf ook veel. Het is niet mijn vakgebied, maar ik kan best wel wat."
In de tussentijd organiseert Vivian wie er langskomt en wanneer. "Offertes opvragen bij bedrijven, materialen bestellen, declaraties indienen, mailtjes versturen", somt Martijn op. "Zij regelt alles vanuit huis, zo hebben we dat afgesproken en dat werkt best wel goed."
Tussen de bedrijven door
Maar het valt wel zwaar, vooral omdat Martijn een fulltime baan heeft en Vivian fulltime voor de kinderen zorgt. "Het valt me wel tegen hoeveel uren ik soms kwijt ben aan dingen uitzoeken", merkt Vivian op.
"We zitten 's avonds vaak nog om plannen uit te werken en de dingen te bespreken. Als ik alles bij elkaar optel, denk ik dat ik minimaal 3 à 4 uur per dag aan de verbouwing besteed."
'Hoe moeilijk kan het zijn?'
"Als je denkt aan isolatiemateriaal bijvoorbeeld, dan denk je: hoe moeilijk kan het zijn?", legt Vivian uit. "We hebben materiaal nodig en dat gaan we bestellen. Maar als je je daar een beetje in gaat verdiepen dan blijkt dat er heel veel diktes en materialen zijn."
"Elk heeft zijn eigen bepaalde eigenschappen. De ene isoleert heel goed tegen warmte en het andere is voor het geluid weer veel beter. Dus dan moet je gewoon hele goede keuzes maken en daar moet je wel even voor gaan zitten."
Antikraak in een oude school
En dan woont het gezin in de tussentijd ook nog eens met z'n vieren antikraak. "Nadat we de sleutel kregen, wisten we dat ons eigen huis verkocht ging worden. We konden daar niet blijven wonen. Een dubbele hypotheek is tijdens zo'n verbouwing gewoon echt te duur", vertelt Vivian. En dus moest het stel zoeken naar een tijdelijke woonruimte.
"Dat was nog best wel een klusje", gaat ze verder. "Want ook daarin is de woningmarkt best wel oververhit. Op het nippertje, een maand voordat we ons huis uit moesten, vonden we een school die we antikraak konden huren onder de leegstandswet."
Unieke ervaring
De oude basisschool telt drie lokalen, een lerarenkamer, centrale ruimte, 5 toiletten, een douche én een keuken. "Het is aan de ene kant echt geweldig, want we hebben zoveel ruimte", vertelt Vivian over hun tijdelijke woning. "Echt super dat we zo groot mogen wonen tijdens zo'n verbouwing."
"Het is echt heel uniek", vult Martijn aan. "Het zijn herinneringen die je maakt met twee kleine kinderen in zo'n groot gebouw. Voor de kinderen hebben we bijvoorbeeld ook een lokaal ingericht als speelkamer. Dat zijn gewoon hele bijzondere dingen om te doen."
Balans zoeken
Maar het heeft ook z'n nadelen, geeft het stel toe. "We hebben hier de hele winter gezeten, het was niet heel warm. Er zit wat ongedierte her en der, dus dat is natuurlijk niet geweldig. Maar eigenlijk hebben we alles wat we nodig hebben."
Die balans vinden tussen de voor- en nadelen is de rode draad in hun verbouwingsavontuur, dat ze ook nog eens met de wereld delen via hun Instagram-pagina. "Het is een beetje een hobby geworden. We krijgen veel positieve reacties, dat is heel leuk. Maar het is ook voor onszelf leuk om het allemaal terug te zien", vertelt Vivian.
Nog niet ingetrokken
En als je vraagt wat het stel écht vindt van dit avontuur, dan zegt Vivian: "Het hangt er vanaf welke dag je het vraagt. Er zijn dagen waarop het heel lekker loopt en dan zeggen we zo kunnen we wel door. Maar er waren ook weken waarin alles even tegenzat. Dan keken we elkaar echt wel aan zo van; waar zijn we aan begonnen?"
Het stel dacht namelijk met een half jaar in te kunnen trekken, maar die deadline is al verstreken. In september hopen ze echt te verhuizen. "Dat valt gewoon heel erg tegen, die tijdsduur", vertelt Martijn. "Ik had gehoopt dat het veel sneller zou gaan, maar sommige dingen kosten gewoon veel tijd."
Geen spijt
Toch zouden ze liever niet anders willen. "Wat ik een groot voordeel vind aan een klushuis ten opzichte van een instapklare woning, is dat alles 100 procent naar jouw eigen wens is, je kiest alles zelf uit", legt Martijn uit.
"Je komt weleens in een instapklare woning waarbij je bijvoorbeeld de keuken maar 70 procent mooi vindt. Maar dan laat je hem vaak toch zitten. En bij een klus woning doe je dat niet."
'Als het lukt is het heel mooi'
Is zo'n grote verbouwing aan te raden aan anderen die nog een koopwoning zoeken? "Je moet er van tevoren wel echt goed over na hebben gedacht. Je moet stevig in je schoenen staan", antwoordt Martijn. "Maar soms word je ook gedwongen door de woningmarkt. Dat je zegt: we moeten dit aan gaan, anders komt er niets geschikt op ons pad."
"Maar het is ook heel mooi om daar samen naar toe te mogen werken", vult Vivian aan. "Als het uiteindelijk allemaal lukt, dan is het heel mooi. Want dan heb je toch echt zelf gedaan. Ik denk dat we straks heel blij zullen zijn als we hier kunnen wonen."