Hoe komt het dat Europese lijsttrekkers niet bekend zijn? 'Ze zijn te weinig bezig met de Nederlandse kiezer'

Met nog een week te gaan tot de Europese verkiezingen, proberen Europese lijsttrekkers met man en macht te zorgen voor meer zichtbaarheid. "Europa wordt vaak gezien als iets waar we last van hebben. Waarom zou ik daar dan als burger interesse in hebben?"

Er zijn verschillende redenen waarom de naamsbekendheid onder Europese lijsttrekkers zo laag is. Volgens onderzoek van Ipsos en I&O zijn de twee bekendste Bas Eickhout van GroenLinks-PvdA met 11 procent en VVD-er Malik Azmani met 10 procent. De rest zit daar nog onder. Als we dat vergelijken met de vorige verkiezingen scoorden politici als Frans Timmermans met 69 procent en Sophie in 't Veld met 26 procent, duidelijk hoger.

Weinig in Nederland

Voorzitter van de Stichting Politieke Academie en voormalig VVD-raadslid van de gemeente Amsterdam, Frank van Dalen, herkent deze trend. Volgens hem is het ook logisch dat Europese lijsttrekkers minder bekend zijn onder het grote publiek.

"Wat je ziet, is dat veel lijsttrekkers eigenlijk altijd in Europa zijn en heel weinig in Nederland. En dat is toch waar de kiezers uiteindelijk wonen."

Geen geld

Van Dalen vervolgt dat voor meer bekendheid Europese lijsttrekkers een stevige en intensieve campagne moeten voeren. Maar dat gebeurt momenteel te weinig. "Vrijwel geen enkele partij heeft daar op dit moment nog budget voor, want ze hebben allemaal al verkiezingen gehad en het geld is gewoon op. Dus dat betekent dat ze een campagne moeten voeren met heel beperkte middelen."

Daarnaast ziet het oud-raadslid ook als derde belangrijke reden dat er in verhouding minder media-aandacht is voor de Europese verkiezingen.

IJdelheid

De Stichting Politieke Academie geeft meer inzicht in het gedrag van kiezers. Als voorzitter ziet Van Dalen dat naamsbekendheid enorm kan helpen. "Politici denken vaak dat ze enorm bekend zijn: 'iedereen kent me'. Maar dat is helemaal niet waar. Er zijn maar een paar mensen die echt heel erg bekend zijn, zoals Geert Wilders. En die kun je dan op een poster zetten", legt hij uit. Anders haalt het dus niet het gewenste effect.

Politici die dus nog niet zo bekend zijn, noemt hij ook wel een 'talking head' en die kunnen beter vermeden worden op posters. "Als je op straat loopt en een poster ziet en daarbij denkt: 'geen idee wie die mevrouw of meneer is', dan is het veel zinvoller om gewoon duidelijk te maken welke partij meedoet aan de verkiezingen. Als ze daarvoor kiezen, dan is dat slim", adviseert hij.

Online campagne

Naast fysieke kenbaarheid, moeten we volgens Van Dalen niet de kracht van online onderschatten. "Natuurlijk hoop je allemaal dat je dat ene unieke filmpje maakt waardoor je enorm viraal gaat en dat iedereen je loopt te delen en taggen", legt hij uit.

Maar hij benadrukt dat ook hier kosten aan zijn verbonden: "Een online campagne is ongelooflijk duur. Dan heb je kandidaten met een paar duizend volgers die dan maar net dat bericht ook in die tijdlijn moeten zien. Dan bereik je nog niet het hele Nederlandse volk."