'Al is het niet jouw afval, neem het gewoon mee!' Bij jutter Monique springen geregeld de tranen in de ogen

De druk op grote steden en de natuur groeit door toenemend toerisme. In Barcelona gingen inwoners de afgelopen weken daarom de straat op om te protesteren, ze zijn het massatoerisme zat. Maar ook aan de kust in Nederland zijn er grote zorgen.

"Eigenlijk op alle strandjes en zeker als het mooi weer is, wordt er heel veel afval achtergelaten", merkt Monique Jankowski op. Ze is dol op de natuur en is vaak te vinden op het strand. Maar door de hoeveelheid afval die dagjesmensen en toeristen achterlaten, wordt het steeds moeilijker om te genieten van de Zeeuwse kust. Ze steekt daarom handen uit de mouwen en helpt dagelijks met het schoonhouden van de kust.

Jutten in groepsverband

"Ik ben onderdeel van Stichting Doe Mee, Verlos de Zee!", vertelt Monique die al 15 jaar in Zeeland woont. Samen met een groep van ongeveer 60 jutters houdt ze de kust van Zeeland schoon met haar grijper en vuilniszak.

"Soms doen we het in groepsverband, dat is natuurlijk gezellig. Dan drinken we ook nog een kopje koffie met elkaar. Maar eigenlijk heb je gewoon altijd je grijper in je rugzak, dus als je wil kan je het ook gewoon in je eentje doen", legt Monique uit.

Fastfood, sigarettenpakjes en plastic

Ze is vaak meerdere keren per dag op het strand te vinden. "Ik ben vanmorgen ook al geweest, dan ligt er nog het één en ander van de vorige dag." Monique vindt dan vaak verpakkingsmaterialen van fastfood. "Dat ligt er eigenlijk altijd wel."

Verder komt ze ook veel sigarettenpakjes en papieren zakdoekjes tegen. Dat laatste is volgens haar niet zo erg, "want het verteert natuurlijk", legt ze uit. Maar ze vindt ook veel vochtige doekjes en daar maakt ze zich meer zorgen om. "Dat verteert niet, het is gewoon plastic."

'De tranen springen in je ogen'

Monique maakt nu veel schoon aan de Oosterschelde maar woonde eerder in Vlissingen, aan de Westerschelde. Ook toen was ze vaak op het strand te vinden, maar dan als bezoeker. "Ik ging gewoon naar het strand en dacht, wat geweldig. Maar als je dichterbij komt dan zie je dat het niet zo geweldig is, dat er gewoon heel veel rommel ligt."

Het afval zorgde voor irritaties bij Monique. "De tranen springen in je ogen. Het is gewoon hartstikke zonde." Maar boos en verdrietig worden had geen zin, merkte ze al snel. "Het schiet niets op."

Een grote asbak

"Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit wat mensen van mij vinden. Ik doe dit echt voor de planeet", vertelt ze over de dagelijks schoonmaak. Ze merkt ook op dat er steeds meer mensen zijn die meehelpen of haar toejuichen. "Ik zie steeds meer initiatieven en heel vaak krijg je ook een duim omhoog. Maar dan denk ik ook van ja prima, maar we moeten ook gewoon zelf wat doen."

Verder pleit ze ook voor meer prullenbakken op het strand. "We moeten het mensen heel gemakkelijk maken, want als er geen prullenbakken staan, dan gooi je het gewoon maar neer", vertelt Monique terwijl ze naar een paar peuken op de grond wijst. "Dit is echt een probleem, mensen denken echt nog steeds dat het strand gewoon één grote asbak is."

'Neem het gewoon mee'

"We mogen zoveel genieten van de natuur, dan moeten we er ook gewoon ons best voor doen", merkt Monique tot slot op.

"En dat is gewoon door iedere keer een stukje afval van een ander mee te nemen. Ook al is dat niet jouw afval, neem het gewoon mee", is haar boodschap.