Ondanks felle tegenstand uit de eigen gemeenschap trainen twee jonge Afghaanse vrouwen voor een ultramarathon - de zwaarste hardloopwedstrijd die er bestaat. In zeven dagen lopen deelnemers 250 kilometer met een rugzak waarin je je eigen eten en tentje meedraagt.
Sporten wordt door over het algemeen in Afghanistan gezien als onacceptabel gedrag voor vrouwen. Het duo traint outdoor en niet indoor, zoals mannen liever zien in een gymzaal, vooral in de bergen rond het Afghaanse Mazar. Op die manier willen ze andere vrouwen stimuleren buiten te gaan sporten en meer vrijheid op te eisen.
Sinds de brute lynchpartij in maart waarbij Farkhunda werd vermoord -ze werd ervan beschuldigd een paar pagina's van de Koran te hebben verbrand- staat de positie van vrouwen in Afghanistan weer op de agenda. Op 4 mei begon de rechtszaak tegen de 49 verdachten. Door die moord en deze rechtszaak leidt het zelfs in Afghanistan tot debat over de positie van vrouwen.
In EenVandaag volgen we de twee vrouwen terwijl ze trainen en zien we tegen hoeveel moeilijkheden zij aanlopen. De ultramarathon in China begon afgelopen zondag, de laatste etappe is een week later.
In Radio EenVandaag een gesprek met Ludo Hekman, hij ging naar Afghanistan en ontmoette de twee vrouwen.
De twee Afghaanse vrouwen worden begeleid door Free to Run, een non-profit organisatie die sport gebruikt om vrouwen in conflictgebieden te helpen verschillende vormen van discriminatie te overwinnen.
Kijktip: in 2011 maakte EenVandaag deze reportage over boksende Afghaanse vrouwen:
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.