7 jaar zitten voor mishandeling?

Hangend tegen andere reizigers in de New Yorkse metro, viel mijn oog vorige week op een klein tekstbordje dat, nu ik goed keek, op verschillende plekken in de metro bleek te hangen: ‘Personen die personeel van de metro belagen of ernstig lastig vallen, riskeren een gevangenisstraf van zeven jaar’ (vrij vertaald).

Zeven jaar? Las ik dat goed?

Als echte toerist voelde ik het fototoestel in mijn rugzakje branden, maar wist me in te houden. Om de 5 minuten schalde uit de luidsprekers de waarschuwing om vooral je spullen opgeborgen te houden en uit te kijken voor zakkenrollers. In de metro was het verder zo stil dat je een speld kon horen vallen. Er werd niet geschreeuwd of op harde toon geconverseerd. Een oudere man las de krant, een moeder en zoon keken voor zich uit op weg naar hun bestemming. Een jongen met NY-yankees petje luisterde zo te zien naar zijn iPod, waar ik verder niets van opving.

Al filosoferend vroeg ik me af wat er zou gebeuren als het bordje in Nederlandse metro’s, treinen of bussen zou komen te hangen. Zou de buschauffeur van Connexxion lijn 70 in Soest ook zo zwaar mishandeld zijn, dat hij geen gevoel meer heeft in zijn bovenlip en de zijkant van zijn neus? En een gebroken jukbeen en verbrijzelde voorwand van zijn kaakholte opliep? (De dader kreeg een gevangenisstraf van tien maanden, waarvan drie voorwaardelijk)

En zou de in oranje uitgedoste conducteur (47), die buiten diensttijd op station Amsterdam Centraal wildplassers aansprak na de wedstrijd Nederland-Schotland, ook bewusteloos zijn getrapt?

Of zou een 55-jarige NS-conducteur in de intercity van Deventer naar Amersfoort door een zwartrijder zo mishandeld zijn dat hij een zware hersenschudding, gebroken neus en diverse kneuzingen opliep? En zouden de twee mannen in de Rotterdamse tram wellicht minder snel het ene na het andere biertje achterover werken en vervolgens een trambestuurder en conducteur in elkaar slaan als ze wisten dat dit gedrag ook echt met harde hand wordt aangepakt?

Toen ik thuiskwam, vertelde ik mijn jongste broer over het bordje in de metro. ‘Nou, dan mogen ze wel extra gevangenissen bijbouwen hier’, merkte hij gelijk op. Opvallend genoeg kwam deze week het bericht naar buiten dat staatssecretaris Albayrak op acht plaatsen gevangenissen sluit, omdat Justitie 2.000 cellen teveel heeft. Er worden zelfs Belgische gevangenen ingevlogen om die cellen maar op te vullen.

Had best gekund dus, zo’n maatregel. Ik zeg: doen. En laat die Belgen maar gewoon thuis.