4 maanden later maakt de dood van zijn vader door corona nog steeds veel indruk op Gilbert: 'Heel surrealistisch'

Theo, de vader van Gilbert Eikelhof, was een 'grote, gezonde vent'. Tot hij tijdens wintersport het coronavirus opliep. Begin april overleed hij aan de gevolgen ervan. Gilbert bleef achter met zijn zus en moeder.

"Een van mijn mooiste herinneringen aan hem speelt zich af in de auto. Ik voelde me onzeker, vertelde hem dat ik niet goed wist wat ik wilde in de toekomst. Mijn vader had het naar mijn idee goed voor elkaar, dus ik was een beetje bang voor zijn reactie. Maar toen we uit de auto stapten, pakte hij me vast. 'Ik hou van je zoon, vergeet dat niet', zei hij. Ik denk veel terug aan dat moment", vertelt Gilbert geëmotioneerd.

In shock

Het is inmiddels 4 maanden geleden dat Theo overleed. "Kort daarvoor dachten we juist dat het beter met hem ging", vertelt Gilbert. "Maar op 1 april werden we gebeld door het ziekenhuis, dat het moment daar was om afscheid te nemen." Het gezin was in shock. "Het is zo snel gegaan allemaal."

In maart liep Theo het coronavirus op, tijdens een wintersportvakantie in Oostenrijk. "Eerst dachten we dat het 'gewone' griep was, maar na een test bleek het COVID-19." Tijdens de quarantaine die daarop volgde, ging het steeds slechter met Theo. Hij had veel last van zijn longen. Op quarantainedag 10 werd hij per ambulance naar het ziekenhuis gebracht en belandde op de ic. Daar is hij niet meer weggekomen.

Zo fragiel

Complicaties in zijn hersenen werden Theo uiteindelijk fataal, kreeg het gezin later te horen. "Heel onwerkelijk dat zo'n grote vent als hij ineens zo fragiel was."

In totaal heeft Gilbert zijn vader zes keer bezocht in het ziekenhuis. Wat hij daar zag, maakte grote indruk. "Iedereen deed z'n opperste best om zoveel mogelijk mensen te helpen, heel bijzonder en sterk."

Mediteren

De vrienden met wie Theo vakantie vierde in Oostenrijk, liepen ook allemaal corona op. Een van hen is nog aan het revalideren, de anderen zijn hersteld. Gilbert: "We hebben veel steun van hen gehad na mijn vaders overlijden. Elke dag kwam er wel iemand langs en werd er voor ons gekookt. Dat soort dingen."

April 2020 lijkt voor hem lang geleden, vertelt Gilbert. "Ineens zijn we nog met z'n drieën, heel surrealistisch." Hij vindt rust in meditatie, in die stiltemomenten blikt hij terug. "De momenten die ik met hem heb gehad, koester ik. Dat helpt me wel om deze gebeurtenis een plek te geven."