De aarde warmt op. Maar steeds minder mensen geloven dat wij daar zelf een rol in spelen. "Het is vaker voorgekomen dat het klimaat van de aarde veranderde", zegt een panellid.

Er is nog steeds een ruime meerderheid (61 procent) die gelooft dat de mens wél hoofdverantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde. Dat blijkt uit onderzoek van het EenVandaag Opiniepanel. Toch zie je ook dat een groeiende groep mensen stelt dat de mens hierin geen of nauwelijks een rol speelt (31 procent).

Aantal sceptici groeit

In 2018 zei 23 procent van de deelnemers in een peiling van het EenVandaag Opiniepanel dat de opwarming van de aarde niet door toedoen van de mens komt. Nu is dat gestegen naar 31 procent. Ook in de landen om ons heen, zo blijkt uit andere peilingen, groeit het aantal klimaatsceptici. Wij vroegen ze naar hun argumenten.

Vaker is het voorgekomen dat het klimaat van de aarde veranderde. Dat had niets te maken met de mensen, want die waren er nog niet zoveel. Al helemaal geen auto's of fabrieken!

'Pure ijdelheid van de mensheid om het effect te claimen'

Het iets natuurlijks is dat de aarde opwarmt, zegt de groep klimaatsceptici. Soms denken ze dat de mens hier wel enige invloed op heeft, maar niet zoveel als wetenschappers zeggen.

"Opwarming en afkoeling van de aarde gebeurt al miljoenen jaren. Het is pure ijdelheid van de mensen om zichzelf voor zo'n gigantisch effect verantwoordelijk te houden," zegt iemand. "In werkelijkheid heeft onze aanwezigheid nauwelijks invloed, laat staan dat wij deze verandering kunnen tegenhouden."

Twijfel aan conclusie wetenschappers dat mens verantwoordelijk is

Duidelijk is dat veel van deze mensen aangeven dat ze klimaatwetenschappers niet geloven of op zijn minst twijfelen aan hun uitspraken. Zo heeft het IPCC vaker geconcludeerd dat 'CO2 de belangrijkste factor is van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering.' Een krappe meerderheid van 54 procent geeft aan deze wetenschappers te geloven, maar bijna vier op de tien (36 procent) doet dit niet.

Al deze klimaatwetenschappers verdienen stuk voor stuk een dik belegde boterham aan deze klimaat hype. En dat gaan ze niet opgeven.

Vooral veel scepsis bij rechtse partijen

Wie zijn de mensen die niet geloven dat de mens hoofdverantwoordelijk is voor het opwarmen van de aarde? Je vind ze vooral aan de rechterkant van het politieke speelveld. Zo zijn het vooral kiezers die, als er vandaag verkiezingen zijn, zouden stemmen op de PVV (65 procent) en FVD (61 procent). Maar je vindt ze ook bij andere partijen.

Zo gelooft de helft van de kiezers die zou stemmen op de SGP (53 procent) dat de mens niet hoofdverantwoordelijk is voor de opwarming. Maar ook bij bijvoorbeeld regeringspartij CDA zeggen drie op de tien (29 procent) van de kiezers dat het niet door toedoen van de mens komt. Bij de VVD is een op de vijf kiezers (22 procent) die mening toegedaan.

Meerderheid Amerikanen trekt rol van de mens in twijfel

'Het klimaat' is ook bij de Europese verkiezingen een belangrijk thema. Niet alleen in Nederland, maar ook in andere landen om ons heen zijn er steeds minder mensen die geloven dat de opwarming vooral door de mens wordt veroorzaakt.

Onderzoeksbureau Ipsos stelde dezelfde vraag aan mensen over de hele wereld. Het blijkt dat Amerikanen meest sceptisch zijn: slechts 33 procent van de Amerikanen gelooft dat de mens hoofdverantwoordelijk is voor de opwarming, maar 59 procent gelooft dit niet.

Om het overvolle stroomnetwerk te ontlasten, wordt gezocht naar creatieve oplossingen. Minister Sophie Hermans en staatssecretaris Chris Jansen sluiten vandaag een 'netcongestiedeal' met de ov-sector om netcongestie tegen te gaan.

Elektrische auto's, zonnepanelen, warmtepompen: ons stroomnetwerk is overvol. Netcongestie wordt dat genoemd.

File op het net

"We kunnen spreken van file op het elektriciteitsnet", zegt energieanalist Sanne de Boer van de Rabobank. "Vergelijk het met de de snelweg. Als iedereen tegelijk wil invoegen, dan kan dat niet."

"Hetzelfde gebeurt op het stroomnet. De afgelopen jaren heeft iedereen meer elektriciteit verbruikt, en vaker op hetzelfde moment. Dat past niet."

Deal met de ov-sector

Om deze zogenoemde netcongestie te bestrijden, is de komende 15 jaar een investering van 195 miljard euro nodig, volgens het Rijk. In de tussentijd wordt er gezocht naar creatieve oplossingen.

Minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei en staatssecretaris Chris Jansen van Openbaar Vervoer en Milieu sluiten daarom vandaag een 'netcongestiedeal' met de openbaar vervoerssector. Het idee is dat het openbaar vervoer gaat helpen om de druk op het elektriciteitsnet te verminderen.

Efficiënter gebruikmaken van infrastructuur

"Op deze manier kunnen we efficiënter gebruikmaken van de infrastructuur die er al is", legt De Boer uit. "Openbare vervoersbedrijven maken gebruik van hun eigen elektriciteitsnetten. Op sommige momenten zijn die kabels hard nodig, bijvoorbeeld in de ochtend- en avondspits", legt ze uit.

"Maar wanneer er minder openbaar vervoer rijdt, kunnen de kabels gebruikt worden om auto's of elektrische bussen op te laden. Hier hoef je dus geen extra kabels voor in de grond te leggen."

Idee op een bierviltje

Het Rotterdamse ov-bedrijf RET is al volop bezig met duurzaam gebruik van energie. "Naast het delen van ons stroomnet, hebben we nu ook een batterij in de buurt van de Erasmusbrug geplaatst", vertelt technicus Leo Vliegenthart van de RET.

"5 jaar geleden heb ik het idee op een bierviltje geschreven. Het woord 'netcongestie' bestond toen nog niet eens."

Batterij die werkt als powerbank

"Op het moment dat er een tram voorbij rijdt, en die remt, dan levert die tram energie terug aan de batterij. De batterij wordt op deze manier continu opgeladen en werkt kostenefficiënt", legt Vliegenthart uit. "De batterij fungeert als powerbank."

De opgeslagen stroom kan weer gebruikt worden om andere voertuigen op te laden. "Op deze manier proberen wij de 'file' op het stroomnet te omzeilen en dragen wij 20 tot 25 procent bij aan de laadsector van Rotterdam."

Alleen geschikt voor kleine hoeveelheden

Maar ondanks de voordelen van zo'n batterij blijft energieanalist De Boer sceptisch. "Batterijen zijn zeker functioneel", zegt ze. "Maar ze nemen ook veel ruimte in."

"Bovendien zijn batterijen alleen geschikt om kleine hoeveelheden energie voor korte tijd op te slaan", vervolgt ze. "Helaas kunnen we de overtollige zonnestroom van de zomer niet bewaren tot aan de winter."

Klein deel van de oplossing

Volgens De Boer is het getekende convenant tussen het Rijk en de ov-sector niet de hele oplossing voor netcongestie. "We moeten niet verwachten dat we hierdoor uit de problemen zijn. Het is ook nodig om de netten te verzwaren, maar dit kost veel tijd en geld."

"Slimmer gebruikmaken van de infrastructuur die we hebben, is een 'no-brainer'. Maar het blijft een klein deel van de oplossing."

Asielminister Faber wil geen handtekening zetten onder koninklijke onderscheidingen voor vijf oud-COA-medewerkers, werd gisteren bekend. Kan dat zomaar? Historicus Kemal Rijken zet de feiten over onderscheidingen voor ons op een rij.

Rijken noemt het 'zeer uitzonderlijk' dat de minister de voordracht voor een koninklijke onderscheiding niet wil ondertekenen. "We hebben dit in de parlementaire geschiedenis in de laatste 80 jaar niet gezien." Hij beantwoordt vier vragen over wat er komt kijken bij het krijgen van een koninklijke onderscheiding en deze situatie.

1. Hoe gaat het toekennen van onderscheidingen in zijn werk?

Voordat de minister een handtekening moet zetten, is daar al een heel proces aan voorafgegaan, weet Rijken. "Een voorbeeld: iemand heeft 40 jaar lang vrijwillig voor de tennisvereniging gewerkt en de mensen op de tennisvereniging vinden dat deze persoon een lintje verdient. Dan gaan die mensen in eerste instantie brieven schrijven over die persoon", vertelt de historicus.

"Die aanbevelingsbrieven worden gestuurd naar de desbetreffende gemeente waar die persoon woont, en die worden allemaal gecontroleerd." Vervolgens maakt de burgemeester de beslissing of iemand in aanmerking komt. "Dan tekent de Commissaris van de Koning en daarna de Kanselarij der Nederlandse Orden." Die beheert de registers van onderscheiden personen en regelt de lintjes.

"En daarna pas gaat het naar het ministerie en de bewindspersoon. Die tekent dan ook. In de meeste gevallen. Vervolgens zet de koning nog zijn handtekening." Nadat de koning de onderscheiding heeft getekend, kan het lintje door de burgemeester worden uitgereikt.

2. Waarom is hier een minister voor nodig?

"In principe is de minister altijd verantwoordelijk en dat heeft te maken met de ministeriële verantwoordelijkheid", vertelt Rijken.

Hij legt uit: "De koning is niet verantwoordelijk voor zijn inhoudelijke daden. Dat zijn de ministers volgens de Grondwet. In dit geval, als de koning tekent, dan betekent dat dat er een minister of een staatssecretaris ook al moet hebben getekend."

"Dus als de koning uiteindelijk een handtekening moet zetten op de koninklijke onderscheiding dan moet dat gedekt zijn, zoals dat heet, door een minister of een staatssecretaris. En daarom is die handtekening nodig."

3. Waarom is het zo uitzonderlijk dat minister Faber weigert?

"De minister mag het doen, maar het is wel uitzonderlijk", vertelt Rijken. "Wat de minister in principe heeft gedaan, is een pure politieke daad. Gewoon om een frame neer te zetten: 'Ik ben tegen deze medewerkers en ik ben tegen asielzoekers en het is mijn beleid niet.'" Ze zet het weigeren dus in om te communiceren waar ze tegen is, volgens de historicus.

En dat is nog niet eerder op deze manier gebeurd, weet Rijken. "Er zijn geen gevallen bekend waarbij de minister zo nadrukkelijk naar buiten trad en zei: 'Ik teken niet omdat het niet mijn politiek is.' En dat komt ook omdat de lintjes zijn staatsonderscheidingen neutraal zijn."

"Die worden gegeven aan mensen die zich meestal decennia lang, vaak vrijwillig, hebben ingezet voor andere mensen. Het is in Nederland dus zo dat de regering en politici niet bepalen wie wel of geen lintje krijgt. Het komt vanuit de samenleving. En dat gegeven wordt dan beloond namens de Staat", legt Rijken uit. "Een koninklijke onderscheiding is dus neutraal en is daardoor ook geen politieke beslissing."

4. Wat betekent het volgens jou dat Faber weigert?

Hierdoor kan een precedent ontstaan, vertelt Rijken. "Het risico dat je nu krijgt, is dat er in de toekomst kabinetten zullen zijn en ministers zullen zijn die zeggen: 'Dit is in het verleden zo gegaan met mevrouw Faber, en deze persoon bevalt mij niet, dus ik ga daarvoor liggen en ik teken niet.' Dat kan nooit de bedoeling zijn van een neutrale staatsonderscheiding, die de koninklijke onderscheidingen toch zijn."

Betekent het dat deze mensen hun lintje niet krijgen? "Nee", zegt Rijken. "Het is namelijk zo dat een andere bewindspersonen ook kan tekenen. Dat zal gewoon ook gebeuren en deze vijf mensen krijgen gewoon een lintje."