"Kijk met gevoel." Die indringende oproep doet zus Tuğba aan de rechters die in hoger beroep de zaak behandelen tegen Bekir E., de man die veroordeeld is voor doodslag op haar zus Hümeyra. "Het was moord."

Tuğba gaat tijdens het hoger beroep gebruikmaken van haar spreekrecht. Voor de familie was doodslag een onverteerbare uitspraak. "Het is een moordenaar." Daarom doet ze aan de vooravond van het hoger beroep haar verhaal voor de camera.

Mooiste herinnering

Haar glimlach is de mooiste herinnering die Tuğba heeft van haar zusje Hümeyra, nakomeling in een gezin met vijf kinderen. "Als ze lachte, werd je automatisch blij", zegt Tugba.

Maar sinds 18 december 2018 ziet ze de lach alleen nog op foto's. Die dag werd Hümeyra vermoord in het fietsenhok van haar school, het Design College in Rotterdam. "Er is geen moment dat ik er niet aan denk."

'Ik maak je dood'

Hümeyra leerde Bekir E. kennen via social media in september 2017. Van een relatie tussen de twee was geen sprake, zegt Tuğba. "Dat vind ik belangrijk om te zeggen, want dat lees je overal. Hij was geen ex-vriend."

Toen ze een tijdje contact hadden, kwam Hümeyra erachter dat Bekir veel ouder was dan hij tegen haar had gezegd. Om die reden verbrak ze het contact. "Hij kon dat niet accepteren", vertelt Tuğba. Het stalken begon. Hij belde haar, stuurde haar dreigementen via social media en berichten naar haar telefoon. "Het begon in de ochtend en ging door tot in de nacht, tot de volgende ochtend", vertelt Tuğba. "'Ik maak je dood', stond erin." Hümeyra stapte naar de politie.

'Ze kwam niet meer uit haar kamer'

Toen Hümeyra vervolgens door Bekir werd mishandeld, deed ze opnieuw aangifte. Hij werd veroordeeld en kreeg een contactverbod opgelegd, maar bleef op vrije voeten omdat hij in hoger beroep ging. Intussen stopten de bedreigingen niet en bleef hij haar in de gaten houden.

Het vrolijke, sociale meisje dat graag op pad ging met haar vriendinnen, zat ineens opgesloten thuis. "Ze kwam niet meer uit haar kamer." Nergens kon ze nog alleen naar toe. "We brachten haar overal naartoe", vertelt Tuğba. "Dat wil een puber natuurlijk niet."

Vrijspel voor Bekir

Aan de buitenwereld liet Hümeyra niets merken. "Ze deed alsof ze vrolijk was." Maar ze was doodsbang. Keer op keer stapte ze naar de politie. Er gebeurde niets, terwijl er een contactverbod lag. "Dan zeiden ze: 'we gaan jullie bellen', maar we hoorden niets." Zelfs een foto die hij haar stuurde, met twee wapens erop, was niet genoeg om hem aan te houden.

Bekir had ondertussen vrijspel. "Hij belde met verschillende nummers", vertelt zus Tuğba. "Hij schold haar uit voor hoer, we namen alles op." Het is bewijsmateriaal voor de talloze meldingen en aangiftes die ze deden bij de politie, die ze tot op de dag van vandaag bewaart. "Ik verwijder niets."

'Dit mag nooit meer gebeuren'

Op 18 december 2018 stond de vader van Hümeyra te wachten bij de ingang van school. Op hetzelfde moment werd achter de school zijn dochter doodgeschoten. "Mijn vader belde mij en zei dat mijn zusje was doodgeschoten. Ik wist direct door wie", zegt Tuğba.

"Die dag is alles kapot gegaan", vertelt ze. Haar ouders gebruiken medicatie. En zelf heeft ze het ook zwaar. "Je denkt er altijd aan. Het is altijd in mijn hoofd en ik zal het altijd meenemen." De familie wil dat Nederland Hümeyra blijft herinneren. "Dit mag nooit meer gebeuren, het had ieders zusje kunnen zijn."

'Het was een geplande dood'

Na de dood van Hümeyra volgde een vernietigend rapport van de Inspectie Veiligheid en Justitie. De autoriteiten waren ernstig tekortgeschoten, Bekir had vast moeten zitten. "De overheid heeft ons niet serieus genomen."

De uitspraak van de rechtbank stelde ook teleur. Er volgde geen veroordeling voor moord, maar doodslag. "Ik was heel boos", zei Tuğba. "Het was moord, het was een geplande dood. Van wie waren dan al die berichten met 'ik ga je vermoorden'?"

Hoger beroep

Bekir E. zei dat hij in een opwelling heeft geschoten, om haar te stoppen toen zij voor hem op de vlucht sloeg. De rechtbank vond dat Bekir 'impulsief handelde' uit boosheid en opwinding, niet na kalm beraad en legde hem 14 jaar cel en tbs op.

Tijdens het hoger beroep, dat komende week dient, zal het Openbaar Ministerie de camerabeelden tonen van het fatale moment om Bekir te confronteren met zijn eerdere verklaringen. Tuğba wil ze niet zien. "Ik kan dat niet aan". Maar ze hoopt dat de rechters goed kijken. "En dat ze zien, dit had ook mijn dochter kunnen zijn."

Het was lang een discussiepunt in Den Haag, maar nu komt het er hoogstwaarschijnlijk toch: een vuurwerkverbod. Voor vuurwerkhandelaren is het een grote klap, zo ook voor Hans Schram uit Castricum. "Ik dacht dat ik veilig zat voor de komende jaren."