Ze kunnen het zich veroorloven, maar doen liever niet mee aan het grote koopfestijn in december. "De feestdagen draaien voor mij om samenzijn. Door acties als Black Friday wordt het commercieel gedoe."

We worden in december flink gestimuleerd om te kopen, voor onszelf en voor anderen. Nazrien, Kyra en Martine doen er niet aan mee. De een schaft helemaal niks meer aan, de ander gaat voor tweedehands of geeft aan een goed doel.

Nazrien Ozir (45) uit Den Haag

Bron: Eigen foto

"Hoewel ik het me tegenwoordig goed kan permitteren, hoef ik geen dure telefoon. Het enige wat ik ermee doe is bellen en appen. Hetzelfde geldt voor een tablet naast mijn laptop, een grotere tv of een Netflix-abonnement. Waarom kopen we zoveel spullen die we niet nodig hebben?

Als Hindoestaanse moslim vier ik geen kerst met pakjes onder een boom. Wel kookt mijn moeder elk jaar uitgebreid. Ik hecht veel meer waarde aan eten dan aan spullen."

Weinig te besteden

"Tijdens de feestdagen doneer ik maaltijden aan de mensen in Suriname, waar ik ben opgegroeid. Veel Surinamers hebben het minder breed dan de meesten van ons in Nederland. Cadeaus hoef ik niet, ik word niet blij van het zoveelste flesje parfum. Dat verdwijnt toch in de kast.

Misschien komt dat doordat ons gezin vroeger weinig te besteden had. Ik had geen tien poppen, maar was blij met die ene. Wat niet weet, dat niet deert, zeg maar. Misschien kan ik de spullen die ik heb daardoor meer waarderen."

Kyra Koning (24) uit Amsterdam

Bron: Eigen foto

"'Vroeger' kocht ik veel kleding bij grote ketens. Maar toen ik op mijn 18de naar de modeacademie ging, leerde ik waar die kleren vandaan komen en hoe ze worden gemaakt: vaak onder hele slechte werkomstandigheden."

Daar denken we niet altijd over na. Op zich niet gek: als je naar de modellen en influencers kijkt die de producten aanprijzen, zie je schoonheid en glamour, niet de donkere kant. Als ik nu toch kleding koop, doe ik dat tweedehands. Voor mijn moeder kocht ik voor Sinterklaas bijvoorbeeld een set tweedehands kleding van een merk dat zij erg mooi vindt. Ze was er hartstikke blij mee."

Commercieel gedoe

"De feestdagen draaien voor mij om samenzijn met de mensen van wie ik houd. Door acties als Black Friday en andere kortingen wordt het een commercieel gedoe. Terwijl dat niet nodig is: veel dingen die we kopen, hebben weinig waarde. Natuurlijk wil ik mijn vrienden en familie verwennen.

Vóór corona gaf ik vaak een belevenis; een concert of etentje bijvoorbeeld. Nu koop ik cadeaus tweedehands. Mijn broertje krijgt bijvoorbeeld een kookboek. Dat blijft waardevol en kan hij weer doorgeven als hij er klaar mee is. Voor een vriendin heb ik een naaisetje samengesteld, omdat ze net als ik haar eigen kleding wil leren maken. Ik gebruik trouwens de lapjes stof die ik overhoud als cadeaupapier. Dat kunnen mensen dan weer hergebruiken. Ik hoop dat er op die manier een systeempje ontstaat."

Martine Niks (34) uit Geldrop

Bron: Eigen foto

"Tot voor kort was ik verslaafd aan kopen. Ik kon altijd wel iets bedenken wat ik écht nodig had. En dat terwijl ik duurzaamheid belangrijk vind. Dat kon ik niet meer met elkaar rijmen. Op 21 september besloot ik daarom om in elk geval 3 maanden zo min mogelijk te kopen. Het helpt dat ik op Instagram accounts met mooie producten heb ontvolgd. Daardoor hoef ik me niet af te vragen of ik iets wel of niet moet kopen.

Tijdens Black Friday en Cyber Monday merkte ik hoe je als consument helemaal gek wordt gemaakt met kortingsacties. Dat zorgde er juist voor dat ik er niet aan mee wilde doen. Weinig kopen geeft me rust. En een prettige bijkomstigheid: ik houd geld over."

Alleen van het verlanglijstje

"Ik doe mijn best om geen uitzonderingen te maken. Zo heb ik leren breien, zodat ik zelf nieuwe truien kan maken. Als ik die nodig heb tenminste, ik heb zoveel spullen. Voor dingen die ik echt belangrijk vind, maak ik trouwens wel een uitzondering. Cadeautjes kopen voor andere mensen sta ik mezelf toe tijdens de feestdagen.

Maar dan koop ik wel alleen dingen die op een verlanglijstje staat, geen prullaria. En als iemand niks weet, besteed ik mijn geld aan een goed doel. Eerst kocht ik alleen al veel cadeaus omdat ik vond dat de kerstboom er dan gezelliger uitzag met al die pakjes eronder, totaal onnodig. Ik probeer nu echt na te denken over hoe ik de feestdagen zo duurzaam mogelijk kan insteken."

Bij een crisis of ramp kan medisch personeel schaars zijn. Om dat op te vangen, gaat Defensie samenwerken met de Nationale Zorgreserve. Hoe versterken dit soort initiatieven de weerbaarheid van Nederland? "Overheid kan het niet meer alleen aan."

Zorgreservisten kunnen nu worden ingezet als Defensiepersoneel naar het buitenland moet, bijvoorbeeld bij een oorlogsdreiging. Het zijn gediplomeerde vrijwilligers, vaak oud-zorgmedewerkers, die zichzelf aanmelden en op momenten van crisis worden opgeroepen om bij te springen.

Coronacrisis

Bart Hilt is zo'n zorgreservist. Hilt heeft onder andere bij de brandweer, ambulance en huisartsenpost gewerkt. Hij werd voor het eerst ingezet tijdens de coronacrisis.

"Toen was er een oproep via Facebook en daar heb ik toen op gereageerd", legt hij uit. "Er werd gekeken in welke regio je woonde en welke ziekenhuizen mensen nodig hadden. En toen ben ik ondersteunend geweest aan de verpleging."

'Samenwerking goed idee'

De samenwerking tussen Defensie en de Nationale Zorgreserve is volgens Hilt dan ook een goed idee. "Als je kijkt naar alle brandhaarden die we in de wereld hebben, kan je er op deze manier echt voor elkaar zijn."

Middenin de coronacrisis wordt het Nationale Zorgreserve opgericht, als burgerinitiatief, legt directeur Charlotte de Schepper uit. "Een aantal burgers dacht toen, 'goh, steeds meer mensen worden ziek, maar ook steeds meer hulpverleners worden ziek. Hoe kunnen wij helpen?' En die hebben de handen ineengeslagen." Inmiddels wordt het gefinancierd door het Ministerie van Volksgezondheid.

Tekort opvullen

Mocht Defensie beroep doen op de zorgreservisten, zijn ze puur bedoeld als achtervang.

"Wij worden dan niet uitgezonden naar het buitenland. Maar de medisch specialisten van het leger wel, waardoor er een tekort is aan medisch personeel in de bases van Defensie. En die plaatsen gaan wij dan opvullen", legt Hilt uit.

Voordelen burgerinitiatief

Ook Jaap Donker, directeur van de veiligheidsregio Utrecht, ziet de voordelen van het initiatief.

"Als Defensie in het buitenland meer moet doen en de situatie hier schaars is, of als we bijvoorbeeld slachtoffers vanuit het buitenland moeten verzorgen, hebben we iedereen keihard nodig."

'Overheid kan het niet meer alleen'

Het is volgens Donker duidelijk waarom dit nu van belang is. Het gaat daarbij ook niet om de zorg alleen, legt hij uit.

"Op dit moment zie je dat de kans op een lange stroomuitval, of een natuurbrand heel reëel is. Dat willen we niet, maar we moeten ons voorbereiden." En dat kan de overheid niet meer alleen. "We staan voor ongekende uitdagingen, daarbij hebben we mensen nodig die initiatief nemen."

Zelfredzaam worden

De samenwerking is één stap richting het verbeteren van onze zelfredzaamheid. Maar er is werk aan de winkel op het gebied van weerbaarheid, ziet Donker.

"We zijn gewend dat als er iets misgaat, dat de overheid komt helpen. Maar we zien dat de risico's die we lopen zo groot zijn, dat kan de overheid niet aan. We moeten zelf en samen redzaam worden."

Onvoldoende voorbereid op crisis

Nederlanders voelen de urgentie nog onvoldoende, volgens Donker. "We zijn opgevoed met het idee dat het nooit meer oorlog zou worden en dat alles goed gaat, maar we moeten ons voorbereiden op andere scenario's."

Vandaag presenteerde de Europese Commissie plannen die ertoe moeten leiden dat de Europese Unie voorbereid is op verschillende soorten crises.

Krachten lokaal bundelen

Maar hoe? Volgens Donker ligt de kracht ook vooral in dit soort initiatieven. "Gelukkig zijn er veel instanties die daarbij helpen. Mochten mensen willen bijdragen, meld je dan, zodat we de initiatieven aan elkaar knopen en ons kunnen voorbereiden op iets wat hopelijk nooit voorkomt."

Donker zet zich vooral op lokaal niveau in. "Als de stroom er bijvoorbeeld lang af ligt, hebben mensen behoefte aan informatie." Dat zou in de vorm van lokale 'noodsteunpunten' gerealiseerd kunnen worden. "We willen op logische plekken in de samenleving, zoals brandweerkazernes, een stemlokaal of een buurthuis, dat mensen daar terecht kunnen in nood."

Kijk naar elkaar om

We zullen het uiteindelijk vooral met elkaar moeten doen, zegt zorgreservist Bart Hilt. "Ik zie het als een soort roeping. Elkaar ondersteunen en elkaar helpen. Daar waar het tekort is, moet je elkaar aanvullen."

Ook Jaap Donker zegt: "We moeten ook kijken hoe het met de buurman of kwetsbaren in de straat is. Hoe kunnen we samen de schouders eronder zetten? Hoe kunnen we in donkere periodes elkaar hier doorheen loodsen?"

Beter voorbereid dan achteraf problemen

Toch hoopt Hilt binnenkort nog niet ingezet te worden. "Dat zou het mooiste zijn. Hoe minder dat we nodig zijn, hoe beter het eigenlijk is. Maar ja, je kan beter zorgen dat je iets achter de hand hebt, als dat je te laat bent en je in de problemen raakt."

Tot nu toe hebben 4.000 zorgprofessionals zich gemeld bij de Nationale Zorgreserve. Ze hopen te groeien naar een bestand van zo'n 5.000 mensen.

De Amerikaanse president Trump voert de druk rondom de koop van Groenland op. Hij wil het eiland vanwege de strategische ligging en bodemschatten en stuurt daarom vicepresident JD Vance op pad voor een bezoek. "Dit is voor de meeste Denen een shock."

"Het is een grote stressfactor en je mag het niet onderschatten", zegt Clingendael-onderzoeker Karen van Loon over de huidige situatie.

Bondgenootschap onder druk

Van Loon is gespecialiseerd in geopolitiek in het Noordpoolgebied en bredere veiligheids- en defensievraagstukken en ziet hoe Donald Trump met zijn uitspraken en het bezoek van vicepresident JD Vance, het bondgenootschap tussen Amerika en Denemarken onder druk zet.

Groenland valt op dit moment, tot hun grote ongenoegen, nog onder het Deense koninkrijk.

Denen in schok door bezoek Vance

Het had een bezoek moeten zijn waarbij alleen de vrouw van JD Vance, Second Lady Usha Vance, aanwezig zou zijn. "Ze zou bezoekjes afleggen aan verschillende Groenlandse gemeenschappen, maar die bezoeken zijn nu afgelast. Het blijft nu bij een bezoek aan de Amerikaanse luchtmachtbasis", zegt Van Loon.

"Wat er nu gebeurt is voor de meeste Denen echt een schok. Je kan wel spreken van een ernstige vertrouwensbreuk", vertelt de onderzoeker.

'Groenland niet te koop'

Vicepresident Vance zal nu namelijk wel aanwezig zijn bij het bezoek en hoogstwaarschijnlijk gesprekken voeren met diplomaten.

En dat terwijl Denemarken al meerdere keren heeft aangegeven geen interesse te hebben in het verzoek van Trump. Ze zijn niet van plan om Groenland 'over te dragen' aan de Verenigde Staten.

'Hij wil niet loslaten'

Toch blijft Trump aandringen. De uitspraken die vanuit de Verenigde Staten blijven komen hebben een impact op zowel de Denen als Groenlanders. Ze zijn niet gewend dat een president blijft aandringen.

"Vroeger hebben ze het ook wel eens gevraagd, maar werd het losgelaten", zegt Van Loon. Volgens de onderzoeker werd Trump tijdens zijn eerste termijn zelfs uitgelachen toen hij het balletje opgooide. "Het leek toen absurd, maar sinds hij voor de tweede keer president is, is het duidelijk dat hij het niet wil loslaten."

Toch onderhandelen

Maar juist door die houding moeten Deense en Amerikaanse onderhandelaren nu toch met elkaar om tafel gaan zitten. "Om een consensus te vinden en niet te vergeten om Groenland bij dit proces te betrekken", legt de onderzoeker uit.

"Want", vervolgt Van Loon, "Groenland is wel een regio die in zeer grote mate zelfbestuur heeft binnen het Koninkrijk Denemarken." De twee landen kunnen dus niet zonder inspraak van het hoofd van het eiland een beslissing maken. Dit vooral omdat Groenland onafhankelijk wil zijn, ook van Denemarken.

Angst in Groenland

De angst in Groenland is op dit moment dus groot, weet Van Loon. Ze willen hun onafhankelijkheid van Denemarken niet inruilen voor afhankelijkheid van Amerika. "Het gevoel is daar heel sterk. Er is angst voor wat er komen gaat."

"Ze hebben al een heel lang proces afgelegd met Denemarken en dat dekolonisatieproces is nog steeds bezig", gaat de onderzoeker verder.

Respectloos

"Ze zijn er heel duidelijk in dat ze geen Amerikanen willen worden." En dat is vooral te zien aan alle standpunten die hun regering op dit moment inneemt.

Zo liet de Groenlandse premier Múte Bourup Egede de afgelopen maanden al publiekelijk weten dat het eiland niet te koop is, en dat hij Trump respectloos vindt.

'Rol van de EU is beperkt'

Kan de Europese Unie nog iets betekenen in deze noodgedwongen onderhandelingen, aangezien Denemarken een lidstaat is? "Dat is een lastig verhaal", antwoordt Van Loon. "Denemarken is lid van de EU maar Groenland niet. Ze hebben in de jaren 80 een opt-out gehad."

Maar aangezien de EU wel nog steeds investeert in Groenland - onder andere in onderwijs en gezondheid - én een paar jaar geleden een mineralendeal heeft gesloten, zou de EU wel een bemiddelende rol kunnen spelen, denkt de onderzoeker. "Dus er is een rol voor de EU, maar die blijft wel beperkt."