Wat jarenlang onhaalbaar leek, komt nu toch in zicht: het bindend correctief referendum. Het voorstel om burgers via een referendum aangenomen wetten terug te laten draaien, lijkt vandaag in de Tweede Kamer af te koersen op een ruime meerderheid.

"Het is een handrem van de bevolking om een wet die hier is aangenomen terug te draaien", zegt SP-fractievoorzitter Jimmy Dijk. Zijn partij nam tijdens de vorige kabinetsperiode al het initiatief voor het bindend correctief referendum. Volgens hem is dit een manier zodat mensen meer vertrouwen krijgen in de politiek.

Meer betrokken bij politiek

"We zien eigenlijk al heel lang dat het vertrouwen in de politiek minder wordt. Dan is het goed mensen meer te betrekken bij de politiek", legt Dijk uit. Zijn partijgenoot en voormalig Tweede Kamerlid Ronald van Raak slaagde er zo'n 4 jaar geleden net niet in om het voorstel door beide Kamers te loodsen.

Het grote voordeel van een bindend correctief referendum is volgens de SP-fractievoorzitter dat beslissingen die niet gedragen worden door 'de meerderheid van het volk' teruggedraaid kunnen worden. "Op die manier krijg je ook een brede discussie in de samenleving over een thema."

Sluiting verzorgingstehuizen

Een goed voorbeeld waar een bindend correctief referendum over gevoerd had kunnen worden is volgens Dijk de sluiting van de verzorgingstehuizen in Nederland. Zo'n 10 jaar geleden besloot het kabinet-Rutte II te bezuinigen op de ouderenzorg door de verzorgingstehuizen te sluiten.

Ouderen moesten langer thuis wonen en samen met een wijkverpleegkundige bekijken welke zorg nodig zou zijn. "Daar was een meerderheid van de bevolking tegen", blikt de SP-fractievoorzitter terug. Hij denkt dan ook dat de plannen destijds zouden zijn teruggedraaid als er een bindend correctief referendum over was gehouden.

Ook meerderheid in Eerste Kamer?

Dijk heeft 'heel goede verwachtingen' dat er 'weer een volle meerderheid' in de Tweede Kamer is voor het bindend correctief referendum. "Want we hebben het ook teruggezien in het regeerprogramma en we weten dat de partijen die de vorige keer voor waren, nu groter zijn dan de vorige keer. En toen ging het ook ruim door de Tweede Kamer." Daar koerst het voorstel inderdaad af op een ruime meerderheid van ruim 100 zetels, als voorstanders, zoals PVV, GroenLinks-PvdA, D66 en BBB, opnieuw voor stemmen.

Iets spannender wordt het in de tweede lezing in de Eerste Kamer, waarbij de Senaat het wetsvoorstel opnieuw behandelt. Daar ligt een tweederde meerderheid binnen bereik, maar is de marge krapper. De voorwaarde is dat de BBB voor stemt. Bij de vorige lezing hebben ze aangegeven kritisch naar het voorstel te kijken.

'Referendum als noodrem'

Hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Amsterdam Tom van der Meer legt uit wat het nut is als het bindend correctief referendum wordt ingevoerd. "Het kan zo zijn dat er meerderheden ontstaan in de Tweede Kamer voor beleid waar kiezers het eigenlijk helemaal niet mee eens zijn."

Volgens hem is wiskundig zelfs uitgerekend dat er in een democratie als de onze altijd meerderheden ontstaan voor voorstellen die niet een meerderheid hebben onder het volk. "Dan moet er een soort van noodrem mogelijk zijn. Dat is het bindend correctief referendum."

Democratie van deze tijd

Van der Meer maakte in 2018 deel uit van een staatscommissie die het parlementair stelsel onderzocht. Die deed onder leiding van Johan Remkes een reeks voorstellen om de democratie weer bij de tijd te krijgen. Naast een gekozen formateur en een aangepaste rol voor de Eerste Kamer stelden ze ook voor om een bindend correctief referendum in te voeren.

"Een bindend correctief referendum betekent dat het alleen maar wetten kan wegstemmen die door de Tweede en Eerste Kamer recent zijn aangenomen", zegt Van der Meer. "En het moet door burgers geïnitieerd worden, niet door de politiek. Want dat laatste maakt je heel kwetsbaar voor politiek opportunisme, zoals bijvoorbeeld bij het Brexit-referendum en internationale verdragen en belastingwetten."

Tientallen jaren discussie

De discussie over het bindend correctief referendum wordt al tientallen jaren gevoerd in de Nederlandse politiek. SP en D66 deden eerder al tevergeefs pogingen het referendum in te voeren. In 1999 leek dat bijna te gebeuren, maar door een onverwachte tegenstem in de Eerste Kamer van VVD-senator Hans Wiegel ging het hele feest niet door. Het moment staat sindsdien te boek als de 'Nacht van Wiegel'.

Wel zijn er in de jaren daarna verschillende raadgevende referenda gehouden. Zo stemde Nederland in 2005 massaal tegen de Europese Grondwet. Ook het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne (in 2016) en de inlichtingenwet (in 2018) werden weggestemd. Maar politiek Den Haag hoefde zich er niet aan te houden omdat die referenda niet bindend waren.

VVD kritisch op referendum

Het kabinet-Rutte III schafte uiteindelijk het raadgevend referendum weer af. Toenmalig premier Mark Rutte zei in gesprek met EenVandaag geen begrip te hebben voor mensen die op deze manier mee kunnen beslissen. "Spelshows op tv zijn ook leuk en kantklossen is ook leuk, maar uiteindelijk gaat het toch om serieuze dingen."

Die kritiek heeft de VVD nog altijd. "Met een referendum ga je soms heel complexe materie versimpelen tot een simpel 'ja' of 'nee'", zegt VVD-Kamerlid Silvio Erkens. "Volgens mij kan de kiezer bij de stembus beslissen wat ze vonden van het beleid en niet via referenda tussendoor."

Belangengroepen

Volgens Erkens bestaat het risico dat belangengroepen referenda kapen. "Dat is ook niet in het belang van een groot deel van de burgers van Nederland, want veel besluiten die je moet nemen zijn misschien goed voor de hele grote groep in Nederland. Dan wil je niet dat een kleine meerderheid zo'n besluit kan terugdraaien."

Het is nog onduidelijk hoe het bindend referendum er precies uit gaat zien. De exacte invulling moet namelijk worden uitgewerkt in de zogeheten 'uitwerkingswet'. Die wet moet niet alleen gaan bepalen welke onderwerpen geschikt zouden zijn voor een referendum, maar ook hoeveel kiezers uiteindelijk moeten opkomen om het referendum geldig te laten zijn. Daar wordt in een later stadium pas over gesproken.

Hulpverleners zijn hard bezig overlevenden te redden in Myanmar na de aardbeving. Ook een Nederlands team met reddingshonden staat klaar om het land, dat midden in een burgeroorlog zit, te helpen. "Ter plaatsen zullen we zien met wie we gaan samenwerken."

De eerste raket van de Duitse start-up Isar Aerospace wordt morgen in het noorden van Noorwegen gelanceerd. Als deze slaagt, is het de eerste keer dat een raket vanuit West-Europa in een baan om de aarde wordt geschoten. "Dit is belangrijk voor Europa."

Isar Aerospace is een van de eerste Europese commerciële bedrijven die zich bezighoudt met het bouwen van raketten, vertelt deputy director van het Netherlands Space Office (NSO), Joost Carpay. Europa loopt, vergeleken met Amerika, achter op dit gebied. "Maar nu lijkt er een gat in de markt te zijn waarin een paar commerciële bedrijven springen."

'Mooie ontwikkeling'

"Dit zijn mooie ontwikkelingen voor Europa", benadrukt Carpay. Volgens hem is het belangrijk dat we vanaf ons eigen grondgebied kunnen lanceren. Hij vindt het daarom goed dat het commerciële bedrijf Isar Aerospace, dat de intentie heeft om de Europese concurrent van het Amerikaanse SpaceX te worden, een risico neemt.

"Je ziet dat er op het moment minstens vier bedrijven bezig zijn met het ontwikkelen van raketten", vertelt hij. "En daar wordt dus ook in geïnvesteerd, soms door overheden maar dan zonder de ontwikkeling te sturen. Dus alleen met financiering." Ook zijn er private investeerders die steeds meer interesse tonen. En als de testlancering morgen succesvol blijkt, zal die belangstelling alleen maar groter worden, voorspelt Carpay.

Onafhankelijkheid voor Europa

Deze nieuwe ontwikkelingen zijn van groot belang voor Europa. Het is volgens de deputy director belangrijk om onafhankelijk te zijn, van wie dan ook: "Ruimtevaart is strategisch van groot belang. We willen zelf kunnen bepalen welke satellieten we wanneer waarnaartoe lanceren en dat moeten we in eigen hand hebben."

"Dit bedrijf ziet dus een markt naast SpaceX, ook omdat zij een kleine raket hebben. Die heeft SpaceX niet. Dus het is ook een kwestie van marktkansen zien."

Meer raketten en lanceerbases

Maar wat moet er eigenlijk nog gebeuren voordat we op grote schaal dit soort raketten kunnen lanceren, zodat we écht kunnen concurreren met SpaceX van Elon Musk? "Het belangrijkste is het ontwikkelen van de raketten en een lanceerbasis", antwoordt Carpay.

Hij vertelt dat in het ontwikkelen van zulke bases al grote stappen worden gezet. "Er zijn al een aantal in Europa die voor de wat kleinere raketten geschikt zijn. En onze Spaceport in Frans Guiana wordt ook voor die kleinere raketten klaargemaakt." Het is op dit moment een kwestie van de ontwikkelingen blijven stimuleren, stelt hij.

'Het blijft een uitdaging'

Maar wat als het morgen dan toch misgaat? "Het blijft een uitdaging", antwoordt Carpay. "Maar ik denk ook dat het bedrijf daar zelf rekening mee houdt. Het blijft altijd een risico, zeker omdat de raket nog nooit gevlogen heeft."

Wel is hij ervan overtuigd dat Isar Aerospace het proces grondig heeft aangepakt. En mocht het toch fout gaan, dan is het een goede les. "Dat betekent alleen maar dat de kans dat het de volgende keer goed gaat, groter is."

Lancering over 1 à 2 jaar

Gaat de testlancering morgen wel goed, dan komt een echte lancering sneller dan gedacht om de hoek kijken, denkt Carpay. "Ik zag dat ze hun eerste lanceringen in 2028 verkocht hebben. Maar als het morgen goed blijkt te gaan dan weet ik zeker dat we al eerder kunnen zeggen dat hij klaar is voor ontwikkeling."

"Dus laten we zeggen, dan verwacht ik dat binnen 1 of 2 jaar echt ook de markt het vertrouwen heeft in de raket om lanceringen in te kopen."

Sneller en wendbaarder dan ESA

Ook de European Space Agency (ESA), de Europese variant van de NASA, is al 10 jaar bezig met de bouw van raketten. Waarom duurt het daar veel langer dan wanneer een commercieel bedrijf een poging waagt?

"Die bedrijven zijn vaak wat sneller en wendbaarder dan de ESA", weet de deputy director. "Bij de ESA moeten 23 lidstaten beslissingen nemen."

Kleine raket

Maar ook het gewicht dat de raket van Isar Aerospace heeft, maakt het makkelijker voor het bedrijf om snel een raket te bouwen. "Het is een kleine die precies onder de gewichtsklasse zit van de raketten die ESA heeft ontwikkeld. Dus hij is speciaal voor de wat kleinere satellieten", legt Carpay uit.

"Normaal lanceren we met één raket een heleboel tegelijk. Maar met een kleinere raket gaat het met één of twee tegelijk." Ook hoeven de kleinere satellieten van de Duitse start-up niet te wachten tot ze met een grotere raket mee kunnen, vertelt de expert. "En dat maakt het heel interessant."