radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Waarom de migratiedeal met Turkije niet werkt

Waarom de migratiedeal met Turkije niet werkt
Vluchteling op Chios (archief)
Bron: EenVandaag

In maart 2016 sloot de EU een deal met Turkije om asielzoekers tegen te houden. Toch zitten er nu weer 30.000 mensen vast op de Griekse eilanden. De Turkije-deal werd een fiasco, vooral door de traagheid van het Griekse asielsysteem.

"We zijn weer terug in 2015", verzucht Stavros Myrogiannis. In dat jaar begon hij met het opzetten van Kara Tepe: het kamp voor kwetsbare asielzoekers op Lesbos. Intussen is het kamp zijn trots. "Eén van mijn regels is dat elke kwetsbare familie in ieder geval één ruimte voor zichzelf heeft. En die regel laten wij niet los. Op deze manier krijgen mensen weer een beetje waardigheid terug."

'De deal is dood'

Hoe anders is het in kamp Moria, 10 minuten rijden verderop. Dat kamp, een voormalige militaire basis met prikkeldraad boven de muren, is gemaakt voor 3000 mensen. Op dit moment verblijven er 13.000 vluchtelingen waarvan ongeveer 5000 in tentjes buiten de hekken. In dat kamp is geen privacy, geen ruimte om je even terug te trekken. In de containers verblijven drie of vier families tegelijkertijd.

Hoe kan deze situatie bestaan, terwijl er 3,5 jaar geleden een deal werd gesloten waarmee voorkomen moest worden dat asielzoekers de oversteek nog zouden wagen vanuit Turkije naar Griekenland? "De deal is dood", zegt Myrogiannis. "Er komen weer elke dag boten, de overheid is weer niet voorbereid en de mensen zitten hier vast."

Lees ook

'Status quo onacceptabel'

Ook de architect van de EU-Turkije deal, Gerald Knaus van de denktank ESI, erkent dat er grote problemen zijn met 'zijn' deal en dat er naar oplossingen gezocht moet worden. In de EU-Turkije deal werd afgesproken dat alle asielzoekers die aankwamen op de Griekse eilanden terug gestuurd zouden worden naar Turkije. In ruil daarvoor zouden EU-landen erkende vluchtelingen vanuit Turkije overnemen en krijgt Turkije 6 miljard euro voor de opvang van vluchtelingen.

Het grootste struikelblok is het terugsturen van de asielzoekers. Uit cijfers van de EU uit maart 2019 blijkt dat in de eerste 3 jaar na de deal maar 2441 asielzoekers terug zijn gebracht naar Turkije. Dat is een bijzonder laag aantal: in 2017 en 2018 kwamen ongeveer 30.000 mensen aan op de Griekse eilanden, en in 2019 tot nu toe al 38.000.

Zo werkt de deal tussen de EU en de Turkije.

Bijna niemand wordt teruggestuurd

De asielzoekers worden niet teruggestuurd, omdat ze vastzitten in Griekse asielprocedures. Als iemand aankomt op Griekse bodem, mag iemand daar asiel aanvragen. De architecten van de EU-Turkije deal hadden bedacht dat de Griekse immigratiedienst konden oordelen dat de asielzoekers al een veilig land hadden gepasseerd, namelijk Turkije. De migranten zouden na dat oordeel direct teruggestuurd kunnen worden.

Maar al 2 maanden nadat de deal gesloten was oordeelde een Griekse rechter dat Turkije geen veilig land was voor Syrische vluchtelingen, dus konden de vluchtelingen niet terug naar dat land.

Turkije geen veilig land

De belangrijkste twijfels over of Turkije een veilig land was of niet, ontstonden nadat mensenrechtenorganisaties uitgebreid rapporteerden dat Turkije Syriërs onder dwang terugbrengt naar Syrië. Omdat dit lot ook Syriërs zou kunnen treffen die vanuit Griekenland naar Turkije worden teruggebracht, kunnen de vluchtelingen niet terug naar Turkije.

Maar de belangrijkste reden dat de asielzoekers vastzitten in Griekenland is de traagheid van het Griekse juridische systeem. Griekenland had voorheen nauwelijks een immigratiedienst. Alle migranten liepen gewoon door het Europese vasteland op.

75.000 asielaanvragen

Toen in 2016 de Balkanlanden hun grenzen sloten en de deal met Turkije gemaakt werd, moesten de Grieken het hele systeem dus bijna van de grond af opbouwen. En dat gaat ongelooflijk traag. In 2016 werden er slechts enkele asielaanvragen per dag afgehandeld en momenteel lijkt dat nog niet veel sneller te gaan. Volgens de Griekse migratieminister lopen er nu 75.000 asielaanvragen in Griekenland.

Stavros Mirogiannis is bang dat het er binnenkort nog veel meer worden. "Nu Erdogan Noord-Syrië is binnengevallen, zullen er nieuwe vluchtelingenstromen op gang komen, en er zullen ook weer meer vluchtelingen hier komen." Volgens hem moeten de EU-leiders opnieuw met Turkije om tafel. "Hoe de eilanden nu gebruikt worden als dumpplaats voor gevluchte zielen, is niet aanvaardbaar. De Europese politici moeten met nieuwe, betere, oplossingen komen."

Bekijk hier de tv-reportage van ondernemers op Lesbos.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Zorgkantoor CZ wil meer bevoegdheden om op pgb-fraude te controleren: 'We voelen dat het niet pluis is, maar kunnen niets'

Zorgkantoor CZ wil meer bevoegdheden om op pgb-fraude te controleren: 'We voelen dat het niet pluis is, maar kunnen niets'
CZ-directeur Caro Verlaan
Bron: ANP / EenVandaag

Zorgkantoren mogen administratie niet inzien en alleen aangekondigd huisbezoeken doen, wat toezicht op pgb-zorg lastig maakt. "We moeten meer bevoegdheden hebben", reageert CZ-directeur Verlaan op onderzoek van EenVandaag naar mogelijke pgb-fraude.

"Binnen de huidige constructie is het redelijk makkelijk om daar misbruik van te maken. Het probleem is dat we vaak wel voelen dat het niet pluis is, maar er heel weinig mee kunnen", zegt Caro Verlaan, directeur van zorgkantoor CZ, de partij die pbg-budgetten toekent.

Familie in Den Haag

Verlaan reageert op onderzoek van EenVandaag, waaruit blijkt dat een familie in Den Haag mogelijk tonnen aan pgb-geld declareerde zonder het aan de zorg te besteden.

De indicatie, verleend door zorgkantoor CZ, van 132.000 euro per jaar, verdween naar het zorgbedrijf van een van de zoons. De daadwerkelijk zorg werd verleend door Portugese en Braziliaanse vrouwen. Zij kregen maar een klein deel van dat bedrag en werden ver onder het minimum loon betaald.

Bekijk ook

Onvoldoende controle

Het verhaal laat zien hoe makkelijk het is om te frauderen met een pgb-budget, over de rug van arbeidsmigranten. "Ik kan dat alleen maar beamen", zegt de bestuurder. Opvallend, want juist haar zorgkantoor moet controleren hoe het pgb-geld wordt uitgegeven.

"Er moet natuurlijk een zorgdossier gemaakt worden, dat bespreken wij, dat controleren wij ook. Dan kijken we met de budgethouder of de zorgverlener of dat reëel is en dan kunnen wij akkoord geven hoe dat verder daarna besteed wordt", zegt de directeur van CZ. "Maar dat kunnen wij helaas niet zien."

Onafhankelijke controle

Het zorgkantoor kan niet in boekhouding kijken en alleen een gepland huisbezoek doen. Wat volgens Verlaan weinig effectief is aangezien mensen de boel vaak in orde maken wanneer het zorgkantoor aankondigt langs te komen om achter de voordeur te controleren of wat er op papier staat ook klopt. Verlaan ziet dat ze op dit moment te weinig bevoegdheden heeft om fraude te controleren.

"CZ zou daarom graag de mogelijkheid willen verkennen om een onafhankelijke zorgverlener van een gecontracteerde partij buiten de familiare sfeer aan te stellen die erop kan toezien of het pgb wordt gebruikt op de manier waarvoor het bedoeld is." Op die manier is er dus iemand van buitenaf die controle houdt.

Meer bevoegdheden

"Hiermee verkleinen we de kans op samenspanning en hoeven we bij twijfel met betrekking tot fraude niet het gesprek te voeren met iemand die twee petten op heeft", legt Verlaan uit.

Daarnaast wil de zorgverzekeraar dat ze meer bevoegdheden hebben om fraude vast te stellen en aan te pakken.

info

Hoe werkt het pgb-budget?

Mensen die langdurige zorg nodig hebben bijvoorbeeld vanwege een beperking, ouderdom of chronische ziekte kunnen in Nederland zorg krijgen via instellingen, maar ook zelf zorg inkopen met een persoonsgebonden budget (pgb). Daarmee krijgen ze meer regie over wie de zorg verleent, wanneer en hoe. In plaats van zorg 'in natura' (bijvoorbeeld van een vaste zorginstelling), kiest de cliënt dus zelf zijn of haar zorgverlener: denk aan een familielid, een zelfstandig zorgverlener of een klein zorgbedrijf.

Het zorgkantoor beoordeelt het zorgplan: hierin staat wie de zorg levert, hoeveel uur en tegen welk tarief. Ook houden zij toezicht op het gebruik van het toegekende budget. Dit toezicht vindt grotendeels op papier plaats. Alleen bij signalen of steekproeven wordt soms een huisbezoek gedaan.

Partijen wijzen elkaar aan

Binnen het systeem van pgb zijn veel partijen betrokken. Wanneer het aankomt op de controle van fraude, wijzen ze vaak naar elkaar. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) mag het geld alleen uitbetalen, en doet dus in feite alles wat de budgethouder aan hen doorgeeft. De SVB mag geen inhoudelijke controle doen. Zij checken alleen of de administratie klopt. Een woordvoerder laat weten dat zij op dit moment niks kunnen doen met meldingen.

Er wordt gewerkt aan wetgeving, zodat ze signalen kunnen doorgeven aan het zorgkantoor. Het zorgkantoor heeft namelijk wél een toezichthoudende rol. Verder is er de branchevereniging van zorgkantoren (ZN), die wilde niet op vragen van EenVandaag reageren.

Controle zorgkantoren lastig

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), houdt toezicht op de uitvoering van het pgb door zorgkantoren, en laat weten dat het lastig is om dit te controleren.

"Momenteel zijn er geen concrete voorschriften ten aanzien van de inrichting van een zorgbedrijf die verbieden of verhinderen dat zoals in deze casus geschetst de zoon via een onderneming zorg verleent aan zijn vader", leggen ze uit.

CZ reageert op het onderzoek van EenVandaag

Verantwoordelijkheid budgethouder

Zij verwijzen, net zoals het zorgkantoor, naar de verantwoordelijkheid van de budgethouder: "In geval van een pgb is de budgethouder de enige die een contractuele relatie heeft met de zorgaanbieder. Dat bemoeilijkt de situatie. De budgethouder sluit overeenkomsten met de pgb-zorgverleners. Het zorgkantoor controleert deze overeenkomsten, maar heeft zelf geen contractuele relatie met de zorgaanbieder."

"Dat het zorgkantoor geen directe relatie met de pgb-zorgaanbieder heeft, hindert het zorgkantoor om signalen van onjuistheden of fraude te onderzoeken en op te volgen", leggen ze uit. "Hierdoor is het aan budgethouders om informatie te verzamelen over de zorgaanbieders van wie zij voor hun zorg afhankelijk zijn."

'Is te ver doorgeslagen'

In 2025 geven Nederlandse belastingbetalers 3,7 miljard uit aan pgb-zorg. Naar schatting wordt elk jaar voor zo'n 500 miljoen gefraudeerd met persoonsgebonden budgetten.

Verlaan ziet dat het politiek gevoelig ligt om het pgb-systeem te veranderen en dat begrijpt ze. "Het pgb-systeem is ooit bedacht met het idee mensen meer zeggenschap te geven over de zorg. Het is voor een bepaalde doelgroep mooi, maar het is te ver doorgeslagen", zegt directeur van het zorgkantoor CZ Caro Verlaan. "We hebben in Nederland veel regels, maar hiervoor misschien wel te weinig", zegt ze.

Bekijk ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Defensie huurt commerciële bedrijven in om militairen te trainen, maar officieren zijn kritisch: 'Je wil je rekruten zelf in de ogen kunnen kijken'

Defensie huurt commerciële bedrijven in om militairen te trainen, maar officieren zijn kritisch: 'Je wil je rekruten zelf in de ogen kunnen kijken'
Defensie huurt voor miljoenen militaire trainers in bij commerciële bedrijven
Bron: EenVandaag

Er is een groot tekort aan opleiders bij Defensie. Daarom worden commerciële bedrijven ingehuurd om nieuwe militairen op te leiden. Jean Debie, van de militaire vakbond VBM, is kritisch. "Officieren willen gewoon hun eigen mensen trainen."

Het moet de grootste uitbreiding van het leger worden sinds de Koude Oorlog: het kabinet wil dat de krijgsmacht in rap tempo naar 200.000 militairen groeit. Dat zijn er nu nog 76.663. Aan ambities dus geen gebrek bij staatssecretaris Gijs Tuinman van Defensie.

Tekort aan militaire trainers

Het goede nieuws is dat er heel veel jonge mensen staan te trappelen om militair te worden. Alleen is er één groot probleem: wie gaat al deze toekomstige militairen opleiden? Er is namelijk een enorm tekort aan militaire trainers bij Defensie.

Dit leidde ertoe dat het afgelopen jaar van de 4.000 jongeren die mee wilden doen aan het dienjaar, een kennismakingsjaar bij Defensie, er maar voor 438 studenten plek was.

Bekijk ook

Bezuinigingen

Het probleem zit vooral bij het aantal onderofficieren. Door jarenlange bezuinigingen zijn er daar veel te weinig van. Maar juist deze onderofficieren vormen de ruggengraat van het militaire apparaat en zijn verantwoordelijk voor het opleiden van rekruten.

Om dat tekort aan te vullen, zoekt Defensie nu zijn heil bij commerciële bedrijven om deze trainingstaken toch te kunnen uitvoeren.

Commerciële bedrijven

Een van die bedrijven is de Advanced Forces Group (AFG). Directeur Geert van Oosterhout, die 17 jaar gediend heeft als militair, is blij dat hij met zijn bedrijf Defensie uit de brand kan helpen. "Defensie heeft met name nu grote uitdagingen, als het om het opleiden van personeel gaat."

"Ik heb de gelegenheid gehad veel ervaring op te kunnen doen binnen het Corps Mariniers", vertelt Van Oosterhout. "In die rol heb ik vaak samengewerkt met Amerikaanse en Engelse collega's, waar ik heb gezien wat voor kennis en ervaring daar allemaal zit. En die expertise kan voor Defensie zeer waardevol zijn, denk ik."

Bekijk ook

Trainers uit VS en Engeland

Door zijn internationale ervaring heeft de oud-marinier en directeur van dichtbij kunnen ervaren hoe je je op 'complexe gevechten' voorbereidt. Die 'internationale mindset' wil hij graag op de nieuwe lichting militairen overbrengen. Hij werkt daarom veel met trainers uit de VS en Engeland.

"Zij zijn in grote oorlogen en conflictgebieden actief geweest", legt Van Oosterhout uit. "Zowel in Afrika als het Midden-Oosten. Dit zijn landen die weten hoe je een groot leger opzet, dus dat is kennis die ik graag via die internationale opleiders doorgeef aan nieuwe militairen die het vak nog moeten leren."

Niet iedereen blij

Toch klinkt er ook kritiek op de werkwijze van deze private bedrijven, met name bij de militaire vakbonden. Zo hoort de voorzitter van de militaire vakbond VBM, Jean Debie, dat er binnen militaire kringen zorgen zijn over die externe trainers.

"Wat ik terugkrijg van mijn mensen, dat zijn in dit geval groepscommandanten die soldaten opleiden, is glashelder", zegt Debie. "Zij zeggen heel duidelijk dat ze hun eigen mensen willen opleiden. Want ze moeten straks ook met die nieuwe lichting soldaten de oorlog in of op een andere gevaarlijke missie. Dus je wil die nieuwe lichting militairen zelf in de ogen kunnen kijken. Zodat je precies weet wat je aan ze hebt."

Bekijk ook

Blind vertrouwen

Het is volgens Debie namelijk essentieel dat je blind op elkaar kunt vertrouwen als je op missie bent. Dat daar hier nu minder zicht op lijkt te zijn, zorgt voor onrust bij onderofficieren. "Ze willen gewoon weten wat hun capaciteiten zijn. Om het simpel te zeggen: hoe goed kunnen deze rekruten schieten? Hoe opereren ze als ze onder zware druk staan?", legt hij uit. "Ze willen helder hebben wat voor vlees ze in de kuip hebben."

Van Oosterhout herkent zich, naar eigen zeggen, niet direct in deze kritiek en stelt dat "alles in nauwe samenwerking" met Defensie gebeurt. En dat zijn trainingen voldoen aan alle waarborgen van het ministerie.

'We vissen niet in dezelfde vijver'

Wel wil de oud-militair graag een andere veelgehoorde klacht tegenspreken, namelijk dat private partijen personeel zouden wegtrekken bij de krijgsmacht door betere arbeidsvoorwaarden aan te bieden aan militaire opleiders. "Dat wil ik even klip-en-klaar zeggen: wij werven niet binnen Defensie."

Hij gaat verder: "Dus er komen geen mensen vanuit Defensie naar ons toe, daar hebben we geen interesse in. In de zeven jaar dat we als bedrijf bestaan hebben we nog nooit een onderofficier weggehaald bij Defensie. Wij werken wel met Nederlandse instructeurs, maar dat zijn mensen die al lang weg zijn bij defensie en jaren actief zijn in het bedrijfsleven. Dus we vissen niet in dezelfde vijver als Defensie."

Bekijk ook

Staatssecretaris van Defensie blij

Staatssecretaris van Defensie Gijs Tuinman laat aan EenVandaag weten juist heel erg blij te zijn met de bijdrage die commerciële bedrijven leveren. Tuinman: "Defensie moet heel hard groeien, de gehele geopolitieke situatie is totaal veranderd. We zien dat Nederland en Europa meer en meer op eigen benen moeten staan. Dus op het gebied van opleiden en trainen heb ik eigenlijk iedereen nodig die mij daarin kan ondersteunen, en dus ook private partijen."

Tuinman denkt zelfs dat hij in de toekomst nog vaker een beroep op deze bedrijven moet doen. "Binnen mijn organisatie heb ik zo'n 7.000 mensen aanwezig die deze nieuwe militairen kunnen trainen en opleiden. Daarnaast heb ik ook inhuur die op afroep beschikbaar is. Dat is zo'n 10 procent. Maar ik verwacht dat ik in de nabije toekomst nog eerder meer dan minder nodig zal hebben van buiten."

'Zijn geen koekenbakkers'

De staatssecretaris wil tot slot benadrukken dat er hoge voorwaarden worden gesteld aan deze externe inhuur van trainers.

Tuinman: "Die trainers, dat zijn geen koekenbakkers. Een van de eisen die we stellen is dat ze aantal jaren als militair hebben gediend. Ze werken binnen de structuren zoals die binnen defensie bestaan. Dus ik wil de fabel wegnemen dat wij met die externe trainers een beetje in het luchtledige tasten als het om kwaliteit gaat. Dat zijn zeer ervaren trainers, met verstand van zaken."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant