Waar blijven ze? Opa wacht nog steeds op dochter en kleinkinderen uit IS-gebied

Housseins dochter en zijn twee kleinkinderen willen opgehaald worden uit het Koerdische vluchtelingenkamp Al Roj. Het terugkeerplan is klaar, maar de Nederlandse overheid weigert vooralsnog ze op te halen. "Er overlijdt daar iedere dag een kind."

"Ze zijn ziek, ondervoed, ze mankeren van alles. Er is geen medische zorg", vertelt Houssein over de situatie in het Al Roj-kamp in Koerdisch gebied in Noord-Syrië. "Met mijn dochter ging het redelijk goed, maar mijn oudste kleindochter had tbc. Dat is niet zo verwonderlijk. Er is daar geen kind dat niets mankeert."

Overvolle kampen

De vluchtelingenkampen in het gebied zitten overvol. In Al Roj zitten rond de 28 duizend vrouwen en kinderen. In een ander kamp waar veel Nederlandse vrouwen zitten, Al Hol, staat de teller op 73 duizend mensen.

Volgens Houssein is er maar 'minimaal' nieuws over de situatie in de kampen. "Van de politie of overheid is er niemand die ons vertelt hoe het er daar voorstaat. Terwijl de MIVD daar continu is, en ze op de hoogte zijn van de situatie."

Toenemende druk

De laatste maanden lijkt de druk op de Nederlandse overheid om de IS-vrouwen en hun kinderen op te halen toe te nemen. Zo vroeg kinderombudsman Margrite Kalverboer inmiddels al meerdere keren aan minister Grapperhaus om in actie te komen.

Ook de Verenigde Staten wil dat Europa de Syriëgangers en hun families ophaalt uit het gebied. Houssein ziet beweging sinds de Verenigde Staten ook druk uitoefent op Nederland.

Alle vrouwen op de foto gezet

Onlangs werden alle vrouwen en hun kinderen bij het hek van het kamp geroepen om op de foto te worden gezet. "Wij hopen dat het een aanzet is om iedereen te registreren, zodat ze opgehaald worden", vertelt Houssein. Een paar dagen daarvoor zouden de Belgische vrouwen al opgeroepen zijn.

"Ze moeten daar weg", zegt hij. "Het zijn Nederlandse staatsburgers en die hoor je te evacueren. Als het om de kinderen gaat, die moet je repatriëren en terughalen naar Nederland. Die kun je niet aan hun lot overlaten", vertelt Houssein.

'Van die kinderen kunnen we wat maken'

Houssein begrijpt de angst over de terugkeer, maar niet als het om de kinderen gaat. "We hebben het over 80 procent van de kinderen die tussen de 0 en 6 jaar oud zijn", zegt hij. Zijn eigen kleinkinderen zijn daar geboren en inmiddels 5 en 6 jaar oud. "Van die kinderen kunnen we wat maken met behandeling en begeleiding voor hen die iets ergs hebben meegemaakt."

"Als je het hebt over een veilige samenleving is het goed om ze gecontroleerd terug te halen. Dan weet je wie, wat en waar zit. Dan heb je er zicht op," legt hij uit. "Straks zeggen de Koerden: 'We gooien de poorten open en kijk maar waar je belandt.' Laat je ze daar, dan worden de kinderen tieners met woede en frustraties. Weten wij dan waar ze toe in staat zijn?"

Terugkeerbeleid

"Als je ze terughaalt, die moeders en vaders van die onschuldige kinderen, dan moet je die voor het gerecht brengen of ze wat gedaan hebben of niet. Dan mag de rechter daar een uitspraak over doen", zegt Houssein.

Bij een eventuele terugkeer mag Houssein alleen zijn kleinkinderen even zien op Schiphol. Zij zullen daarna onderzocht worden door de Raad voor de Kinderbescherming. Als het fysiek en psychisch goed met ze gaat, zullen ze ondergebracht worden bij familie.

Naar de terroristenafdeling

Zijn dochter moet direct door naar de gevangenis in Vught. Houssein heeft samen met andere lotgenoten een rondleiding gehad over de terroristenafdeling in Vught en uitleg gekregen over de dagbesteding en bezoektijden.

"Het terugkeerbeleid is klaar. De gesprekken met de kinderbescherming en alle lotgenoten zijn al afgerond. Er is bekend waar de kinderen terechtkomen. Er is bekend waar ze komen te zitten en waar de ouders gaan zitten", vertelt Houssein.