Wordt het geen tijd voor een fusie tussen de VVD en D66? Met een Binnenhofse bril op, is ’t een onzinnige gedachte. Maar met een Brusselse kijk op de werkelijkheid, hoef je je voor zo’n denkbeeld niet te schamen.

De VVD en D66 zitten per slot van rekening in het Europees parlement in één fractie. En als er volgend jaar verkiezingen zijn voor het Europees parlement bestrijden beide partijen elkaar in het binnenland, maar gaan ze in Brussel – door Eurosceptici buitenland genoemd – toch echt samen door één deur.

Congres Europese Liberalen

In Londen hielden de Europese liberalen en democraten (de ALDE) hun congres, op ’n mooie plek.

“Hier zitten alle boeven”, zei de Nederlandse voorzitter van de Europese liberale jongerenorganisaties Jeroen Diepemaat. Hij bedoelde daarmee niet Hans van Baalen, Han ten Broeke, Alexander Pechtold, Mark Verheijen, Guy Verhofstadt of de Nederlands sprekende Britse vice-premier Nick Clegg. Nee, hij doelde op Canary Wharf, een nieuwe wijk aan de Thames.

Hier besef je plots dat er van een bankencrisis geen sprake kan zijn geweest. Ze zitten er nog allemaal: HSBC, Santander, Citi, Barclays, NatWest, gehuisvest in glazen pyramides. Onder de glazen paleizen  ligt een gangenstelsel met luxe winkels en ontelbare restaurants.

Hier worden de bonussen in consumeren omgezet. Dit jaar zo lees ik in de Daily Mail zijn er weer zo’n 2700 bankiers die voor minder dan één miljoen Britse Pond hun bed niet uitkomen. “Greedy Bankers Still Don’t Get It”, lees ik. Even zag ik bij een zo’n bank ‘n werknemer met een kartonnen doos op de arm naar buiten komen. Maar dat kan nooit een teken zijn van een nieuwe credit crunch zoals in 2008. Toen zag je op televisie hele hordes bankiers met hun persoonlijke bezittingen in dozen op de arm door Wall Street lopen. Deze man was alleen. Niets -het is uit eigen waarneming- verraadt nieuwe financiële onrust.

Manifest

Daar, in die ambiance, stelden de Europese liberalen hun Manifest vast. Niet twee manifesten, één voor de VVD en één voor D66. In Den Haag is de eerste tegen uitbreiding van de EU en de ander vóór. De één vindt de fractievoorzitter van de Liberale fractie een gevaar. Al is die uitspraak van VVD-er Mark Verheijen, teruggenomen. Maar de ander – D66 -wil het liefst met Verhofstadt samenwonen.

Harde taal

Verhofstadt heb ik trouwens nog gevraagd of hij Mark Verheijen gesproken heeft. Was er nog niet van gekomen, zei hij mij, ook al zag ik ze samen op een welkomsparty. ’t Lukte evenmin op mijn initiatief van beiden een zand-erover-foto te maken. Verder gooide Nick Clegg wat electorale olie op het vuur door te zeggen dat de Europese gedachte van vrij verkeer en vervoer prima is, maar dat je niet – vrij vertaald – als EU-burger in elke lidstaat een uitkering kunt krijgen of gratis in het ziekenhuis kan gaan liggen.

Het meeste is bijgebleven de harde taal van Eurocommissaris De Gucht, liberaal en partijgenoot van Verhofstadt in België. Hij wees de vinger naar alle Europese regeringsleiders die volgens De Gucht Europa van van alles de schuld geven. “Zij zijn echt gevaarlijk”, riep hij bijna emotioneel zijn partijgenoten in Londen toe. “Als je angst aanjaagt bij de burger voor Europa, hoe krijg je de burger dan nog naar de stembus?” Let maar op, die Europese verkiezingen worden ‘best-wel’ spannend. Belangrijk zijn ze trouwens ook.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.