Inmiddels heeft Kristina Tsimanoeskaja een Pools visum. De Wit-Russische atlete wilde niet terug naar haar thuisland, nadat ze uit het team was gezet. Ze is niet de eerste Olympische atleet die tijdens de spelen asiel aanvraagt in een ander land.
Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn zeker 60 Olympische atleten gevlucht tijdens de spelen. Dat blijkt uit de data die sporthistoricus Jurryt van de Vooren verzamelde. Het 'recordjaar' is 1956, toen tijdens de spelen in Melbourne maar liefst 27 atleten niet naar huis terugkeerden.
'Kidnapping' in Canada
"Dat was midden in de Koude Oorlog. De volksopstand in Boedapest waren net met harde hand neergeslagen. Een groot deel van de Hongaarse olympische ploeg wilde absoluut niet terug", vertel Van de Vooren.
"Het vluchten was goed voorbereid, want de familieleden van de atleten waren de grens al overgegaan, waardoor zij veilig asiel elders konden aanvragen."
Dodelijk voor imago land
En 20 jaar later, op de spelen in Montréal in Canada, was het onder meer Sergej Nemtsanov die probeerde te vluchtten. Hij wilde niet terugkeren naar de Sovjet-Unie. Van de Vooren: "De Sovjet-Unie was daar niet van gediend. Het is natuurlijk dodelijk voor je imago als land."
"Dus beweerden ze dat Canada hem ontvoerd had en eisten ze dat Canada hem terug zou brengen naar het Olympisch dorp", vertelt hij. Omdat Nemstanov op dat moment 17 jaar was kon hij geen asiel aanvragen in Canada en moest hij inderdaad terugkeren.
Rennen door de straten
Maar ook meer recent zijn er genoeg voorbeelden te vinden. Tijdens de spelen van 2012 in Londen verdwenen 13 atleten uit Afrika.
Zij ontvluchtten de harde regimes uit onder meer Eritrea, Ivoorkust en Kameroen. En in 2006 ontvluchtte hardloper Lamin Tucker zijn thuisland Sierra Leone. Dat deed hij tijdens de Commonwealth games in Melbourne, Australië.
Van alle tijden
Met enkel een telefoon in zijn zak verliet Tucker het toernooi, nadat hij in een interview kritisch was geweest op de regeringsleiders van zijn land: "Ze dreigden ons hard te straffen bij onze terugkeer. Ik ben op de tram gestapt en zo ver mogelijk weggegaan. Daarna ben ik gaan rennen door de straten," vertelde Tucker eerder in een interview. Tegenwoordig woont hij met drie kinderen in Sydney.
Van de Vooren: "Dit soort wereldwijde sportevenementen zijn de kans voor atleten om niet meer terug te hoeven keren naar hun eigen land. Het is van alle tijden, dat blijkt nu met Tsimanoeskaja ook weer."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.