Bunschoten en Hoevelaken blijven achter in verbijstering na de gruwelijke dood van Romy en Savannah. Beiden meisjes werden begin deze maand levenloos aangetroffen. Deze week stond in het teken van afscheid. Hoe moeten de hechte gemeenschappen verder na deze tragische gebeurtenissen?

Afgelopen dinsdag en woensdag waren in Hoevelaken en Bunschoten de begrafenissen van Romy en Savannah. Duizenden mensen stonden in Hoevelaken langs de weg om Romy de laatste eer te bewijzen. De familie van Savannah nam afscheid in besloten kring. Na de kerkdienst werden tientallen gekleurde ballonnen opgelaten. 

Twee minderjarige jongens zitten vast voor betrokkenheid bij de dood van de meisjes. De verdachte in de zaak van Romy: een jongen van 14 jaar, een schoolgenoot. Volgens het OM heeft hij bekend haar te hebben vermoord en misbruikt. Hij wordt psychologisch onderzocht en blijft 90 dagen langer vastzitten. Over de hechtenis van de 16-jarige jongen die vastzit voor de dood van Savannah wordt donderdag aanstaande besloten. 

Burgemeester van en voor iedereen

De burgemeester van Hoevelaken zegt diep geraakt te zijn door het verdriet van de nabestaanden, maar ook door het medeleven van de mensen in de gemeenschap. Hij vervult juist in deze tijd een belangrijke rol. Een scharnier tussen familie en gemeenschap, zegt Liesbeth Spies, voorzitter van het Genootschap van Burgemeesters.

Voorzitter Spies denkt dat het belangrijk is dat de gemeenschap hun rouw collectief tot uiting brengt. Via een stille tocht, een grote herdenking of een afscheid in de kerk. “Dat kan op verschillende manieren, maar een collectief moment van rouw kan voor een gemeenschap een start zijn om met elkaar door te gaan.”

Spies is zelf burgemeester in Alphen aan de Rijn, dat in 2011 opgeschud werd door een schietpartij met vijf doden in winkelcentrum de Ridderpoort. Spies: “Ik ben ieder jaar bij de jaarlijkse herdenking. Ik kom bij slachtoffers thuis. Maar ik heb ook contact met de ouders van Tristan. Als burgemeester ben je van en voor iedereen. Dat is moeilijk maar ook het mooie aan het ambt”

Urk: het verdriet blijft

Verdergaan, ondanks een groot verlies. Op Urk werd in 2009 de veertienjarige Dirk Post vermoord door een leeftijds- en plaatsgenoot. Het dorp reageerde geschokt op het feit dat niet alleen het slachtoffer maar ook de dader een minderjarige van Urk bleek. 

Na de dood van Dirk is de gemeenschap tezamen aan de slag gegaan met de verwerking. De kerken hebben een belangrijke rol gespeeld om met het verdriet maar ook met de woede aan de slag te gaan. 

Bijna 9 jaar na de tienermoord op Urk lijkt er sprake van broos herstel. Maar de situatie in Bunschoten en Hoevelaken haalt veel pijn en verdriet van toen opnieuw boven. Urkers vinden het nog altijd moeilijk er over te spreken. Er is grote betrokkenheid. 

Over de verwerking van Urk spreken we met journalist Riekelt Pasterkamp die in 2009 verslag deed voor verschillende media vanuit Urk. Ook een gesprek met Victor Jammers, directeur van Slachtofferhulp Nederland en Liesbeth Spies, voorzitter van het Genootschap van Burgemeesters en burgemeester van Alphen aan de Rijn. 

Eerder maakten we deze reportages over de dood van Savannah en Romy

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.