Van Nul tot Nu - Kurt Westergaard

In de serie ‘Van Nul tot Nu’ een gesprek met cartoonist Kurt Westergaard. In 2006 publiceert de Deense krant Jyllands-Posten twaalf spotprenten over de profeet Mohammed van twaalf Deense cartoonisten. Een van deze cartoonisten is Westergaard. Hij maakt de meest omstreden tekening: Mohammed met een aangestoken bom als zijn tulband. “Ik deed gewoon mijn werk en ik had niet verwacht dat deze cartoon mijn leven zou veranderen.”

Na de publicatie ontstaan er felle protesten in de moslimwereld. De demonstranten richten zich op Deense ambassades in Syrie, Libanon en Pakistan. Er komt een boycot van Deense producten. In totaal komen er meer dan 100 mensen om het leven bij rellen in het Midden-Oosten, Afrika en Azie. De angst slaat toe bij Westergaard door de duizenden doodsbedreigingen die hij ontvangt. Acht maanden leeft hij samen met zijn vrouw in verschillende huizen. “Het was erg deprimerend. We werden totaal geïsoleerd.”

De rust keert terug. De demonstraties stoppen en de Deense cartoons raken in de vergetelheid. Maar dit geldt niet voor iedereen. Nieuwjaarsdag dit jaar dringt een Somalische moslimextremist met een bijl het huis van Westergaard binnen. De cartoonist sluit zich op in zijn panic room en weet te ontkomen. De politie arriveert en pakt de Somaliër op.

In april dit jaar maakt Westergaard bekend dat hij stopt met zijn werk bij de krant. “Ik stopte omdat er mensen bij de krant werken die mij zien als een gevaar voor de veiligheid.” De Deense cartoonist wordt nog steeds dag en nacht beveiligd. Naar de supermarkt gaan kan hij niet en de beveiliging gaat altijd met hem mee. Ondanks dat hij bijna niet de deur uitkan, noemt Westergaard zijn leven normaal.

In zijn zwaar beveiligde huis in Denemarken praat Westergaard openhartig met verslaggeefster Fannie Tijmstra over de Mohammed-cartoon en de gevolgen hiervan, over Geert Wilders, over de boosheid in hem en hij laat in zijn studio zijn allerlaatste spotprent zien. Spijt heeft Westergaard niet. Hij vindt dat de discussie over vrijheid van meningsuiting zich moet voortzetten. “Ik krijg vaak de vraag of dit het allemaal waard is. Maar het is onnodig om hier over na te denken. Ik kan de tijd niet terugdraaien.”