Alissa (19) moest zo vaak verhuizen binnen de jeugdzorg dat ze haar hele sociale netwerk kwijtraakte. "Ik heb nog steeds heel veel spullen in vuilniszakken die ik niet durf uit te pakken, omdat ik bang ben dat ik weer weg moet."
Alissa was 9 jaar toen ze uit huis werd geplaatst. Eerst ging ze bij haar vader wonen, maar dat was geen succes. Op haar 12de belandde ze op een crisisgroep in de jeugdzorg. Het idee was dat ze daar 3 weken zou blijven, maar dat werden al gauw 2 maanden.
Nergens thuis voelen
"Ik vond het eng daar, ik voelde me er gewoon heel erg onveilig", vertelt Alissa. Als 12-jarige zat ze op een groep met kinderen van 16, 17 jaar oud. "Ik herinner me dat mensen met messen door de hal liepen."
Uiteindelijk is ze 10 keer overgeplaatst binnen de jeugdzorg en heeft ze alle soorten opvang wel gezien. Van crisisplekken tot gezinshuizen, van een pleegouder tot de gesloten jeugdzorg. Nergens voelde ze zich thuis.
'21 uur per dag opgesloten'
In een gezinshuis werd ze bestolen, in de gesloten jeugdzorg voelde ze zich alleen. Op dat moment was ze 15. "Dat was echt de meest eenzame tijd van mijn leven, want ik zat 21 uur per dag opgesloten", vertelt ze daarover.
Alissa is nu 19 en woont sinds kort weer bij haar moeder. "Ik heb nog steeds heel veel spullen in vuilniszakken die ik niet durf uit te pakken, omdat ik bang ben dat ik weer weg moet."
Rondgang
Alissa is niet het enige kind in de jeugdzorg dat verschillende keren is doorgeplaatst. Uit een rondgang in opdracht van Het Vergeten Kind onder 119 doorgeplaatste kinderen, uitgevoerd door het Verwey-Jonker Instituut, blijkt dat kinderen vaak niet meteen op de juiste plek terechtkomen. Doorplaatsingen komen regelmatig voor. De belangrijkste redenen hiervoor zijn: gebrek aan passende hulp en problemen op de woonplek of in het (pleeg)gezin.
Bekijk ook
Geen diploma
Alissa heeft nooit een diploma gehaald. "Door al die overplaatsingen heb ik geen schooljaar af kunnen maken, sinds mijn 12de. Ik heb op heel veel verschillende middelbare scholen gezeten en het is gewoon elke keer niet gelukt", vertelt ze daarover.
Ook na die tijd heeft Alissa geprobeerd om naar school te gaan. Maar ze merkt dat het niet gaat. "Het lukt gewoon niet, door alle dingen die ik heb meegemaakt. Ik heb nog steeds last van paniekaanvallen en heb PTSS."
Muziektherapeut
Ze probeert haar leven op te pakken met muziek. "Mijn droom was om artiest te worden, maar die is door de jeugdzorg kapot gemaakt. Ik heb nu een meer realistische droom: muziektherapeut worden."
Alissa deelt haar verhaal graag via Stichting Het Vergeten Kind, die opkomt voor jongeren zoals zij. "Omdat ik heel graag een verandering wil brengen in de jeugdzorg. Ik wil niet dat andere jongeren bepaalde dingen meemaken die ik heb meegemaakt. Ik wil niet dat jongeren die vaak al beschadigd zijn er nog beschadigder uitkomen. Ik ben er heel sterk door geworden, maar het liefste was ik wel gewoon een kind zonder zorgen."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.