Tbs-advocate Lucy Oldenburg stelt misstanden binnen tbs aan de kaak. Ze heeft twee cliënten die, zonder enige vorm van begeleiding en proefverlof vooraf, na jarenlang tbs weer zijn teruggekeerd naar de maatschappij. Volgens Oldenburg is er bij de instanties grote angst is voor het begeleiden van zulke tbs’ers.

De eerste cliënt weigerde stelselmatig mee te werken aan zijn behandeling. Na overplaatsing naar een andere kliniek zou hij om die reden naar de longstay worden overgeplaatst. Hij schakelde advocaat Oldenburg in en via de rechter volgde vrijspraak, omdat die de longstay niet in verhouding vond staan tot het gepleegde delict - telefonische bedreiging een huisarts, en dreigen zijn huis te laten ontploffen. De man kwam dus op straat te staan en heeft uiteindelijk zelf bij de stichting verslavingszorg om hulp gevraagd.

De tweede cliënt zat zeven jaar lang binnen de muren van een tbs-kliniek, en moest volgens de kliniek in afzondering moest worden geplaatst. Oldenburg heeft om een contra-expertise gevraagd. Oordeel: de man had überhaupt geen tbs moeten krijgen. De rechter oordeelde hetzelfde en weer volgde vrijspraak. De man kwam, zonder ooit enig proefverlof te hebben gehad, op straat te staan.

Oldenburg geeft aan dat er bij de instanties, zoals de reclassering, grote angst is voor het begeleiden van tbs’ers. Zeker als ze opeens op vrije voeten komen zonder proefverloven te hebben gehad. Ze zijn bang dat tbs'ers weer de fout ingaan, met het oordeel dat de begeleiding fout zat.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.