Syrische Rotterdammer verloor een vriend bij aardbeving: 'Het is een trieste situatie daar. Heel verdrietig'

In Turkije komt de noodhulp inmiddels op gang na de zware aardbevingen, maar in het noordwesten van Syrië is dat lastiger, ziet Bader Atem. Hij vluchtte 10 jaar geleden naar Nederland, maar zijn ouders, zus en vele kennissen wonen in het getroffen gebied.

Het dodental als gevolg van de aardbeving in Turkije en Syrië blijft stijgen. In zuiden van Turkije zijn minstens 4.300 mensen overleden, in het noordwesten van Syrië zijn al zeker 1.450 dodelijke slachtoffers te betreuren. En daar houdt zeker nog niet op, want anderhalve dag na de beving liggen er nog altijd mensen onder het puin.

Nauwelijks hulpverlening

In Turkije komt de hulpverlening inmiddels op gang, maar in Syrië nog amper. De regering van dictator Bashar al-Assad heeft het noordwesten van het land sinds de burgeroorlog namelijk niet meer onder controle. Officiële hulporganisaties zijn er niet in dit gebied, dat in handen is van rebellengroepen.

Dat ziet ook Bader Atem, die 10 jaar geleden naar Nederland vluchtte. Hij woont inmiddels in Rotterdam, maar zijn ouders en zus wonen nog in een klein dorp aan de grens met Turkije, midden in het door de aardbeving getroffen gebied.

Bekijk ook

• 

  Seismoloog na aardbeving over 'niet heel stabiele' gebouwen in Turkije: 'Eerste verdieping soms breder dan daaronder'

  • 06-02-2023

Huis-tuin-en-keuken-gereedschap

"Waar ik vandaan kom, zijn geen hulpverleners, geen graafmachines waarmee mensen onder het puin vandaan gehaald kunnen worden. Het enige wat mensen hebben, is huis-tuin-en-keuken-gereedschap", vertelt Bader. "Daar kom je niet ver mee."

Mede door de politieke situatie in Syrië - het regime van Assad wordt geboycot door westerse landen - komt de noodhulp aan het getroffen gebied niet tot nauwelijks op gang. Bader hoopt dat de internationale hulp die in Turkije op gang komt ook naar Syrië gaat. "Zij staan er nu alleen voor", benadrukt hij.

'Mijn hoofd zit vol'

Hij heeft het erg moeilijk met de situatie in zijn geboorteland. Sinds het nieuws over de aardbeving kan hij zich niet meer concentreren. "Gisteren heb ik nog geprobeerd te werken, maar met al dat nieuws over het oplopende aantal doden lukte dat amper."

Bader is daarom gestopt met werken en heeft vandaag vrij genomen. "Mijn hoofd zit zo vol", legt de Syrische Nederlander uit.

Bron: EenVandaag

Ouders en zus zijn veilig

Zijn ouders en zus zijn gelukkig veilig, maar in hun dorp zijn veel huizen verwoest en ook zijn er een aantal inwoners overleden: "Onder anderen hun buren, die ik ook goed kende, heel verdrietig. Een vriend van mij zoekt nog altijd naar zijn vrouw en dochters, het gebouw waar zij woonden is ingestort."

En dan valt het in het dorp van zijn ouders nog relatief mee, weet Bader. "In een stad in de buurt zijn veel mensen overleden doordat ze niet bevrijd konden worden. Het lijkt me vreselijk, dat je stemmen hoort, maar je kunt ze niet helpen omdat je geen hulpmiddelen tot je beschikking hebt. En dat bovenop de problemen die de mensen toch al hebben vanwege de oorlog."

Goede vriend is overleden

Door de aardbeving komen de nare herinneringen aan de burgeroorlog weer bij hem op: "De knallen, het instorten van gebouwen, dat gebeurde toen ook. De angst, het niet kunnen slapen, dat was zo lastig. Het is een trieste, koude situatie daar. Een situatie waar je geen enkele controle op hebt."

Wat de situatie nog droeviger maakt, is dat Bader vandaag te horen heeft gekregen dat een goede vriend van hem is omgekomen bij de zware aardbeving. "Hij woonde in Adana, in het zuiden van Turkije. Hij was ingenieur, net als ik", vertelt hij geëmotioneerd.