Het was zijn grootste angst als strandjutter, het vinden van menselijke resten. Maar vanmorgen gebeurde het helaas toch: Maarten Brugge vond op Texel een broek waar nog een bot uitstak. "Dit zijn niet de vondsten waarvoor je om 6 uur de wekker zet."

Dag in dag uit is Maarten aan het jutten op het strand. Gisterochtend spoelden er ook al spullen aan op het strand van het Waddeneiland, die Maarten vond. Het leek erop dat die spullen afkomstig waren van bootvluchtelingen, schrijft NH Nieuws.

Menselijke resten

Van wie de menselijke resten van vanmorgen zijn, weet hij natuurlijk niet. "Ik ben er al mijn hele leven bang voor geweest om ze te vinden en vandaag was het zover. Dus het was de eerste keer in mijn jutterscarrière dat er menselijke resten op het strand aanspoelden."

Maarten heeft de politie gebeld. "Hopelijk kunnen ze achterhalen wie dit geweest is. Het kan een vluchteling zijn, het kan een zeeman zijn. Hij had in ieder geval een lange broek aan en geen zwembroek."

Opvallend veel sportschoenen

"Jaren geleden is hier al een keer een lichaam aangespoeld in een wetsuit", blikt Maarten terug. "En uiteindelijk is er ook een lichaam aangespoeld in een wetsuit in Noorwegen. En dat bleken inderdaad uiteindelijk vluchtelingen geweest te zijn die dachten dat ze het Kanaal konden overzwemmen."

Als er mensen verdrinken in het Kanaal drijven ze de stroming langs het Waddengebied. De laatste tijd vindt Maarten steeds meer spullen die van vluchtelingen lijken te zijn: "Er liggen opvallend veel sportschoenen op het strand. Dus iedereen trekt aan boord van het bootje waarschijnlijk zijn natte schoenen uit en die spoelen uiteindelijk ook aan."

Stapels met reddingsvesten

Thuis heeft de strandjutter een paar tassen met spullen liggen waarvan hij denkt dat deze van vluchtelingen zijn. Die gaan uiteindelijk naar het Juttersmuseum op Texel. Daar komt binnenkort een hele tentoonstelling met dit soort spullen.

"Vroeger vond je weleens een reddingsvestje en dan was je er helemaal trots op. Tegenwoordig liggen ze op een hoop", vertelt hij vanuit zijn hut. Jutten is een soort verslaving voor hem: "Mijn pa en opa deden het ook."

Eerste levensbehoeften

De vluchtelingentassen van gisteren waren nagenoeg leeg, op een Italiaanse tandenborstel na. In andere tassen die Maarten heeft gevonden zitten vooral basisbehoeften, vertelt hij. "Een tandenborstel, een doosje paracetamol, kleding, een slaapzakje, dat soort dingen. Dat zijn allemaal persoonlijke spullen."

Maarten vond de laatste tijd ook autobanden en ook die lijken van bootvluchtelingen te zijn, legt hij uit: "Bij gebrek aan reddingsvesten gebruik je binnenbanden. Dan doe je een binnenband om je barst in plaats van een reddingsvest."

'Heel confronterend'

Als jutter zit hij er eigenlijk niet op te wachten om dit soort spullen te vinden. "Het is heel confronterend, het is natuurlijk hartstikke sneu. Vanuit het vluchtelingenkamp gaan er, wat ik begreep, tien tot vijftien bootjes het Kanaal over. Dat zijn natuurlijk gewoon bootjes waar dertig, veertig man in zitten, die naar Engeland toe gaan."

Maarten zegt dat hij het liefst 'andere, leuke voorwerpen' vindt op de stranden van Texel. "Maar het is goed dat we dit vinden en dat het een verhaal krijgt."

Het kabinet heeft besloten een pilot voor de opvang van dakloze arbeidsmigranten met drie jaar te verlengen. De gemeente Venlo is verheugd: daar is het project een groot succes. "De straten zijn veel leger. En je wil voorkomen dat mensen doodgaan."

De naar schatting tienduizend dakloze arbeidsmigranten uit de EU die in Nederland verblijven hebben zonder langdurig verblijf of inschrijving bij de gemeente geen recht op opvang of zorg, met alle gevolgen van dien.

Duizenden arbeidsmigranten

Met zeven miljoen euro van het Rijk hebben gemeenten die meedoen aan een pilotprogramma extra plekken ingericht om de arbeidsmigranten toch op te kunnen vangen. Venlo is een van die gemeenten. In de regio Noord-Limburg werken zo'n 53.000 arbeidsmigranten, waarvan 13.500 in Venlo.

Wethouder Jacques Smeets doet daarom graag mee. Venlo trekt als grensgemeente en als grootste tuinbouwgebied in de EU veel bedrijvigheid. "Mensen worden door uitzendbureaus hierheen gehaald, maar ze raken hun werk kwijt en staan opeens op straat, zonder onderdak en inkomsten. Dat veroorzaakt overlast."

Overleven

"Mensen slapen overal: in tentjes, in de bossen, in parkeergarages. Ze vallen soms mensen lastig. Je moet je voorstellen wat dat mentaal met arbeidsmigranten doet, als je zo moet overleven. De verleiding om drank en drugs te gebruiken is dan groot", zegt Smeets.

De gemeente Venlo biedt nu structureel een tijdelijke opvang aan arbeidsmigranten om hen zo opnieuw naar werk en onderdak te begeleiden, of hen met de juiste hulp vrijwillig te laten terugkeren naar hun land van herkomst.

'Voorkomen dat mensen doodgaan'

Deze aanpak is noodzakelijk, denkt de wethouder. "Op de toptijd zagen we 40 tot 75 arbeidsmigranten op straat leven. Je wil voorkomen dat er mensen doodgaan op straat. Door de aanpak zien we dat het aantal daklozen terugloopt. Het probleem wordt beheersbaarder. Je krijgt grip op deze doelgroep."

De pilot in Venlo omvat een speciale opvanglocatie voor dakloze arbeidsmigranten. Het Leger des Heils werkt hier samen met stichting Barka, die ervaring heeft met de doelgroep. Het voormalige verzorgingstehuis Beerendonck biedt plek aan maximaal vijftien mensen. De meerderheid is afkomstig uit Polen.

Intensieve begeleiding

Het gaat vooral om mensen die al langere tijd of meerdere keren dakloos zijn geweest. Vaak hebben ze te maken met psychische problemen of verslavingsproblematiek. Niet iedereen komt er binnen: de opvang is tijdelijk en bedoeld om mensen door middel van intensieve begeleiding weer aan het werk te helpen.

Krzysztof is zo'n arbeidsmigrant die hoopvol naar Nederland trok, maar zijn werk verloor en wekenlang op straat belandde. Hij vond het leven op straat zwaar. Hij voelde zich eenzaam, vernederd en onzeker over de toekomst.

'De straat is niet mijn wereld'

In De Beerendonck kwam hij tot rust en kreeg hij psychische hulp. Hij is heel dankbaar: er is nu zicht op een baan in de logistiek en onderdak. "Ik kan nu snel herstellen. Ik wil niet op straat leven, want dat is niet mijn wereld", vertelt hij.

"Ik heb hulp gezocht, en gelukkig heb ik die gekregen. Ik weet nu dat ik volgende week een baan heb en accommodatie. Zo kan ik verder bouwen aan mijn leven."

80 procent geholpen

In maart kwam de gemeente Venlo met een tussentijdse evaluatie van de pilot, die succesvol lijkt. De andere vijf gemeenten waren al eerder begonnen en kwamen tot dezelfde conclusie.

Meer dan 80 procent van de deelnemers werd door het project geholpen. De helft van de 44 mensen die zich aanmeldden vond een nieuwe baan. Zes keerden vrijwillig terug naar hun land van herkomst en acht mensen worden nog steeds begeleid.

'De straten zijn leger'

Voor de overige 20 procent heeft de pilot niet gewerkt. Eén persoon werd doorverwezen naar de maatschappelijke opvang, en bij zeven anderen is het traject stopgezet door slecht gedrag. In de opvanglocatie geldt een zerotolerancebeleid met betrekking tot alcohol en drugs.

Wethouder Smeets is erg blij met deze resultaten. "De straten zijn echt een stuk leger. Het project doet ertoe." De mogelijkheid om vroeg in te grijpen maakt het verschil, denkt hij. "Zo kunnen we mensen naar een duurzame oplossing begeleiden, of naar ander werk."

Terugkeer

"Hulp bij vrijwillige terugkeer naar het land van herkomst is ook een oplossing", vervolgt Smeets. Dit was het geval bij Andrzej. Na het verlies van zijn baan was hij zijn alcoholverslaving niet meer de baas, en besloot hij met hulp van Stichting Barka vrijwillig terug te gaan naar Polen.

Daar werkt hij nu als kok in een gemeenschap van Stichting Barka, waar hij ook voor zijn alcoholverslaving wordt behandeld. "Het was moeilijk, maar ik kon kiezen om terug te gaan naar Polen. Ik heb daar geen spijt van. Hier kan ik helpen en zijn ze blij met me, omdat ik kok ben van beroep. Het alternatief was dat ik weer op straat zou belanden."

In gesprek met sector

Het doel van de pilot is volgens wethouder Smeets ook om het systeem aan te pakken. Werkgevers en de uitzendbranche moeten ook veranderen, vindt hij. "Die halen mensen hierheen. Dat mag, in Europa mag je vrij reizen, maar het leidt soms tot excessen."

Een groot gedeelte van de bedrijven doet het goed, ziet Smeets, maar een deel niet. Met die bedrijven moeten afspraken worden gemaakt. "We moeten in gesprek met de branche en een convenant afspreken." Dat ben je aan de arbeidsmigranten verplicht, stelt de wethouder.

Waarschuwen

Smeets: "Mensen worden onder valse voorwendselen van heinde en verre hierheen gehaald, en vallen op een gegeven moment terug. Zonder dak boven hun hoofd, zonder baan."

Andrej waarschuwt jongeren in Polen nu om niet dezelfde fouten te maken die hij maakte toen hij naar Nederland kwam. "Jonge mensen komen naar Nederland en hun eerste vraag gaat niet over waar de supermarkt is en ze eten kunnen krijgen, maar waar de dichtstbijzijnde coffeeshop en dealer zijn."

Nieuwe fondsen

Na 2025 stopt de pilot, maar de gemeenten hebben vorige week het nieuws gekregen dat de financiering in de voorjaarsnota geregeld is voor de opvang tot 2028. Er komt acht miljoen euro per jaar beschikbaar.

"Dat is positief nieuw", zegt wethouder Smeets. "Begin mei verwachten we een Kamerbrief daarover. Hoe de verdeling van middelen tussen de gemeenten eruit ziet, is nu nog niet duidelijk."

Apple en Meta krijgen van de Europese Commissie samen een boete van zo'n 700 miljoen euro voor het overtreden van de Digital Markets Act. Deze wet richt zich op techbedrijven die zo groot zijn dat ondernemers en consumenten bijna niet zonder hen kunnen.