Na haar scheiding moest Sonja het huis uit en stond op straat. 'Economisch dakloos', was ze hiermee. Wél een baan en inkomen, maar geen woning. Dankzij Parenthouses kreeg ze haar leven weer op de rit.

Sonja Halfhide heeft 2 kamers in Amsterdam Geuzenveld. Een voor haarzelf en een voor haar zoon van drie jaar oud, die soms komt logeren. "ik had niet verwacht dat me dit zou gebeuren op mijn 45e, maar zo is het nu." Een eigen woning vinden is in Amsterdam ondoenlijk.

In een hotelkamer wonen

In Amsterdam zijn ongeveer zevenduizend mensen 'economisch dakloos'. het is een aparte groep die wel een baan en een inkomen heeft, maar geen woning. Sonja Halfhide was vorig jaar een van die mensen. Ze is docente op een MBO opleiding, en een jaar geleden woonde ze nog met haar partner en driejarige zoon Max in Amsterdam West. Toen eindigde haar huwelijk.

Nadat hun eerste kind tijdens de bevalling was overleden waren ze langzaam uit elkaar gegroeid. Sonja's man stortte zich op het werk en Sonja zelf richtte zich helemaal op een poging om middels IVF toch nog een kind te krijgen. Dat lukte, maar het huwelijk overleefde het verdriet om het gestorven kind niet. Sonja verliet het huis en ging in een hotelkamer wonen: "Zo een met een magnetron op tafel, het was erg verdrietig, maar ik kon niet meer in huis blijven, nadat we dat al een jaar hadden geprobeerd."

Mensen zónder huis maar mét werk

Inmiddels heeft Sonja onderdak gevonden en woont nu bijna een jaar bij Parentshouses. "Gelukkig vond ik ze vrij snel, en hadden ze een plek", vertelt ze. Parentshouses is een initiatief dat begon in de wijk IJburg en nu is overgenomen door De Regenboog Groep.

In dat jaar bij Parentshouses heeft Sonja intensieve therapie gevolgd om de dood van haar eerste kind te verwerken. Ook is ze door De Regenboog Groep geholpen aan een urgentieverklaring met medische indicatie, waardoor de kans dat ze binnenkort een woning vindt veel groter is geworden.

Maximaal een jaar blijven

Marit Postma is manager Tijdelijk Wonen bij de Regenboog Groep. "We stuitten op een aparte groep daklozen, die niet in het traditionele plaatje pasten", vertelt ze. "Niet de verslaafden, maar juist mensen zonder huis maar met werk. Voor hen hebben we nu meerdere locaties, woningen waar drie mensen tegelijk kunnen wonen en waar ze hun kinderen kunnen laten logeren".

De huizen zijn van woningbouwverenigingen en worden door Parentshouses gehuurd. De drie bewoners delen de huur en mogen maximaal een jaar blijven, legt Marit uit. "We hebben expres gekozen voor een jaar, om de urgentie erin te houden. Het is echt de bedoeling dat het een korte rustperiode is, waarin je zaken op orde kunt brengen, zodat je je gewone leven weer op kunt pakken."

Paus Franciscus ligt sinds 3 weken in het ziekenhuis vanwege een dubbele longontsteking. Overal in de wereld komen gelovigen bijeen om voor hun leider te bidden en gister kregen ze eindelijk goed nieuws van de paus zelf: het gaat iets beter met hem.

Het ‘strengste asielbeleid ooit’ dat asielminister Marjolein Faber wil uitvoeren, is weer een stapje dichterbij. De fel bekritiseerde asielwetten zijn vrijwel ongewijzigd goedgekeurd door de ministerraad en kunnen worden voorgelegd aan de Tweede Kamer.

Het zijn misschien wel de meest beeldbepalende wetten van dit kabinet: de asielnoodmaatregelenwet en de Wet invoering tweestatusstelsel. Deze twee wetten regelen dat niet elke asielzoeker onder dezelfde voorwaarden in Nederland mag blijven, maken gezinshereniging moeilijker, verblijfsvergunningen korter en schaffen ook de verblijfsvergunningen voor onbepaalde tijd af.

Tweede ronde

De ministerraad boog zich vandaag voor de tweede keer over de wetten van Faber (PVV), aanleiding hiervoor is het spoedadvies van de Raad van State. Faber zegt dat de kritiek over de onzekerheden bij de uitvoering is besproken. 'Maar ik heb één zekerheid. Zo kan het niet langer," aldus Faber.

Vorige maand raadde het belangrijke adviesorgaan asielminister Faber af de wetten in de 'huidige vorm' in te dienen. De wetten zijn volgens de Raad van State onzorgvuldig voorbereid.

Niets aanpassen, alleen kleine correctie

Maar al voor de ministerraad begon, liet Faber weten dat ze behalve een 'kleine correctie' niets zou wijzigen aan haar asielwetten. Die kleine aanpassing komt volgens haar neer op een 'technische correctie'.

Hierdoor kunnen asielzoekers na een afwijzing niet langer bezwaar maken bij de de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), de organisatie die bepaalt of mensen een verblijfsvergunning krijgen. Ze moeten nu direct beroep instellen bij de rechter.

Wel extra geld

Wel wordt er extra geld vrijgemaakt om de wetten beter uitvoerbaar te maken. In totaal wordt 115 miljoen euro vrijgemaakt.

Het gaat dan om 101,8 miljoen euro voor het tweestatusstelsel en 13,3 miljoen euro voor de asielnoodmaatregelenwet. Daarmee komt Faber enigszins tegemoet aan de snoeiharde kritiek van de Raad van State.

Kritiek

Het adviesorgaan is kritisch omdat de plannen van Faber in de praktijk niet haalbaar zouden zijn. Zo zouden er volgens het orgaan, en uitvoeringsorganisaties, nog meer opvangplekken nodig zijn omdat asielzoekers langer moeten wachten op een besluit. En dat wil het kabinet juist niet.

Ook krijgt de IND er door deze wet veel meer werk bij, maar extra geld kan die problemen dus wel iets verzachten. Tot vandaag werd de organisatie vanaf 2027 juist gekort.

'Gaat ten koste van de rechtszekerheid'

Eerder liet ook nog de Raad voor de Rechtspraak zich al kritisch uit over de plannen van Faber. De Raad noemt het 'bijzonder onwenselijk', dat de regelingen aangepast worden net voordat er nieuwe Europese regels in gaan.

Dat 'gaat ten koste gaan van de rechtszekerheid', zegt de Raad. Het zou helpen als de nieuwe regels wat later in zouden gaan, maar dat wil het kabinet niet.

Gemeenten kritisch

Mark Boumans, burgemeester van Doetinchem en voorzitter van commissie asiel en migratie van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), noemt het 'zorgelijk' dat de wetten niet zijn aangepast.

"Wij vrezen overlast en chaos voor mensen in dorpen en steden waar wij verantwoordelijk voor zijn," zegt Boumans. "Het lijkt heel moedig en strak beleid. Maar het effect zou weleens tegengesteld kunnen zijn, waardoor de kiezer die graag wil dat er iets gebeurt nog meer teleurgesteld raakt."