Slapend dienstverband voor zieke werknemers mag niet meer: 'Eindelijk rechtvaardigheid'

Werkgevers zijn verplicht het dienstverband van langdurige zieke medewerkers te beëindigen en de wettelijke transitievergoeding te betalen. Zo oordeelt de Hoge Raad vandaag. De man van Marian werd niet ontslagen toen hij alzheimer kreeg, ze is nu dolblij.

In Nederland zijn veel langdurige zieken tegen hun wil nog in dienst bij hun werkgever, omdat de werkgever de transitievergoeding niet wil betalen. Dat is de vergoeding die werknemers meekrijgen bij ontslag door de werkgever.

Eindelijk ontslagen

Zieke werknemers die niet ontslagen werden, zijn nu dolblij met de uitspraak van de Hoge Raad. "Super dat de Hoge Raad dit nu zegt. Ik ben zo blij het nu eindelijk duidelijk is", zegt Marian Vleij. In 2015 wordt haar man Hans ziek. De elektromonteur blijkt de ziekte van Alzheimer te hebben. Zijn werkgever besluit hem na 2 jaar ziekte niet te ontslaan, maar in een slapend dienstverband te plaatsen.

Hans ontvangt geen loon meer, en de werkgever komt zo uit onder de verplichting transitievergoeding. "Het was zo onrechtvaardig allemaal." Uiteindelijk wordt Hans met tussenkomst van een advocaat dit voorjaar ontslagen. "Ik ben blij dat ik een klein stukje heb kunnen bijdragen, misschien heb ik mensen geholpen die in dezelfde situatie zitten als Hans en ik", reageert Marian. Hans Vleij woont intussen in een verpleeghuis.

Ter nagedachtenis aan Rene

De advocaat van Hans Vleij, Ludith Haarsma, kreeg het voor elkaar om Hans te laten ontslaan en het slapende dienstverband te stoppen. Na een dreigement met een kort geding. Haarsma was de eerste advocaat in Nederland die een rechter zover kreeg een slapend dienstverband te beeindigen. "Eindelijk gerechtigheid", reageert Haarsma.

In december 2018 won ze een zaak voor haar terminaal zieke cliënt Rene Benne. Zijn werkgever werd gedwongen de transitievergoeding te betalen. Kort daarop overleed Rene Benne. Haarsma: "Dit is ook in nagedachtenis van Rene Benne, hij verdient het geëerd te worden."