Minister Barry Madlener wil de A27 toch verbreden. Ondanks dat er een goedkoper plan ligt dat honderden bomen spaart. Omwonenden, experts, de Provincie en de gemeente Utrecht zijn verontwaardigd. "De minister kan de boom in, en anders klimmen wij erin."

"Wat de minister nu wil is een totaal achterhaald plan dat een enorme berg geld kost", zegt voorzitter van Kerngroep Ring Utrecht Jos Kloppenborg over de verbreding. Hij strijdt al sinds 1982 voor het behoud van het natuurgebied. "We moeten perspectief bieden in plaats van een oud verhaal herkauwen ten koste van de natuur en de regio. Maar dit is een PVV-minister en zijn partij wil overal 140 rijden, dus misschien dat die op deze manier willen scoren."

'Of de minister de boom in, of wij'

Merel de Koning van actiegroep 'Amelisweerd Niet Geasfalteerd' staat vandaag al vroeg in het natuurgebied folders uit te delen, waarmee ze mensen informeert over de stand van zaken. "De Raad van State buigt zich op 19 november over dit belachelijke plan, waar bijna niemand op zit te wachten", vertelt ze.

"Daarom organiseren we op 16 november een manifestatiedag op het Domplein. Dan staan we op tegen de verbreding en zetten we natuurbehoud op 1. De minister kan de boom in met zijn wanbeleid en anders klimmen we zelf de bomen in om het bos te beschermen."

Wat is er aan de hand?

Even de laatste plannen rondom Amelisweerd op een rijtje. Minister van Infrastructuur en Waterstaat Barry Madlener wil het verkeer op de A27, A12 en A28 verbeteren door extra rijstroken aan te leggen en de snelweg anders in te delen. De provincie én gemeente Utrecht verzetten zich tegen de verbreding bij natuurgebied Amelisweerd.

De regio kreeg de kans om alternatieve plannen in te dienen. Maximaal 80 rijden, een rijstrook extra op het bestaande asfalt, slim verdelen van het verkeer over andere wegen en het aanmoedigen van gebruik van openbaar vervoer: het werd een goedkoper plan waar geen bomen voor gekapt hoeven te worden. Het plan werd onderschreven door een panel van drie hoogleraren van verschillende universiteiten.

Bron: EenVandaag

Dus wat is het probleem?

Minister Barry Madlener is het er echter niet mee eens. In een reactie laat het ministerie weten: "Helaas is dit alternatief niet gelijkwaardig aan het Tracébesluit, onder meer omdat het niet verkeersveilig is en omdat het de bereikbaarheidsproblemen niet oplost zoals het Tracébesluit dat doet."

Daarom wil Madlener het eerdere plan doorzetten: minder bomen en meer asfalt in Amelisweerd. Maar, zo schrijft hij: "Het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat realiseert zich dat Utrechters verknocht zijn aan Amelisweerd. In het Tracébesluit wordt dan wel een strook bomen gekapt, tegelijkertijd komt er meer natuur bij dan er verdwijnt." Madlener doelt op landschappelijke verbetering door een overkapping over de snelweg die dan begroeid wordt.

Is dat zo?

Hoogleraar Urban Mobility Futures Marco te Brömmelstroet begrijpt deze keuze niet. "Volgens mij was het alternatieve plan een vrij succesvol plan. Ik denk dat er met minder geld veel meer doelen worden bereikt." Het kabinet heeft voor de snelwegenvernieuwing 1,77 miljard euro gereserveerd. Dat is inclusief de renovatie van de Galecopperbrug in de A12, die nu wordt uitgevoerd.

"We hebben het hier niet alleen over doorstroming van het verkeer", vervolgt Te Brömmelstroet. "Natuurlijk moeten we het hebben over veiligheid, maar we moeten stikstof, geluidsoverlast en milieuvervuiling niet vergeten. En al die dingen zijn er bij gebaat om het tegenovergestelde te doen dan het verbreden van de snelweg."

Files blijven

Meer asfalt betekent namelijk niet minder files, legt de hoogleraar uit. "Dat is een hardnekkig misverstand. We denken al ruim veertig jaar dat ons fileprobleem kan worden opgelost door meer wegen. In de wetenschap zien we duidelijk dat meer asfalt betekent dat we meer afhankelijk worden van de auto. Zeker als je tegelijkertijd gaat bezuinigen op het openbaar vervoer. Elke procent meer asfalt leidt tot één procent meer verkeer en dus tot meer files."

Te Brömmelstroet zag dat er met het alternatieve plan van de gemeente en provincie 'eindelijk' het besef ontstond dat het probleem anders moest worden opgelost. "En vervolgens gooit de overheid dat gewoon weg. Terwijl het een plan is dat werd voorbereid door een gedeputeerde van de VVD."

'Minder kosten, minder risico's, meer snelheid'

Die gedeputeerde is André van Schie. Hoe kijkt hij hier tegenaan? "We hadden het wel fijn gevonden als elementen van ons plan ook terug zouden komen in de overwegingen van het ministerie", zegt Van Schie.

"Het alternatief biedt duidelijk een kans om de bomen te behouden en de bereikbaarheid te verbeteren. Wij denken dat dit kan tegen minder kosten, minder risico's, meer snelheid en met dezelfde bereikbaarheid. Maar uiteindelijk is het een politieke keuze die de minster en de Tweede Kamer moeten maken."

Draagvlak voor alternatief plan

De situatie doet denken aan de spreidingswet. Partijgenoot van Van Schie bij de VVD, Eric van der Burg, werkte lang aan deze wet, die door het nieuwe kabinet in de prullenbak werd gegooid. De discussie rond Amelisweerd is volgens Van Schie een vergelijkbaar 'splijtend thema'. "Iedereen heeft er een mening over en de waarheid ligt een beetje in het midden."

"Het mooie aan het alternatieve plan vond ik dat we het midden hebben geprobeerd te zoeken. We hebben geprobeerd om zowel automobilisten te bedienen als de natuur te behouden." Van Schie weet niet of het plan te snel van tafel is geveegd. "Maar het alternatieve plan kan wel op groot draagvlak rekenen in de regio, zowel bij gemeenten als de provincie." De gedeputeerde gaat naar eigen zeggen 'sowieso' in gesprek met de minister.

Bestuurlijk onbetrouwbare politiek

Naast de inhoudelijke worstelingen van de minister gaat er ook veel fout met het proces, constateert hoogleraar Te Brömmelstroet. "Lokale partijen en burgers zijn gevraagd om mee te denken. Die steken daar veel tijd, energie en moeite in. En die zet je nu buitenspel. Dat is bestuurlijk onbetrouwbare politiek."

Dat de minister toch hiervoor kiest, is moeilijk te verklaren, vindt de hoogleraar. "Er wordt op veel dossiers niet geluisterd naar wetenschappelijke kennis. Misschien willen politici zo politieke daadkracht laten zien, maar dat doen ze hier op het verkeerde schaakbord."

Meer energie voor acties

Actievoerder Kloppenborg wordt er in ieder geval nog niet moedeloos van. "Dit geeft alleen maar energie om me nog harder in te zetten voor het behoud van de natuur en voor een andere kijk op bereikbaarheid."

En in tegenstelling tot discussiepunten in het verleden, staan de gemeente en provincie nu aan dezelfde kant als Kloppenborg. "Dat denk ik in ieder geval wel, omdat ze ongelooflijk geschoffeerd zijn. Dat hele verhaal van luisteren naar de regio is blijkbaar gewoon onwaar."

De eerste raket van de Duitse start-up Isar Aerospace wordt morgen in het noorden van Noorwegen gelanceerd. Als deze slaagt, is het de eerste keer dat een raket vanuit West-Europa in een baan om de aarde wordt geschoten. "Dit is belangrijk voor Europa."

Isar Aerospace is een van de eerste Europese commerciële bedrijven die zich bezighoudt met het bouwen van raketten, vertelt deputy director van het Netherlands Space Office (NSO), Joost Carpay. Europa loopt, vergeleken met Amerika, achter op dit gebied. "Maar nu lijkt er een gat in de markt te zijn waarin een paar commerciële bedrijven springen."

'Mooie ontwikkeling'

"Dit zijn mooie ontwikkelingen voor Europa", benadrukt Carpay. Volgens hem is het belangrijk dat we vanaf ons eigen grondgebied kunnen lanceren. Hij vindt het daarom goed dat het commerciële bedrijf Isar Aerospace, dat de intentie heeft om de Europese concurrent van het Amerikaanse SpaceX te worden, een risico neemt.

"Je ziet dat er op het moment minstens vier bedrijven bezig zijn met het ontwikkelen van raketten", vertelt hij. "En daar wordt dus ook in geïnvesteerd, soms door overheden maar dan zonder de ontwikkeling te sturen. Dus alleen met financiering." Ook zijn er private investeerders die steeds meer interesse tonen. En als de testlancering morgen succesvol blijkt, zal die belangstelling alleen maar groter worden, voorspelt Carpay.

Onafhankelijkheid voor Europa

Deze nieuwe ontwikkelingen zijn van groot belang voor Europa. Het is volgens de deputy director belangrijk om onafhankelijk te zijn, van wie dan ook: "Ruimtevaart is strategisch van groot belang. We willen zelf kunnen bepalen welke satellieten we wanneer waarnaartoe lanceren en dat moeten we in eigen hand hebben."

"Dit bedrijf ziet dus een markt naast SpaceX, ook omdat zij een kleine raket hebben. Die heeft SpaceX niet. Dus het is ook een kwestie van marktkansen zien."

Meer raketten en lanceerbases

Maar wat moet er eigenlijk nog gebeuren voordat we op grote schaal dit soort raketten kunnen lanceren, zodat we écht kunnen concurreren met SpaceX van Elon Musk? "Het belangrijkste is het ontwikkelen van de raketten en een lanceerbasis", antwoordt Carpay.

Hij vertelt dat in het ontwikkelen van zulke bases al grote stappen worden gezet. "Er zijn al een aantal in Europa die voor de wat kleinere raketten geschikt zijn. En onze Spaceport in Frans Guiana wordt ook voor die kleinere raketten klaargemaakt." Het is op dit moment een kwestie van de ontwikkelingen blijven stimuleren, stelt hij.

'Het blijft een uitdaging'

Maar wat als het morgen dan toch misgaat? "Het blijft een uitdaging", antwoordt Carpay. "Maar ik denk ook dat het bedrijf daar zelf rekening mee houdt. Het blijft altijd een risico, zeker omdat de raket nog nooit gevlogen heeft."

Wel is hij ervan overtuigd dat Isar Aerospace het proces grondig heeft aangepakt. En mocht het toch fout gaan, dan is het een goede les. "Dat betekent alleen maar dat de kans dat het de volgende keer goed gaat, groter is."

Lancering over 1 à 2 jaar

Gaat de testlancering morgen wel goed, dan komt een echte lancering sneller dan gedacht om de hoek kijken, denkt Carpay. "Ik zag dat ze hun eerste lanceringen in 2028 verkocht hebben. Maar als het morgen goed blijkt te gaan dan weet ik zeker dat we al eerder kunnen zeggen dat hij klaar is voor ontwikkeling."

"Dus laten we zeggen, dan verwacht ik dat binnen 1 of 2 jaar echt ook de markt het vertrouwen heeft in de raket om lanceringen in te kopen."

Sneller en wendbaarder dan ESA

Ook de European Space Agency (ESA), de Europese variant van de NASA, is al 10 jaar bezig met de bouw van raketten. Waarom duurt het daar veel langer dan wanneer een commercieel bedrijf een poging waagt?

"Die bedrijven zijn vaak wat sneller en wendbaarder dan de ESA", weet de deputy director. "Bij de ESA moeten 23 lidstaten beslissingen nemen."

Kleine raket

Maar ook het gewicht dat de raket van Isar Aerospace heeft, maakt het makkelijker voor het bedrijf om snel een raket te bouwen. "Het is een kleine die precies onder de gewichtsklasse zit van de raketten die ESA heeft ontwikkeld. Dus hij is speciaal voor de wat kleinere satellieten", legt Carpay uit.

"Normaal lanceren we met één raket een heleboel tegelijk. Maar met een kleinere raket gaat het met één of twee tegelijk." Ook hoeven de kleinere satellieten van de Duitse start-up niet te wachten tot ze met een grotere raket mee kunnen, vertelt de expert. "En dat maakt het heel interessant."

Zo'n 4 op de 10 deelnemers aan het EenVandaag Opiniepanel maken zich redelijk tot veel zorgen om hun pensioen. Want, vragen zij zich af, wat betekent het bijvoorbeeld voor hun pensioengeld als de beurskoersen kelderen? "Geen één-op-éénrelatie."

Het overhevelen van pensioenen naar het nieuwe pensioenstelsel is één van de grootste financiële operaties die ooit in Nederland werd uitgevoerd.

Zorgen over de toekomst

Door groeiende onzekerheid en instabiele beurzen nemen de zorgen toe. Leden van het EenVandaag Opiniepanel vragen zich af: 'Behoud ik mijn pensioen straks wel, en hoeveel blijft daarvan over?'

Dat geldt ook voor pensionado Peter van Vliet. Ruim 40 jaar bouwde hij pensioen op bij Radio Holland. Tot nu toe heeft hij geen klagen: afgelopen januari ontving hij nog een verhoging. Maar hij maakt zich ook zorgen over de toekomst. Van Vliet vraagt zich af of de hoogte van zijn pensioen straks nog wel vaststaat. Of dat het kan gaan schommelen.

Geen één-op-éénrelatie

Die zorgen zijn deels terecht, zegt Leontine Treur. Zij is senior-econoom bij RaboResearch en gespecialiseerd in pensioenen. "Pensioenfondsen beleggen. Dus als de beurs beweegt, dan merken pensioenfondsen daar wat van. Maar pensioenfondsen beleggen niet alleen in aandelen, ze hebben een gespreide portefeuille waar ook obligaties inzitten. Vastgoed dus."

Er is volgens Treur dus geen één-op-éénrelatie tussen schokken op de beurs en de hoogte van het pensioen. "Daarnaast heb je buffers en meer mogelijkheden om te zorgen dat een beursklap niet in één keer bij de pensioenuitkeringen terechtkomt."

Eigen pensioenpotje

En hoe zit dat dan straks als het nieuwe pensioenstelsel voor iedereen is ingegaan? In het oude systeem belooft een pensioenfonds hoeveel pensioen je later precies krijgt. Jij en je werkgever betalen hier iedere maand premie voor. Al dit geld gaat samen in één grote pot, het zogenaamde collectieve pensioenvermogen. Dit geld wordt geïnvesteerd, en met de opbrengst hiervan betaalt het pensioenfonds de pensioenen uit.

In het nieuwe systeem heeft iedereen een eigen pensioenpotje. Je pensioen staat niet meer vooraf vast, maar kan veranderen. Hoeveel pensioen je krijgt, hangt dan bijvoorbeeld af van hoe goed de beleggingen gaan, hoe hoog de rente is en hoe oud mensen gemiddeld worden. Daardoor kan je pensioen hoger of lager worden.

Beurs herstelt zich altijd weer

Treur benadrukt dat het nieuwe stelsel bedoeld is om meer rendement te behalen, zodat pensioenen beter mee kunnen groeien met de inflatie. En méér rendement betekent volgens haar soms óók méér risico.

Toch zal een enorme koersval op de beurs volgens Treur de pensioenen niet laten verdampen, omdat de beurs zich ook altijd weer herstelt. "Ook tijdens de covidpandemie en de dotcom-crisis is de beurs flink ingeklapt, maar daarna ook weer hersteld. En die grote schokken hebben gepensioneerden nooit gemerkt."

'Altijd goed rendement'

Ook volgens voorzitter Ger Jaarsma van de Pensioenfederatie hoeven we in het nieuwe systeem niet ineens lagere pensioenuitkeringen te verwachten, als het op de beurs tegenzit. Dit komt vooral door de manier waarop pensioenfondsen hun geld beleggen. "Het zijn langetermijnbeleggers. Wij kijken dus 20, 30, 40 jaar vooruit. Over eventuele schommelingen maken we ons daarom niet zo heel erg druk, omdat die in de tijd wel weer uitvlakken."

"In het nieuwe stelsel blijven wij op dezelfde manier beleggen als in het oude", legt Jaarsma uit. "En dat betekent dat we naast beleggen in aandelen, ook beleggen in obligaties, vastgoed en leningen. Door die risicospreiding maken wij voor de toekomst altijd een goed rendement."

Risico's delen

Toch is niet iedereen er gerust op. In de Tweede Kamer is NSC een van de partijen die zorgen heeft. Agnes Joseph is Kamerlid voor die partij en is bang dat mensen nu al vaste pensioenuitkeringen gewend zijn en dat dit met het nieuwe systeem minder zeker is.

Joseph: "Iedereen krijgt straks, afhankelijk van de leeftijd, een risicovoller of minder risicovol beleggingsbeleid. Er wordt nog wel een klein buffertje aangehouden om risico's te delen, maar dat is veel kleiner. En daarmee kun je natuurlijk veel minder risico's opvangen en delen met elkaar dan nu."