Regeerakkoord in combinatie met inflatie is voor Anneke en Henk een ramp: 'Het is nu begin februari en we hebben nog 56 euro op de rekening'

Ze kwamen al moeilijk rond, maar nu de koopkracht verdampt door bijvoorbeeld inflatie, wordt het voor Anneke en Henk bijna ondoenlijk om rond te komen. Ze zitten allebei in een rolstoel en hun lastige situatie is niet in een koopkrachtplaatje te vatten.

Anneke Smit en haar man Henk uit Eindhoven ontvangen een WAO-uitkering en hebben flink wat zorgen over hun financiën, zeker nu het Nibud aangeeft dat de koopkracht flink afneemt. Ze verwachten dat hun bestedingsruimte de komende jaren een stuk kleiner gaat worden. "Als we volgend jaar met pensioen gaan, verliezen we 650 euro per maand."

Met pensioen

Anneke gaat binnenkort al met pensioen en Henk over een jaar. "Als ik met pensioen ga, ga ik van de WAO naar de AOW", vertelt Anneke bezorgd. "Ik heb amper pensioen kunnen opbouwen door mijn handicap. Dat wordt 6 euro per maand om precies te zijn. Onder de streep ga ik er 100 euro op achteruit. Volgend jaar krijgt Henk 1340 euro pensioen omdat hij in het verleden als administrateur werkte."

"Zodra we beiden gepensioneerd zijn, moeten we het met 950 euro minder per maand minder doen", vervolgt ze. "Hopelijk krijgen we nog wel 300 euro aan huur- en zorgtoeslag. Dan komt het neer op 650 euro minder inkomen per maand." Volgens hun eigen berekening hebben Anneke en Henk hebben vanaf volgend jaar samen zo'n 2000 euro bruto per maand te besteden.

Kwetsbare gezondheid

Ze houden hun uitgaven scherp in de gaten, maar ondervinden dat een groot aantal uitgaven onvermijdelijk zijn vanwege hun fysieke beperking. Zo is de aanvullende tandartsverzekering noodzakelijk.

"Dat hangt samen met de kwetsbare gezondheid. Daardoor hebben we veel zorg van de tandarts nodig. Ik heb bijvoorbeeld twee kiezen moeten laten trekken. Een kroon of een brug kunnen we dan echt niet betalen", vertelt Anneke.

Zorg, energie en verzekeringen

Daarnaast zijn Anneke en Henk het eigen risico van 385 euro in januari altijd al kwijt. Wat betreft de stookkosten heeft het stel nog geluk gehad: het energiecontract loopt nog even door waardoor extreme prijsstijging vooralsnog aan hen voorbij gaat. Over 2 jaar wordt duidelijk of ze alsnog met een prijsstijging te maken krijgen.

Ook zijn de verzekeringspremies hoger als gevolg van hun handicap. "Door aanpassingen in het huis hebben we een hoge inboedelverzekering", zegt Henk. Ook hulphond Odin is niet meer weg te denken, maar kost geld, vertelt Anneke. "We kunnen niet zonder de hulphond, maar daar betalen we maandelijks 30 euro verzekering voor. Voedsel voor Odin kost 60 Euro per maand. Wel krijgen we per kwartaal 200 euro van de verzekeraar terug voor de extra uitgaven voor de hond."

Nog 56 euro op de rekening

De auto gebruikt Anneke alleen nog om wekelijks naar haar moeder van 93 te gaan. Verder besparen Anneke en Henk zoveel mogelijk door zich te verplaatsen per rolstoel. Voor Henk is het openbaar vervoer geen optie.

Een volle tank drukt enorm op het budget, maar een elektrische auto past voorlopig niet in het budget. Henk: "Het is nu begin februari en we hebben nog 56 euro op de rekening. Dan moet er nog een keer getankt worden."

Lidmaatschap tennisvereniging opzeggen

Het Eindhovense stel is handig geworden in het zoeken naar goedkope alternatieve voor de dagelijkse boodschappen. "Boodschappen doen we om 9 uur 's ochtends bij de plaatselijke supermarkt", zegt Anneke. "Dan is er afgeprijsd brood en fruit. Als verjaardagcadeau geven we kleins, denk aan een pakje vogelvoer voor een jarige vriend met vogeltjes. Uit eten doen we niet."

De meest luxe uitgave van Anneke is momenteel het lidmaatschap van de tennisvereniging. "Daar ga ik eens in de twee weken heen. Dat kost 195 euro per jaar. Dat zal straks het eerste zijn wat er straks vanaf gaat. Dat zou wel heel jammer zijn, want het geeft heel veel ontspanning. Maar ja, als het moet, dan moet het."

Twee kinderen in de Wajong

Het stel heeft verder geen financieel vangnet of financiële buffer. Eerder zaten zij in de schuldhulpsanering en zetten nu alles op alles om herhaling te voorkomen. Grotere zorgen dan over zichzelf maken Anneke en Henk zich over hun twee kinderen. De oudste zoon liep hersenbeschadiging op bij de geboorte, kan wel lopen, maar sport in een rolstoel.

De jongste zoon heeft te maken met een onvolgroeide long waardoor hij zo'n zes keer per jaar longontsteking oploopt. Anneke: "Ik maak me zorgen over mijn financiële situatie en van mijn kinderen. Ik zal heel wat moeten inleveren, maar mijn beide kinderen hebben een wajong-uitkering. Ze komen nu al bijna niet rond. Hoe moeten ze nog kunnen leven in 2022 als alles duurder wordt?"