'Praat over je psychische problemen, ook bij de politie'

Qmusic-dj Stephan Bouwman had onlangs zijn 'coming out'. Live op de radio vertelde hij over zijn depressie. Eerder gingen celebrities als prins Harry, Lady Gaga, Mike Boddé, Sofie van den Enk en J.K. Rowling hem al voor: ze spraken publiekelijk over hun psychische kwetsbaarheid. Toch blijft dat in een hoop beroepssectoren nog een groot taboe. Bijvoorbeeld bij de politie. "Hoog tijd om dat te doorbreken" vindt politieagent Eric van Dommelen.

Eric van Dommelen was een enthousiaste, energieke politie-agent: "Ik werkte hard, vaak en lang, deed extra diensten en ging geen probleem uit de weg. Ik sprong, zonder dat ik wist hoe diep het was, ik liep zonder dat ik wist hoe ver het was, ik tilde, zonder dat ik wist hoe zwaar het was. En over mijn gevoelens sprak ik nooit, nooit geleerd en ook geen behoefte aan." Maar Van Dommelen kreeg klachten: "Het begon met kleine dingen zoals hoofdpijn, slecht slapen, rugklachten en ik had een klein lontje."

Toch ging hij gewoon door. "Ik was jong, sterk en alleen bang dat de hemel op mijn hoofd zou vallen. En het belangrijkste: ik ben natuurlijk een echte Rotterdammert Niet lullen, maar poetsen. Had ik toen maar beter geweten."

'Collega's begrepen niets van burn-out'

Ondanks dat zijn klachten verergerden sprak hij er niet over en ging Van Dommelen stug door met werken. "Ik bleef dooremmeren. Maar op een gegeven kreeg ik ook paniekaanvallen en hartkloppingen. Ik stond met mijn dochter in de supermarkt en ineens begon ik te zweten. Ik scheet letterlijk en figuurlijk in mijn broek." Hij had een burn-out. "Collega’s begrepen er niks in. Ik ben altijd nadrukkelijk aanwezig en ik lul vijf kwartier in het uur. Nu was ik stil en teruggetrokken. Ze begrepen er niks van. Ze gingen me mijden alsof ik een enge ziekte had. Ze herkenden me niet terug."

Van Dommelen nam rust en ging schrijven. Dat werd zijn medicijn. Het verhaal van veertig pagina's printte hij uit en legde het ergens in een kast. Toen Van Dommelen dit jaar zocht naar schilderijlijstjes, kwam hij het oude script weer tegen. "Toen ging ik lezen en ik vond het wel grappig. Dus ik ging kijken of ik het uit kon geven." Het boek 'Bakker en Van Willigen' kwam dit jaar uit. Naast schrijver is hij nu nog steeds met veel plezier wijkagent. '"Door mijn verhaal te delen hoop ik mijn collega's te inspireren om ook open te zijn over hun psychische moeiljikheden."

Volgens Van Dommelen is er binnen het politieapparaat is al wel veel verbeterd. '"Maar agenten moeten er wel gebruik van maken. Het begint met jezelf, en door er over te praten." Hij leeft zelf onder het motto: doe, durf, onderneem en wees anders. "Ik ben er heilig van overtuigd dat je veel cirkels kunt doorbreken. Alleen daarvoor moet je wel knopen doorhakken, stappen zetten en beslissingen nemen, soms onorthodox. Je moet je niet laten leiden door wat anderen mogelijk van je denken. De makkelijkste manier van overleven is te volgen, alleen daarin onderscheidt je je zelf niet."