De afgelopen 40 jaar is er één gerechtelijke dwaling onderzocht: die van de onterechte veroordeling van Kees Borsboom voor de Schiedammer parkmoord. Maar het was niet bepaald de enige. Een overzicht.
1. De Hilversumse showbizzmoord (1981)
Martien Hunnik kreeg in 2016 na een strijd van ruim 30 jaar het verlossende woord. Hij werd vrijgesproken voor de moord op de Hilversumse platenbaas Bart van der Laar. Van der Laar werd in het najaar van 1981 doodgeschoten in zijn villa in de mediastad.
Hunnik bekende de moord onder druk van de rechercheurs, maar trok die bekentenis een paar maanden later weer in. Ondanks de latere ontkenning en gebrek aan bewijs, werd hij toch veroordeeld.
Lees ook
2. De Rotterdamse carnavalsmoord (1984)
De carnavalsmoord werd gepleegd op 29 juli 1984 tijdens het 'Antilliaanse carnavalsfeest', dat tegenwoordig het Zomercarnaval heet. Twee halfbroers leken betrokken bij de zaak. Broer H. ontkende, maar werd toch veroordeeld tot 12 jaar cel. Broer M. ging vrijuit, maar bijna 6 jaar na de veroordeling kreeg hij wroeging.
Hij kon 'niet langer met de gedachte leven dat H. onschuldig vastzat', zo vertelde een advocaat in de krant op de Antillen, Amigoe. Hij schreef zijn broer een briefje dat 'het recht moest geschieden'. Broer H. had inmiddels in de cel iemand anders om het leven gebracht. In paniek, omdat hij werd bedreigd, zei zijn advocaat Cees Korvinus. Voor de Rotterdamse carnavalsmoord werd hij in december 1990 vrijgesproken.
3. Ina Post (1986)
Bijna 25 jaar lang streed bejaardenverzorgster Ina Post voor eerherstel. Ze werd in 1986 veroordeeld voor de moord op een van haar cliënten, een hoogbejaarde weduwe. Ze zou de vrouw ook bestolen hebben. Post bekende de moord twee keer, maar trok dat later weer in.
Na 4 jaar in de gevangenis kwam Post vrij. In 2010 oordeelde het Hof in Den Bosch dat er sprake was van een gerechtelijke dwaling. Het politieonderzoek naar de zaak bleek helemaal niet op orde.
4. De Puttense moordzaak (1994)
Het was begin januari 1994 toen de jonge stewardess Christel Ambrosius dood werd gevonden in het huis van haar oma. Ze bleek verkracht en vermoord. Bij het lichaam van Christel werden twee haren en een druppel sperma gevonden. De politie begon een groot onderzoek en kwam uit bij een groepje van vier mannen die in de middag in het bos in de buurt van de woning waren gezien.
Twee van hen beschuldigden de andere twee: Wilco Viets en Herman Dubois. De zwagers werden veroordeeld tot 10 jaar cel, terwijl het spermaspoor niet van een van hen was en ze allebeide ontkenden. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries besteedde meerdere tv-uitzendingen aan de fouten in de zaak. In 2002, toen de twee van Putten tweederde van hun straf hadden uitgezeten, kwamen ze vrij. In april van dat jaar werden ze ook formeel vrijgesproken. Ze kregen een schadevergoeding, maar geen excuses van de Staat.
5. De Schiedammer parkmoord (2000)
De tienjarige Nienke Kleiss werd in de zomer van 2000 dood gevonden in het Schiedamse Prinses Beatrixpark. In dat park was ze even daarvoor aan het spelen met haar vriendje Michael, die ook gewond raakte. Het land was in rep en roer. Zeker toen de arrestatie van een mogelijke dader uitbleef. Tot magazijnmedewerker Kees Borsboom werd gearresteerd.
Hij was degene die de politie als eerste alarmeerde over de gebeurtenis in het park. Tegen RTV Rijnmond zei hij later: "Van getuige werd ik ineens verdachte. De politie zei: 'Je hebt het gedaan.' Ik stond zo onder druk, ik heb bekend. Ik heb zelfs momenten echt getwijfeld of ik de dader was." In 2004 kwam hij alsnog vrij toen Wik H. bekende. De fouten in de zaak leidden tot de commissie-Posthumus, een onderzoekscommissie van justitie die adviezen heeft gegeven om gerechtelijke en justitiële dwalingen in de toekomst te voorkomen.
6. Lucia de Berk (2001)
De engel des doods, zo werd de Haagse verpleegkundige Lucia de Berk genoemd. In september 2001 werd een onderzoek naar haar ingesteld nadat er meerdere patiënten, baby's en jongeren waren overleden tijdens haar dienst. Men vond dat er zoveel sterfgevallen waren, dat het geen toeval meer kon zijn. De verpleegkundige werd veroordeeld tot een levenslange celstraf.
Uiteindelijk beet verpleeghuisarts Metta de Noo zich vast in de zaak van Lucia. Zij ontdekte samen met haar broer, wetenschapsfilosoof Ton Derksen, dat er veel fouten waren gemaakt in de zaak van Lucia. De zaak werd heropend en in 2010 volgde een definitieve vrijspraak voor de verpleegkundige. "Zonder hen was ik nooit meer vrijgekomen. Ik heb ongelooflijk veel geluk gehad dat zij voor mij zijn opgekomen", zei De Berk tegen het AD.
Lees ook
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.