Noodkreet van tiener voor gruwel in Syrië: ‘We weten dat jullie moe worden van bloederige foto’s’

“We weten dat jullie moe worden van onze bloederige foto’s, maar we blijven een beroep op jullie doen.” Dat zijn de eerste twee zinnen die de 15-jarige Muhammad Najem uit Ghouta heeft vastgepind boven aan zijn Twitteraccount. “Ook ik als Syriër vind het moeilijk om naar de beelden te kijken, maar we kunnen ze niet negeren,” aldus Mohammed Abdullah, afkomstig uit de buitenwijk van Damascus.

De wijk Ghouta, oostelijk van Damascus, is een van de laatste rebellenbolwerken in Syrië. Al sinds november worden de ruim driehonderdduizend inwoners gebombardeerd, maar de afgelopen week zijn de bombardementen van het regime geïntensiveerd. Volgens het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten zijn sinds zondag ruim vierhonderd burgers gedood, waaronder honderdvijftig kinderen.

De burgers schuilen in kelders waar voedsel en water steeds schaarser worden. Volgens Abdullah gaan ze als de bombardementen even stoppen soms liever naar het dak om foto’s en video’s te versturen, dan dat ze water gaan halen. “Ze hopen dat door de impact van de beelden machthebbers zullen zeggen: nu is het genoeg. We moeten dit stoppen.”

‘Laat dit de foto zijn die verschil maakt’

Abdullah woont sinds de Syrische revolutie in Ghouta. Als activist en fotograaf hoopte hij de aandacht van de internationale gemeenschap te trekken. “Bij elke foto hoopte ik: laat dit de foto zijn die het verschil maakt.” In 2015 vluchtte Abdullah uit Ghouta naar België. Nu woont hij net boven Antwerpen, maar geestelijk is hij nog daar. “Ik beschouw de mensen daar als mijn familie. Ik ben gefrustreerd, ik huil, ik slaap slecht.” Het videomateriaal dat er uit Ghouta komt vertaalt en ondertitelt hij. “Dat doe ik om hier bewustzijn te creëren van wat daar gebeurt. Om te zeggen: je kunt iets doen.”

De uitroep bovenaan het Twitteraccount van de 15-jarige Muhammad Najem begrijpt Abdullah goed. “De machthebbers zien het bloedvergieten elke dag, maar toch blijven ze stil.” Hij begrijpt nu hij in het westen is ook, hoe moeilijk het is om mee te leven met de situatie daar. “Zelfs voor mij als een Syriër is het lastig. Als ik niet elk uur met mijn vrienden daar praat, dan vind ik het moeilijk om me voor te stellen wat daar gebeurt.”

'Maak een statement'

Abdullah vindt het moeilijk om op straat te zijn en te zien hoe de mensen doorgaan met hun leven. “Ze weten wat er in Syrië gebeurt, maar ze zeggen: we kunnen niets doen. Dat kun je wel. Maak een statement, al is het maar op sociale media. Dat is beter dan het gewoon maar aanzien en niets doen.”

Een stemming in de VN Veiligheidsraad over een dertig dagen durend bestand in Ghouta is sinds donderdag steeds uitgesteld. Rusland, dat de Syrische president Assad steunt, dreigde steeds met een veto. Vandaag om 17:00 lokale tijd wordt er in New York gestemd. 

Wat is er nu precies gaande in Ghouta?

In de loop van zeven jaar burgeroorlog werd Syrië een lappendeken van gebieden, waar de meest uiteenlopende milities met geldschieters uit binnen- en buitenland de dienst uitmaken. Eén zo’n gebiedje is Ghouta vlakbij Damascus. Twee lokale islamitische milities met zo’n 20.000 soldaten controleren daar een gebied waar zo’n 400 duizend mensen wonen.  Zij weigeren hun macht op te geven. Vechten is voor hen de enige hoop op een soort deal met Assad. Maar in plaats daarvan krijgt het hele gebied nu de volle laag: honderden luchtaanvallen met vatbommen cluster bommen en raketten. Met zo’n 500 doden een veelvoud aan gewonden is het voorlopige resultaat. Het zoveelste bedrijf van onvoorstelbaar menselijk leed in een conflict dat al zo lang duurt dat de buitenwereld het niet meer kan of zelfs wil begrijpen.