De 37-jarige Alton Sterling, een cd-verkoper uit het stadje Baton Rouge, zou agenten met een vuurwapen hebben bedreigd bij een winkel in de Amerikaanse staat Louisiana. De man is vervolgens in een worsteling met de politie geraakt waarbij door de politie meerdere keren door kogels is geraakt. De man is hieraan overleden. 

De worsteling en schietpartij zijn gefilmd en online gepubliceerd:

Let op, de beelden zijn schokkend.

De dood van Sterling, een zwarte man, doet de discussie rondom discriminatie in de Verenigde Staten weer oplaaien. Volgens de politie had de man namelijk een vuurwapen en richtte hij deze op de politie. Een ooggetuige zei echter dat Sterling door de agenten ontwapend was en geen wapen had toen de politieman begon te schieten. 

Vandaag wordt er veel geprotesteerd in de staat Louisiana, na verspreiding van de beelden via internet.

Ook gaat er een video over racisme in de VS viraal:

Sterling zelf wordt op sociale media neergezet als een familieman. Gezinsfoto’s van zijn familie worden online veel gedeeld:

De politieman die Sterling vermoedelijk neerschoot, wordt online ook veel besproken:

Het is niet de eerste keer dat de Amerikaanse politie afro-Amerikanen onder twijfelachtige omstandigheden om het leven heeft gebracht. De Britse krant The Guardian publiceert online bij hoeveel mensen om het leven zijn gekomen door een politiekogel. Het project The Counted toont dat de Amerikaanse politie in 2016 maar liefst 558 mensen gedood heeft.

De verontwaardiging rondom dit soort gebeurtenissen wordt echter steeds groter omdat we tegenwoordig vaak de beelden hiervan online kunnen zien. In Nederland was dit bijvoorbeeld het geval bij de dood van Mitch Henriquez. 

Maar vertellen deze beelden wel het hele verhaal? Missen we bijvoorbeeld niet de context? Want wat is er precies gebeurt tijdens die nacht in Louisiana? 

In Nederland wordt daarom gepleit voor het werken met ‘bodycams’, camera’s die gedragen worden door de politie op het lichaam. Op deze manier worden gebeurtenissen geregistreerd. 

De Amerikaanse politie droeg tijdens die bewuste avond ook bodycams. De politie stelt echter dat deze door de worsteling zijn afgevallen. 

De politie eenheid van Baton Rouge heeft de twee betrokken agenten voor nu op non-actief gesteld en is een onderzoek gestart. 

In EenVandaag spreken we met Jan Struis van de Nederlandse politiebond.

Het was lange tijd ondenkbaar: Amerikanen die naar Nederland komen wegens een gevoel van onveiligheid in eigen land. Het is de realiteit voor steeds meer lhbti+'ers in de VS. Velen zoeken naar een exit-strategie, ziet stichting LGBT Asylum Support.

Donald Trump wist de afgelopen tijd met zijn uitspraken de wereld op te schudden. Zo ook voor Amerikaanse lhbti+'ers. Vooral transgenders voelen zich sinds het presidentschap van Trump niet meer geaccepteerd en vrezen voor hun bestaansrecht.

Brandbrief

Sandro Kortekaas is voorzitter van stichting LGBT Asylum Support. Zijn organisatie steunt lhbti+-vluchtelingen in Nederland. Hij kijkt met argusogen naar deze ontwikkeling.

Hoewel er nog geen officiële asielaanvragen liggen, pleit Kortekaas in een brandbrief aan minister Marjolein Faber van Asiel en Migratie voor erkenning van de verslechterde situatie van transpersonen in de VS.

Amerikaanse lhbti+'ers naar Nederland

"Er wordt een hele groep uit de samenleving gewist", gaat Kortekaas verder. Hij waarschuwt voor ontbrekend beleid, voor het moment dat lhbti+'ers uit Amerika daadwerkelijk deze kant op komen.

Bureaus voor het verhuizen van expats en organisaties voor de opvang van asielzoekers melden een stijging in aanvragen door Amerikaanse lhbti+'ers die naar Nederland willen verhuizen, blijkt na een rondvraag. Organisaties die zich specifiek richten op de verhuizing van lhbti+'ers melden vooral het politieke klimaat in de VS als reden voor deze toename.

Tientallen verzoeken

Zo meldt Rainbow Relocation, een expatbedrijf in de VS, een verzesvoudiging aan aanvragen sinds het tweede termijn van Trump. Ook meerdere verhuis- en expatbureaus in Nederland noemen het een opvallende ontwikkeling. Het gaat verder dan simpelweg verhuizen.

Zo vertelt Kortekaas: "Binnen 8 weken, sinds Trump weer officieel president is, hebben wij tientallen asielverzoeken binnen gekregen van transpersonen. Zo'n grote groep uit de Verenigde Staten hebben we nog nooit gezien. Normaal komt dat eigenlijk uit conflictzones, landen waar homoseksualiteit bij wet is verboden."

'Nederland is beste optie'

De 24-jarige Lexy Reilly uit Seattle is een van de mensen die graag naar Nederland wil komen. Ze is transgender, en ziet het in Amerika niet meer zitten. "Het beangstigt me. Als Amerikaan word ik elke dag wakker en denk ik, wat wordt het volgende wetsvoorstel? Wat wordt het volgende decreet? Gaat dit voorkomen worden?"

Nederland staat inmiddels op de laagste plek ooit op de ranglijst die bijhoudt hoe landen scoren op rechten voor lhbti+-personen. Toch denkt Lexy dat Nederland de beste optie is. "Vanwege de historische band met de lhbti+-gemeenschap. Als het eerste land dat het homohuwelijk legaliseerde, en lhbti+'ers ook binnen het leger en de overheid accepteerde op een manier die de rest van Europa decennialang niet deed."

Angstaanjagend beleid

Kortekaas beschrijft het beleid van Trump als angstaanjagend. "Vooral het tempo waarmee het gaat, het is een soort tornado."

Sinds de beëdiging van Trump zijn er verschillende maatregelen genomen die de lhbti+-gemeenschap raakt. Zo zette Trump de financiering voor transgenderzorg voor jongeren onder de 19 jaar stop, mogen overheidsinstanties de regenboogvlag niet hijsen en moeten federale organisaties woorden als 'genderidentiteit', 'non-binair' en 'transseksueel' schrappen uit formele uitingen.

Steeds meer Amerikaanse lhbti+'ers willen weg

Ook voegt Kortekaas toe: "Ik kreeg een e-mail van een man die zich al 20 jaar zo identificeert, en een volledige transitie is ondergaan. Nu heeft hij een nieuw paspoort waarin zijn geslacht wordt aangeduid als vrouw, terwijl dat in alle andere documenten als man is."

Het maakt dat Lexy de wens om te verhuizen veel hoort vanuit haar gemeenschap. "Bijna elke dag hoor ik dat. Dan hoor ik iemand zeggen, als ik een plek had om naartoe te gaan, zou ik nu vertrekken."

'We zijn gewoon mensen'

Hoewel Lexy in een democratische staat woont, vreest ze de maatregelen. Ze neemt nu 4 jaar lang hormonen.

"Ik ben doodsbang. De woorden die gebruikt worden, alsof we een ideologie zijn. Dat zijn we niet, we zijn gewoon mensen."

Handen vol aan aanvragen

Ook Jessica Drucker, eigenaar van verhuisbedrijf Rainbow Relocation, heeft haar handen vol aan aanvragen. Zij behandelt verzoeken van Amerikaanse lhbti'ers die als ondernemer naar het buitenland kunnen.

"Er leeft heel veel onzekerheid. Velen vragen zichzelf af of ze overdreven reageren, maar je merkt gewoon dat mensen een plan B nodig hebben. Hoe weet je wanneer het te ver gaat? Het is iets dat ons allen bezig houdt."

Uit paniek emigreren

Het type client is ook anders, vertelt Drucker. "Waar ik eerst vooral werkte met mensen die al eens in het buitenland hadden gewoond, of die dat altijd al eens wilden proberen, melden er nu mensen die echt uit paniek willen emigreren."

Voor ondernemers die naar Nederland willen komen geldt de DAFT, ook wel het Nederlands-Amerikaanse Vriendschapsverdrag. Het is lastiger voor privépersonen. Zij worden dan vluchtelingen, zegt Kortekaas van LGBT Asylum Support, en daar moet beleid voor komen.

Veilige opvang in Nederland voor transpersonen

"We willen duidelijk maken: er komt een grote groep aan. Zorg dat ze bescherming kunnen krijgen", gaat hij verder. Hij hoopt op verbetering van opvanglocaties. "Opvanglocaties in Nederland zijn lang niet veilig genoeg, zeker niet voor transpersonen. Eén van de eisen die we bij het ministerie leggen, is om veilige opvang te creëeren."

Kortekaas hoopt dat zijn brief de Nederlandse overheid ertoe zet zich uit te spreken. "Nederland is een gidsland. Marginale groepen worden uitgewist. Je kunt wel zeggen dat bepaalde woorden niet zijn toegestaan, maar een regenboog kun je nooit uitwissen."